All posts filed under: Borstvergroting

DDaantje of dAAAntje?

Met een flinke vertraging is de subsidieregeling voor een borstvergroting bij transvrouwen nu eindelijk rond, nadat deze behandeling een aantal keer terug is geschrapt uit de basisverzekering. Ik heb de voorwaarden gelezen en kom ervoor in aanmerking. Lastig. Ergens vond ik het uitblijven van die regeling wel fijn, het gaf me een goed excuus om er niet te veel over te hoeven nadenken. En vooral om geen keuze toe hoeven maken, ik had er gewoon het geld niet voor dus klaar. Nu die financieële drempel weg is moet ik wel zélf die keuze maken. De twijfels die ik al jaren heb over dit onderwerp zijn nog altijd aanwezig. Onder invloed van de hormonen heb ik onmiskenbaar borstvorming. Ik zou nog kunnen proberen of ik topless op Tumblr mag met hun verbod op ‘female presenting nipples’. Het zal erom spannen, afhankelijk van lichtval en of ik vanuit de juiste hoek poseer. Maar ik heb ook weer niet zoveel volume dat het iets betekent in maten. Ik heb een maat die volgens de meeste merken/winkels niet eens …

Gezocht: ervaringen met borstvergroting

I think I’ve misplaced my boobs. […] Oh, the scales know where they went; vanished into thin air. Dat komt uit recent app-gesprek. Ik had het niet voor mogelijk gehouden, want het stelde al nauwelijks iets voor. Sinds ik ben gestopt met de androcur, ben ik al volume kwijtgeraakt. Maar nu ik een paar kilo ben afgevallen, ben ik haast net zo plat als voor mijn transitie. Zo goed als ik me het afgelopen najaar er nog over voelde, nu is dat helemaal weg. Ik vraag me zelfs af of ik niet gewoon onder de Schippers-norm van maximaal 1 cm klierweefsel val. Als er ook nog een spier onder moet zitten kan er nooit veel overblijven. Het idee van een borstvergroting speelt dus weer in mijn hoofd. Nu zo sterk dat ik op zoek ben naar ervaringen. Omdat ik nog steeds geen goed idee heb hoe het voelt. Want dat is voor mij heel belangrijk, continue gewaar zijn van twee implantaten durf ik zelfs een dealbreaker te noemen. Dan zoek ik liever mijn heil in …

Dr Lacelove, or: how I learned to stop worrying and love my breasts

Het is iets dat ik veel eerder had moeten doen. Ik heb het ook al veel eerder gezegd dat ik het zou doen, hier een half jaar terug al. Maar uitstelgedrag dat zich gesterkt voelt door onzekerheid is een taaie cirkel om te doorbreken. Het heeft van maart tot oktober geduurd voor ik eindelijk eens de stap zette om ook daadwerkelijk eens iets te bestellen bij de Hunkemöller. Degenen die me hebben zien lopen met dat roze-witte tasje hadden waarschijnlijk niet door wat voor een mijlpaal de inhoud daarvan was. Dat begint bij mij net ook een beetje in te dalen. Ik weet dat er winkels zijn die specialiseren in kleine cupmaten. Normaal hoef ik het bij de reguliere lingeriezaken of zelfs maar de Hema het niet te proberen met een cupmaat die ergens halverwege de Tannerstadia scoort. En hoe blij ik ook ben dat er iets bestaat als ‘De Kleine BH-shop’ daar iets bestellen heeft een bepaalde lading. In mijn hoofd is het een stigma: ik ben speciaal en niet gewoon een doorsnee vrouw die …

