Author: Danielle

Pijnlijk leermomentje

Sommige dingen wordt je door schade en schande wijs. Dit was er zo eentje met weinig schande maar vooral heel veel schade. Er zijn zo van die dingen die je niet meekrijgt in je jeugd als je opgroeit als een ander gender. Van die kleine dingetjes die toch best wel het verschil kunnen maken. Zoals voorzorgsmaatregelen bij nieuwe schoenen. Ik heb nooit last van nieuwe schoenen, nooit meer dan wat extra vermoeide voeten omdat de schoenen nog stijf zijn. Het aantal blaren dat ik mijn leven heb opgelopen kan ik op één hand tellen. Brandblaren niet meegerekend trouwens, om die te tellen heb ik de handen van een heel peleton nodig. Het aantal blaren dat ik heb overgehouden van schoen is echt niet meer dan een handje vol. Althans tot een paar weken terug. In mijn vakantie een paar weken geleden heb ik een fijne shopmiddag gehad, die me behalve de openbaring dat ik geen enorme vierkante man-shoulders heb, ook twee paar nieuwe schoenen heeft opgeleverd. Nieuwe schoenen moeten natuurlijk worden geshowed. Dus heb ik …

Op mijn hoede

Ik ben altijd op mijn hoede, ieder moment dat ik buiten de veiligheid van mijn eigen huis ben. Als ik dan veilig thuis ben, ben ik nog steeds bezig met het bedenken van scenario’s over wat er fout kan gaan en hoe mensen op mijn voorkomen of persoon zullen gaan reageren. Vooral vlak voor ik de deur uit ga weten mijn angsten zich te manifesteren, helemaal als ik weer eens een drempel aan het overwinnen en een volgende stap aan het maken ben. Waarom dat zo is, geen idee. Ik heb nog nooit transfoob geweld meegemaakt. Ik ben nooit bedreigd om wie ik ben. Ik kan me zelfs niet heugen dat ik onheus ben bejegend of dat er nare dingen naar me werden geroepen op straat. Maar dan aangestaard worden, of wat onverstaanbaar gefluister achter mijn rug is het nog nooit geweest. Toch ben ik op mijn hoede. Het afgelopen jaar heeft mijn fight or flight instinct overuren gedraaid in het inschatten van situaties, bedenken van scenario’s en het zoeken naar vluchtmogelijkheden mocht het misgaan, …

Het is afgelopen

Ja, je leest het goed. Dat was het dan, het is afgelopen. Het doek is gevallen. Het gaat niet verder dan vandaag. Ik kan een hoofdstuk afsluiten. Na een jaar ga ik anders verder. Vandaag is er een einde gekomen aan mijn Real Life Experience. Precies een jaar geleden tekende ik bij de Endocrinoloog van het Genderteam een contract, kreeg ik een recept mee en slikte ik mijn eerste oestrogeenpilletje. In dat contract moest ik onder andere beloven dat ik binnen drie maanden uit de kast zou zijn. Dat ik me moest gedragen als mijn doelgeslacht. Dat ik snapte wat de gevolgen van de medicatie was. En ten slotte dat na een jaar zou worden beoordeeld of ik die Real Life Experience met goed gevolg zou hebben doorlopen. Mijn Real Life Experience is een succes gebleken. Ik heb gemengde gevoelens bij het idee dat de psycholoog die ik twee keer een uurtje heb gesproken over zoiets oordeelt. Het gaat om een oordeel dat bepaalt hoe ik de rest van mijn leven verder moet. Niet dat …

Scumbag Brain

Scumbag brain, het is een bekende meme, is heel goed om tegen zere psychologische benen te schoppen. Vaak zijn het onschuldige dingen zoals die keren dat je een kamer inloopt en plots niet meer weet wat je daar nou komt doen. Of het niet meer op een woord kunnen komen terwijl je het wel weet. Maar soms is scumbag brain precies wat zijn naam zegt: een rotzak. Ik heb vaak genoeg te kampen met mijn eigen scumbag brain. Dan is het vooral dat hij de onzekerheidskaart speelt. Vooral als ik iets sociaals te doen heb en helemaal als ik er veel waarde aan hecht om er bij te zijn en er ook leuk uit te zien, dan kan onzekerheid plots komen opzetten. Ik noem het wel dysforie-aanvallen. Momenten waarop ik mezelf plots zó onzeker voel dat ik het liefst onder de dekens kruip en vooral de deur niet uit wil. De heftige aanvallen gaan gepaard met huilbuien, extreem onzeker voelen, angsten, en lichamelijke onrust. Waar ze precies vandaan komen weet ik niet maar meestal is …

Vakantie

De reden waarom ik mijn gebruikelijke wekelijkse blogritme onderbreek? Ik heb vakantie! Begin Augustus ben ik er weer.

