All posts filed under: Overige

Fading Gender 2.0

Published by Danielle

Oh hai! Lang geleden! Als je dit bericht leest is de kans groot dat je je ooit hebt geabonneerd om mijn transitie te volgen. Ik heb deze plek door de jaren heen gebruikt om te schrijven over wat ik allemaal doormaakte. Deels om anderen een beetje op de hoogte te houden, deels om een inkijkje te geven in mijn transitie, maar vooral om mijn eigen gedachten te kunnen ordenen. Denken doe ik namelijk het best als ik schrijf. Het medische deel van mijn transitie heb ik inmiddels wel achter de rug, het sociale deel ook wel. Daarover heb ik simpelweg niet zoveel meer te vertellen. Maar ik begon het schrijven steeds meer te missen. Daarom heb ik besloten mijn blog weer nieuw leven in te blazen. Om een plek te hebben om mijn woordenbrei te bewaren en wellicht zo af en toe er nog iemand mee te kunnen amuseren of wat nuttige info te kunnen delen. Het soort berichten dat ik hier wil schrijven zal een andere stijl gaan hebben dan in ye olde transitie …

#MissingType

Published by Danielle

Deze week lanceerde bloedbanken in de wereld de hashtag #MissingType. Ze zijn op zoek naar meer bloeddonoren met de specifieke bloedgroepen A, B en O. Er is in de afgelopen 10 jaar een daling van 30% in de donoren te zien, in Nederland blijft die daling volgens de NOS en bloedbank Sanquin beperkt tot 20%. Vooral onder jonge donoren hebben vrouwen de overhand en zijn ze opzoek naar mannelijke donoren. Want mannen mogen 5 keer per jaar doneren, in tegenstelling tot vrouwen die slechts 3 maal in een jaar een halve liter mogen aftappen. Waar die schifting vandaan komt? Ik heb geen idee. Sanquin heeft mij al eerder laten weten een definitie van geslacht uit het jaar kruik te hanteren. Zo mocht ik voor mijn transitie geen seks hebben gehad met een man, maar na mijn geslachtswijziging was dat geen probleem. De bepalende factor is? De Basisregistratie Personen: het lettertje achter geslacht op je identiteitskaart bepaald of de bloedbank je behandeld als man of vrouw. Volstrekt arbitrair en in geen enkele wijze onderbouwd door medische …

Chirurgie: noodzakelijk of verfraaing?

Published by Danielle

De grens tussen noodzakelijk aanpassingen aan mijn lichaam en optionele verfraaiing is slechts een heel dun stippellijntje en omgeven voor door een groot grijs gebied. Wat is de grens, wanneer is het genoeg? Een maand of wat geleden vroeg iemand me of ik nog wel eens dysfore gevoelens had. “Nee, al een tijd niet meer.” Was mijn antwoord. En het as alsof ik een tweede keer Beetlejuice had gesproken en het in de periode daarna nog een derde maal over mijn lippen is gekomen. Want dit voorjaar sluimerde het weer. Onvrede en vooral onzekerheid over mijn lichaam. Ik ben me inmiddels heel erg bewust van hoe erg je gemoedstoestand je zelfbeeld kan beïnvloeden. Als ik me goed voel kost het me moeite om de mannelijke trekken in mijn spiegelbeeld te zien. Als ik me slecht voel is het alsof iemand (laten we hem even Scumbag Brain noemen) met fluoriderende stift alles waarover ik me onzeker over voel op de spiegel even uittekent Het klinkt misschien raar, of juist bekend, maar ik zie mijzelf écht anders in …