Plastische twijfels

Er pruttelt al een paar weken iets in mijn hoofd: gedachten over plastische chirurgie en de twijfels die ik daarover heb. Door dingen die zijn gebeurd en ook de ervaringen die lotgenoten met me deelden ben ik toch wat verder gaan denken dan mijn neus lang is. Behalve de borstvergroting waar ik al vaker over heb geschreven. denk ik ook over gezichtschirurgie. Ondanks alles wordt ik nog regelmatig met meneer aangesproken, bijvoorbeeld op mijn werk. Ook als ik daar in een jurk op de werkvloer sta, met make-up en mijn haar in een nette krul. Ik dacht altijd dat Facial Feminisation Surgery (FFS) voor mij onbereikbaar was. Want duur! Maar onlangs zag ik van een andere transvrouw de resultaten van een kleine neuscorrectie die al een behoorlijk verschil maakte in de vrouwelijkheid van haar gezicht. Ondanks dat het de verandering heel subtiel waren. Want dat is waar ik bang voor ben, dat ik niet meer op mezelf lijk na zo’n ingreep. Wat me nog meer verbaasde: ze kreeg het vergoed door haar zorgverzekeraar, die was het …

Politieke hoop

Er is toch weer een sprankje politieke hoop voor vergoeding van borstvergrotingen. Over het onder strikte voorwaarde opnieuw opnemen van borstvergrotingen in de basisverzekering heb ik al het nodige geschreven. Het laatste nieuws was een paar weken terug toen de minister aangaf het advies van het Zorginstituut één-op-één over te nemen. Inclusief de zeer strenge eisen voor trans- én cisvrouwen. Deze week heeft de tweede kamer hierover haar zegje kunnen doen en hun woorden stemmen hoopvol. Sinds de laatste nieuwsberichten hebben belangenorganisaties Transgender Netwerk Nederland, Transvisie en het COC niet stil gezeten. Zij hebben verschillende kamerleden weten te bereiken met hun boodschap. Inmiddels zijn D66, Groen Links, SP en PvdA het niet eens met het besluit van Minister Schippers. Twee mogelijkheden liggen nu op tafel: een mogelijke motie van de SP om borstvergrotingen bij transvrouwen in het basispakket voor 2017 te voegen of een speciale subsidieregeling als proef. De Minister heeft aangegeven alsnog open te staan voor overleg over dit onderwerp. Dit overleg staat in de agenda voor september. In het najaar zullen we meer gaan …

De dooie mus van Minister Schippers

Er was even hoop, maar dat bleek een dooie mus te zijn, gepresenteerd door Minster van Volksgezondheid; Edith Schippers. Via het ANP heeft de minister laten weten dat de ze de aanbevelingen van het Zorginstituut voor het vergoeden van medisch noodzakelijk geachte cosmetische ingrepen één-op-één zal overnemen. Het persbericht zelf is op de site van het VWS nog niet te vinden, wel via de nieuwssites die berichten van het ANP publiceren. Minister Schippers blijkt erg goed in het uitdelen van dode vogels. Vorige week bleek haar dat de dexamfetamine-mus ook al te lang in het doosje heeft gezeten. Een jaar geleden gaf ze nog aan dat ze ervoor open stond om de vergoedingsmogelijkheden van borstvergrotingen bij transvrouwen te verruimen. Maar nadat het Zorginstituut verklaarde dat ze het teveel moeite vonden om daar goed over na te denken is de deur weer net zo hard dicht gegooid. De bedragen die in het nieuwsbericht worden genoemd, zijn exact dezelfde als die in het concept-advies worden genoemd. Voor vrouwen, zowel cis als trans, staat er in dat advies dat …

Boobs, vrouwelijkheid en vergoedingen

Een paar weken terug schreef ik al over het conceptadvies voor het weer in de basisverzekering opnemen van borstvergrotingen. In het advies staat zo ongeveer dit: “Zonder boobs is je transitie mislukt en zinloos geweest, maar we gaan je niet helpen.” Dat heeft even op me moeten inwerken. Want er is zoveel fout met die stellingname dat ik gewoon niet wist waar te beginnen. Maar ook omdat mijn inwendige feminist in botsing kwam met mijn zelfbeeld, dat vormt best een dilemma. Mijn mening over die geparafraseerde conclusie is zelfs tegenstrijdig. Feminist Laat ik maar beginnen met de feministische kant aan het woord te laten. Zonder borsten ben je blijkbaar geen vrouw. In het conceptadvies van het Zorginstituut wordt dat zo omschreven: Als borstvorming bij een vrouw volledig ontbreekt en de borst daardoor uitgesproken mannelijk oogt, kun je spreken van een afwijking in het uiterlijk die zodanig verschilt van het normale, vrouwelijke beeld, dat deze als ‘ernstige misvorming’ – en daarmee als ‘verminking’ in de zin van het Besluit zorgverzekering – kan worden beschouwd. Om als vrouw te worden beschouwd …

