Author: Danielle

Nauwelijks blauw

Published by Danielle

Het is nu de derde dag na de operatie en ik voel me een stuk beter dan die zondagochtend van mijn vorige blog. Ook een heel stuk helderder, ik heb wat commentaar gekregen dat het leest alsof ik nogal gedrogeerd was toen ik het schreef. Klopt ook wel, narcose nog niet uit mijn lijf, een dag niet gegeten en ook het nodige aan extra pijnstillers gehad. Gisteren ben ik voor het eerst weer uit bed geweest, rondje ijsberen op de kamer en lopen naar het toilet. Daar is het wel bij gebleven ook. Na een een paar dagen in bed liggen was ik behoorlijk stijf en wankel. Vanmorgen voelde ik al een stuk fitter en mocht ik douchen. Dat zo’n klein comfort zo’n enorme weldaad kan zijn. Niet dat de verpleging niet hun best doet, maar een nat washandje over je rug terwijl je moeizaam voorover hangt is toch minder fijn dan een fatsoenlijke douche. Behalve de zaalarts heb ik vanmorgen ook mijn eigen chirurge gesproken. Die merkte ook al op dat ik zaterdagavond op …

Auw!

Published by Danielle

Het is de ochtend  na de operatie en het doet auw met een w.  Ook al is dat eigenlijk geen correct  Nederlands,  maar au zonder werk dekt de ladingniet niet. Dat was gisteren helemaal zo.  Tijd voor een updaten,  die ik overigens half naakt in bed schrijf, dat opertiejasje wat ik nog draag is los gegaan.  Vind het wel best zo. Overigens  heb ik sinds begon met schrijven  ontbeten, een flinke dosis pijnstillers gehad,  ben ik gewassen en een beetje fatsoenlijk aangekleed.  Terug naar de operatiedag. Ik zou rond het middaguur geopereerd worden. Voor de ochtend  had ik nog bezoek van een zeer bijzondere vriendin met haar partner die me afleiden met een spelletje ‘Ticket to Ride’ ,  knuffel en het kammen van mijn haar. Dat laatste is iets waar ik makkelijk  van ontspan. Tegen één  uur werd ik eindelijk opgehaald om naar de operatiekamer te gaan.  De verpleegsters die mijn bed reden wisten  me prima af te leiden en me op mijn gemaakte stellen met smalltalk ove  mijn werk.  En ze wisten me wijs …

Opnamedag

Published by Danielle

Dan is het eindelijk zover, dat wat vierenhalf jaar geleden echt begon met een telefoontje naar het Genderteam om me aan te melden. Later vandaag zal ik me melden op de afdeling plastische chirurgie van het VUmc voor opname. Morgen is dan echt de grote dag dat die operatie gaat plaatsvinden. Dat het zolang heeft geduurd maakt toch wel duidelijk dat de daadwerkelijke geslachtsveranderende operatie toch echt slechts een klein deel is van mijn hele transitie. Want ook aan dat telefoontje waar mijn traject bij het Genderteam mee begon is het nodige vooraf gegaan. Inmiddels moet ik wel toegeven dat die operatie veel meer voor me betekent dat ik aanvankelijk dacht. Het is niet zomaar de kers op de slagroom, zoals ik me lang heb voorgehouden.De zenuwen van de afgelopen weken hebben me dat wel duidelijk laten merken Niet alleen was ik nerveus voor de ingreep zelf. Ik was ook gewoon nerveus en blij dat dit nu eindelijk ging gebeuren. Hoe dichterbij de datum was, des te nerveuzer ik werd. Ik vind het nog steeds …

Nerveuze voorbereidingen

Published by Danielle

De operatie is nog een week weg. Nog maar een week. Dagelijks wordt me gevraagd hoe ik me eronder voel. Dat gevoel onder woorden brengen is best lastig want het is heel tegenstrijdig. Aan de ene kant vind ik het doodeng en aan de andere kant kijk ik er enorm naar uit. Die twee emoties gaan zo’n beetje gelijk op en ik zou niet kunnen zeggen welke er nu de overhand heeft. Is ook niet zo heel raar als je bedenkt wat me te wachten staat. Blijkbaar zijn er ook genoeg mensen nieuwsgierig naar de details, de link naar de informatiefolder die ik twee weken terug postte is volgens de statistieken van WordPress al ruim 25 keer aangeklikt. Ik ben nu ook een week gestopt met de Androcur, het deel van de medicijnen dat de werking van testosteron blokkeert. De pukkels waar ik bang voor was zijn uitgebleven, wel heb ik een week lang een nare zeurende hoofdpijn gehad. Of dat nu komt door het in de war gooien van mijn hormoonhuishouding of door alle spanning …

Laatste ronde Androcur

Published by Danielle

De Google Doodle van vandaag deed me eraan herinneren dat het morgen (8 maart) Internationale Vrouwendag is. Dat deed me ook herinneren dat het inmiddels al twee jaar geleden is dat ik met dit blog en Facebook mijn grote coming out had. Ik zat destijds er al een beetje tegen aan te hikken en vond de betekenis van die dag wel een leuke aanleiding om op die dag mijn Open Brief te publiceren via Facebook. Vandaag is ook de dag dat ik voor het laatst Androcur heb genomen. Dit middel, dat de opname van testosteron in het lichaam blokkeert, zal ik nooit meer hoeven nemen. Over een paar weken zullen de organen die het overgrote deel van mijn testosteron aanmaken bij de patholoog in een petrischaaltje liggen voor onderzoek naar mogelijke afwijkingen. Dat ik nu al stop met deze medicijnen, met de oestrogeen ben ik een paar weken terug al gestopt, heeft te maken met de effecten ervan op de bloedstolling. Het spul moet uit mijn bloed zijn voor ik onder het mes ga. Het …