Politieke hoop

Published by Danielle

Er is toch weer een sprankje politieke hoop voor vergoeding van borstvergrotingen. Over het onder strikte voorwaarde opnieuw opnemen van borstvergrotingen in de basisverzekering heb ik al het nodige geschreven. Het laatste nieuws was een paar weken terug toen de minister aangaf het advies van het Zorginstituut één-op-één over te nemen. Inclusief de zeer strenge eisen voor trans- én cisvrouwen. Deze week heeft de tweede kamer hierover haar zegje kunnen doen en hun woorden stemmen hoopvol. Sinds de laatste nieuwsberichten hebben belangenorganisaties Transgender Netwerk Nederland, Transvisie en het COC niet stil gezeten. Zij hebben verschillende kamerleden weten te bereiken met hun boodschap. Inmiddels zijn D66, Groen Links, SP en PvdA het niet eens met het besluit van Minister Schippers. Twee mogelijkheden liggen nu op tafel: een mogelijke motie van de SP om borstvergrotingen bij transvrouwen in het basispakket voor 2017 te voegen of een speciale subsidieregeling als proef. De Minister heeft aangegeven alsnog open te staan voor overleg over dit onderwerp. Dit overleg staat in de agenda voor september. In het najaar zullen we meer gaan …

11 staten klagen Obama aan om toiletwet

Published by Danielle

In navolging van de staat Texas hebben nu nog 10 andere staten zich gevoegd bij de aanklacht tegen de regering Obama en haar richtlijn om transgenders toegang te geven tot het toilet van het gender waar ze zich mee identificeren. Vorige week vergeleek Attorney General Loretta Lynch de zaak die speelt rondom de Bathroom Bill in North Carolina als met Brown v. Board of Education. Dat klonk toen nog als een  grootspraak. Grote woorden door een vergelijking maken met een van de meest iconische rechtzaken uit de geschiedenis van de VS. Het was immers de zaak die een einde maakte aan rassenscheiding in het Amerikaanse onderwijs. Maar nu lijkt Lynch gelijk te krijgen. Eerder deze maand heeft de federale regering een richtlijn uitgegeven die scholen opdraagt transgenderleerlingen zelf het toilet te laten kiezen. Vrijblijvend is die richtlijn niet, wanneer staten hier niet aan meewerken kan de federale geldkraan dichtgedraaid worden. Woensdagmiddag werd bekend dat de staat Texas een rechtzaak aanspant tegen de federale overheid, later op de dag hebben zich nog 10 staten bij deze zaak als …

Kalmte ná de storm

Published by Danielle

Nu de scherpe kantjes van het verdriet af zijn en ik weer tot rust begin te komen merk ik wat anders: namelijk dat ik weer tot rust begin te komen. Nee, dat is geen typfout. In mijn blog over de intrigant die ik toeliet in mijn leven, zei ik al dat best wel geschrokken ben van wat er met mij is gebeurd. Maar nu ik ook voorbij het verdriet kan kijken merk ik dat het nog groter was dan ik eerder al dacht. Nu ik de katalysator, een deel van mijn medicatie, van mijn depressie kwijt ben begint de storm in mijn hoofd te luwen, de zon prikt her en der al door de wolken en ik voel een kalmte op mij neerdalen. Het is de zen, de rust, de balans in mijzelf die ik heel erg lang kwijt ben geweest. Een wijs iemand zei me altijd dat ze haarzelf moest voelen, als een bolletje in haar buik. Dat bolletje dient verzorgd en gekoesterd te worden. Zelf ben ik dat bolletje lang kwijt geweest, dat ik …

Intrigant

Published by Danielle

Het sloop erin zonder dat ik het doorhad, ook al merkte ik wel de effecten, ik had niet door wat er precies gebeurde. Als een intrigant gaf het mijn duisterste gedachten weer voet aan de grond. Een interventie kwam helaas te laat.  Ik dacht het voor elkaar te hebben. Mijn problemen onder controle en kunnen werken aan de toekomst. Een therapie-serie bij de psycholoog inmiddels afgesloten. Ik was nog niet klaar-klaar, maar had de middelen om zelf verder te gaan. Echter onder dat ik merkte gleed ik echter af in somberheid en smolt mijn eigenwaarde. Zover en zo diep dat ik er mensen om me heen pijn mee heb gedaan en zelfs weggeduwd. Het is niet doelbewust geweest, maar ik voel mezelf verantwoordelijk voor de pijn en verdriet. Ik heb er een hand in gehad en het voelt alsof ik had kunnen voorkomen wat er nu is gebeurd. Als het maar eerder tot mij doorgedrongen was dat het de verkeerde kant op ging. Helaas was het too little too late. Ik had door moeten hebben …