Privileges

Het is een term die in genderdiscussies veel wordt gebruikt:  privileges. Privileges zijn sociale, economische of politieke voordelen die het ene gender boven het ander heeft. Men spreekt vooral van male privilege. Aangezien mannen meer voordelen hebben dan vrouwen. Het glazen plafond is er een voorbeeld van, maar er zijn ook veel kleinere dagelijksere dingen, zoals broekzakken, baaldagen en kledingcomfort. Al werkt die laatste twee kanten op, er zijn wel zeker female privileges. Ik moest hieraan denken nadat ik vorige week een dagje met vrienden op een campingveld had doorgebracht. Aan het einde van de dag op weg terug richting station bemerkte een van de aanwezigen de zakken op mijn jurk. “Zijn dat zakken?!” “Ja.” “Kun je daar ook iets indoen?” “Tuurlijk!” ik liet mijn telefoon in mijn zak glijden. “Awesome!” Zo kwam het gesprek op kleding en over het privilege van zakken en de mogelijkheid er iets in te stoppen. Het is zoiets wat je merkt als je ineens de kleding van beide genders kent en ze ook beide draagt of gedragen hebt. Herenkleding zit …

Je hoeft het niet alleen te doen

Al ruim jaar ben ik bezig met mijn transitie. April vorig jaar begon ik met medicatie en mijn Real Life Exeperience startte in augustus, die loopt inmiddels ook al bijna ten einde. Al die tijd heb ik steun en bijstand gekregen van vrienden en famillie, maar verdere psychische bijstand heb ik niet gehad. Wat dat betreft heb ik het al die tijd alleen gedaan. Als je dan afvraagt wat ik iedere drie maanden bij de psycholoog van het Genderteam doe, dat is vooral evaluatie van de Real Life Experience. Echte begeleiding geven ze daar bewust niet. Die keus is gemaakt omdat ze het team psychologen zoveel mogelijk transgenders willen laten helpen. Als dan veel van die gesprekstijd op gaat aan intensieve begeleiding dan zullen de lange wachtlijsten alleen maar langer worden. De afgelopen tijd heb ik last gehad van vermoeidheid, lusteloosheid en een sombere stemming. In zodanige mate dat het mijn dagelijkse leven behoorlijk begon te beïnvloeden. Toen ik een maand geleden bij de endocrinoloog zat heb ik daarom ook aangedrongen op dat uitgebreide bloedonderzoek, waar …

Duracell of toch merk X

Ken je ze nog, de trommelkonijntjes? Stuk voor stuk houden ze ermee op, behalve het konijntje met een Duracell batterij. Dat konijntje gaat maar door en door en door. Ik zou graag willen dat ik zo’n Duracell konijntje was en onverstoord door kon trommelen, maar helaas. Ik moet het doen met merk X. Het lijkt een beetje in tegenspraak met wat ik een paar weken terug schreef. Dat was nogal een jubelverhaal hoe goed ik me voelde na een wijziging van medicatie. Het is inderdaad een enorm verschil. Maar nog steeds voel ik me niet de oude. Ik ben nog steeds snel moe, sneller dan ik gewend ben. Ik moet ook nog steeds keuzes maken in de dingen die ik doe en die ik moet laten. Dat is niet van harte, maar ik weet dat een Verstandig™ gewoon nodig is om niet volledig in te storten en weekend compleet te kunnen afschrijven. Vrijdag heb ik weer een gesprek met de psycholoog bij het Genderteam. Ik kijk daar wel naar uit. Mijn behoefte aan een goed …

Duracell of toch merk X

Ken je ze nog, de trommelkonijntjes? Stuk voor stuk houden ze ermee op, behalve het konijntje met een Duracell batterij. Dat konijntje gaat maar door en door en door. Ik zou graag willen dat ik zo’n Duracell konijntje was en onverstoord door kon trommelen, maar helaas. Ik moet het doen met merk X. Het lijkt een beetje in tegenspraak met wat ik een paar weken terug schreef. Dat was nogal een jubelverhaal hoe goed ik me voelde na een wijziging van medicatie. Het is inderdaad een enorm verschil. Maar nog steeds voel ik me niet de oude. Ik ben nog steeds snel moe, sneller dan ik gewend ben. Ik moet ook nog steeds keuzes maken in de dingen die ik doe en die ik moet laten. Dat is niet van harte, maar ik weet dat een Verstandig™ gewoon nodig is om niet volledig in te storten en weekend compleet te kunnen afschrijven. Vrijdag heb ik weer een gesprek met de psycholoog bij het Genderteam. Ik kijk daar wel naar uit. Mijn behoefte aan een goed …

Datingsites

Internetdating is uit de taboesfeer, datingsites zijn hot en getuige de vele reclame op radio en TV van de vele betaalsites is het goede business. Voor ieder lijkt er wat wils te zijn: jongeren, hoogopgeleiden, mensen die al een relatie hebben. – Over die laatste zijn er zelfs kamervragen gesteld. – Maar alle sites die ik heb gezien zijn binair ingesteld en ik voel me er niet thuis of door aangesproken. Het is inmiddels precies (ik kan er een weekje naast zitten) twee jaar geleden dat mijn laatste relatie ten einde liep. Ik was destijds een paar maanden onderweg met de diagnose bij het Genderteam en ben mij daarop gaan richten. Lange tijd ben de optie om een nieuwe relatie te beginnen überhaupt uit de weg gegaan. Eerst maar eens de break-up verwerken. Daarna heb ik alle energie in mijzelf gestoken, begonnen met mijn transitie en ben ik  verhuisd. Maar de eenzaamheid begint me zo af en toe wel parten te spelen. “Dan ga je toch gewoon naar de kroeg? Leer je vanzelf mensen kennen.” …