Uitgelekt concept: borstvergroting weer vergoed

Via Das Kapital, het economische zusje van GeenStijl, stuitte ik op een uitgelekte conceptversie (PDF) van het aankomende adviesrapport dat het Zorginstituut voor het terug in de basisverzekering opnemen van een aantal plastisch chirurgische ingrepen. Het gaat om het rijtje dat ik al eerder beschreven heb: medisch noodzakelijke mannenbesnijdenis (dus geen religieuze), ooglidcorrecties bij overhangende oogleden en het doen van borstconstructies bij cis- én transvrouwen bij wie er nauwelijks tot geen borstklierweefsel aanwezig is. Het advies van de Adviescommissie Pakket voor deze ingrepen is positief. Zij geven er ook de volgende rekensom bij over de financiële gevolgen voor de zorgkosten: Plaatsen borstprothesen: € 341.000 Bovenooglidcorrectie: € 9.600.000 Circumcisie met medische noodzaak: € 4.800.000 Mijn eerste gedachte: dat zijn een boel mannen met een zere piemel. -Dat bedrag is goed voor ruim 5.000 circumcisies per jaar.-  Daarna viel het kleine bedrag op dat er voor borstprotheses staat. Al is dat wel in lijn met de eerdere schatting van € 250.000 voor borstvergrotingen bij transvrouwen die een paar jaar terug rond ging. Toen was er het plan om deze vergoeding in de …

Small boob sexyness?

Acceptatie van je eigen lichaam is een raar iets. Op het ene moment ben ik helemaal tevreden en kan ik door de dingen waar ik niet helemaal blij mee ben heen kijken. Op het andere moment zijn het enorme obstakels voor mijn zelfbeeld. Een berichtje van een vriendin met de tip naar de Hunkemöller te gaan gaf me te denken. Mijn plannen richting een borstvergroting zijn toch minder ver gevorderd dan ik dacht. Normaal gesproken komt de nationale lingerieleverancier niet op mijn radar voor, ze hebben er toch mijn maat niet. Leuk al die push-up’s, maar dan moet er wel iets zijn om up te pushen en zoals ik al vaker heb geschreven heb ik daar niet zoveel van. Gisteren werd ik gewezen op het bestaan van bralettes. Veel meer dan wat kant is het niet, maar het is iets. Het is vieren van wat je hebt, het is small boob sexyness. Dit gaat een lakmoesproef worden, erachter komen waar de zere plek nu precies ligt. Ben ik écht ontevreden over mijn lichaam en ondermijnt de grootte …

Inflate the deflatedness?

Bladerend door mijn foto’s op zoek naar een bepaalde foto om te zien hoelang dat ook weer geleden was, stuitte ik in datzelfde rijtje ook op een toplessfoto van mezelf. Bij het zien daarvan drong het tot me door hoeveel mijn borsten zijn geslonken sinds ik in september ben gestopt met de cyproteronacetaat. Leeggelopen als een fietsband waarvan het ventiel stuk is. Ik mis de bouncyness die ik ooit voelde bij hardlopen, de zachtheid bij het aanraken, de rondingen in het silhouet in de weerspiegeling op een natte douchevloer. Precies de reden waarom ik na mijn operatie op eigen houtje weer die testosteronblokker ben gaan slikken, terwijl het medisch gezien gewoon niet nodig was. De testosteronfabriekjes zijn er immers niet meer. De leegheid van mijn blouse en de volheid van mijn huid met vettigheid en acne. Dát was wat me dreef om die pilletjes in vieren te gaan snijden en er dagelijks een puntje van te nemen. Lang leve de progestagene bijwerkingen van die tabletjes. Ik moet bekennen: dat weer opnieuw gaan doen, ik heb nog …