Callcenterblues

Published by Danielle

Update: NRC heeft op nette wijze inhoudelijk gereageerd op dit voorval. Onderaan lees je daar meer over. De nrc.next heeft nu een nieuw abonnement, met een Iphone 6+ en een bijpassende speciaal op dat toestel afgestemde editie van de krant. Dat willen ze natuurlijk aan de man (m/v/o) brengen, en wie bel je dan: juist zij die eerder een abonnement hebben gehad. Bij het callcenter kunnen ze niet ruiken dat ik een verstokte Google fangirl ben en eerder op Windows Phone overstap dan op iOS. Na een paar mislukte pogingen (als je mij wilt berijken is een e-mail of IM toch echt het snelst) nam ik eindelijk mijn telefoon op. Dat gesprek ging ongeveer zo: “Spreek ik met de heer D.F. Gender?” “Nee.” “Is meneer D.F. Gender bij u bekend?” “Ja.” “Leeft meneer D.F. Gender nog?” “Leven is een groot woord.” “Bent *u* meneer D.F. Gender?” “Ik ben *mevrouw* D.F. Gender.” “Tuut, tuut, tuut, tuut…” Hij hing zomaar op, zonder het gesprek af te sluiten of zich te verontschuldigen was de verbinding verbroken. Vind ik nogal een …

Metamorphose

Published by Danielle

Toen ik nog in de Binnenstad van Den Haag woonde vond ik het nooit erg om te moeten wachten als ik in het postkantoor was. Om een pakketje af te geven, het ophalen van mijn OV-Studentenkaart of voor een velletje postzegels. Voor dat laatste ging ik nooit naar de kantoorboekhandel verderop, ook al was de wachttijd daar aanzienlijk korter. In het postkantoor aan het Kerkplein hing toen nog Metamorphose III van M.C. Escher. Nooit raakte ik uitgekeken op dat werk, ook niet verwonderlijk, het is bijna 50 meter lang.  Het schilderij begint met haar eigen titel: ‘Metamorphose’ dat via een soort stratenpatroon overgaat in een schaakbord. Vervolgens vervormt het patroon tot onder andere hagedissen, vogels, boten vlinders, vissen, een stad en uiteindelijk een schaakspel. Om uiteindelijk weer te eindigen zoals het was: één woord ‘Metamorphose. Ondanks de vele transformaties en tussenstappen die het patroon ondergaat blijft het ook hetzelfde. Daarin zie ik vergelijkingen met mijn eigen metamorfose. De veranderingen die mijn transitie maken zijn soms klein en subtiel, soms groots en plotseling. Maar uiteindelijk blijf ik …

Auw!

Published by Danielle

Het is de ochtend  na de operatie en het doet auw met een w.  Ook al is dat eigenlijk geen correct  Nederlands,  maar au zonder werk dekt de ladingniet niet. Dat was gisteren helemaal zo.  Tijd voor een updaten,  die ik overigens half naakt in bed schrijf, dat opertiejasje wat ik nog draag is los gegaan.  Vind het wel best zo. Overigens  heb ik sinds begon met schrijven  ontbeten, een flinke dosis pijnstillers gehad,  ben ik gewassen en een beetje fatsoenlijk aangekleed.  Terug naar de operatiedag. Ik zou rond het middaguur geopereerd worden. Voor de ochtend  had ik nog bezoek van een zeer bijzondere vriendin met haar partner die me afleiden met een spelletje ‘Ticket to Ride’ ,  knuffel en het kammen van mijn haar. Dat laatste is iets waar ik makkelijk  van ontspan. Tegen één  uur werd ik eindelijk opgehaald om naar de operatiekamer te gaan.  De verpleegsters die mijn bed reden wisten  me prima af te leiden en me op mijn gemaakte stellen met smalltalk ove  mijn werk.  En ze wisten me wijs …