Wat me te wachten staat

Published by Danielle

De operatie komt met rasse schreden dichterbij. Nog maar een paar weken voor het zover is. Deze week vond ik weer een pakketje met informatie van het ziekenhuis in mijn brievenbus. De bevestiging van de opnamedatum en wat aanvullende informatie over de procedure. In mijn voorbereidingen heb ik de patiënteninformatiefolder nog maar eens doorgelezen. Mocht je geïnteresseerd zijn: die folder staat als PDF online en te vinden op de site van het VUmc: Patiëntenfolder Vaginaplastiek. In het kort wat er gaat gebeuren: Van de operatie zijn er drie varianten. Bij mij zullen ze naar verwachting een ‘eenvoudige’ penisinversie uitvoeren. Dat betekent dat er geen extra huidtransplantaat of een stuk darm nodig is om de neo-vagina te vormen. (Nieuwe vagina, door de medici consequent uitgesproken met de klemtoon op de i.) Die inversie, of omkering, kan je vrij letterlijk nemen. De huid van de penis wordt samen met die van het perineum het lichaam in geduwd. Van de scrotumhuid worden schaamlippen gevormd en van de eikel maakt de chirurg een clitoris. De bundel zenuwen wordt intact gelaten …

Non-monogamie

Published by Danielle

“Je blogt toch over je transitie, waarom dan ineens iets over non-monogamie?” Nou, eigenlijk is dit heel erg gerelateerd aan mijn transitie, veel meer dan je zomaar zou denken. De medicatie die ik gebruik komt neer op een chemische castratie. Ook al is dat effect niet volledig betrouwbaar, het komt voor dat met gebruik van grote doses Androcur de potentie wel blijft. Bij mij was dat binnen twee wel weken verdwenen. Mijn gevoel daarentegen is niet uitgeschakeld. Ik heb daar al eens over geschreven en gezegd dat taart beter is dan seks. Die mening ben ik nog steeds toegedaan. In dat blog zeg ook dat ik heel erg monogaam ben, dat is zo’n anderhalf jaar later wel een beetje anders. Voor ik verder ga een kleine disclaimer: dit blog heb ik geschreven vanuit mijn eigen ervaring en observaties. Non-monogamie is een zeer complex onderwerp. Dit blog is geenszins een volledig en objectief artikel over non-monogamie. Het gaat hier vooral over hoe ik het beleef. Eerst even wat uitleg over wat ik bedoel met non-monogamie, hierin …

Operatiedatum!

Published by Danielle

Soms valt in één keer alles samen. Deze week is zo’n week. Waar ik gister de metafoor over taartbakken schreef. Ik kan nu de oven gaan voorverwarmen en het deeg gaan kneden! Ofwel ik heb een operatiedatum! Tijdens mijn bezoekje aan het Genderteam voor de drie maandelijkse voortgangscontrole heb ik het met de psycholoog gehad over de operatie. In het najaar ben ik al bij Physician Assistant van de plastich chirug geweest. In eerste plaats om mijn vragen kwijt te kunnen en ook gelijk de mogelijkheden te bespreken. Ik heb in oktober met mijn psycholoog afgesproken dat gesprek eerst af te wachten voor ik de knoop door zou hakken. Half januari heb ik dan ook gezegd dat ik door wil gaan met de operatie. Het naakt voor de spiegel voorbeeld heb ik daar fijn bij kunnen aandragen. Maar duidelijkheid over de termijn heb ik toen nog niet gekregen. Eerst moest in het interdiscplinair overleg van het team de voorlopige goedkeuring door het gehele team nog worden omgezet in een definitief groen licht. Als vanouds was …

Niet zo facultatief

Published by Danielle

Lang heb ik gedacht dat een geslachtsveranderende operatie facultatief was in mijn transitie, gewenst maar niet verplicht. Het sociale deel vond ik belangrijker. Ik wilde graag mijzelf kunnen zijn en kunnen uiten als wie ik ben. Wat de buitenwereld zag was belangrijker dan wat ik zelf zag in de spiegel. Tenminste, dat was wat ik dacht voor ik op nieuwjaarsdag naakt voor de spiegel ging staan. Op dat moment werd er een enorme steen op mijn balans gegooid en sloeg deze door. Ik was er wel uit in mijn afweging. Sindsdien ben ik veel met de gedachten bezig. Naar mate ik er meer en meer over denk kom ik er achter dat die operatie helemaal niet zo optioneel is. Dat ik voor de buitenwereld kan zijn is leuk, maar het is niet alles. Er blijft iets hangen, een gevoel van incompleetheid. Een gevoel van niet-af. Die operatie is niet de spreek-woordelijke kers op de slagroom. Het is de slagroom én de taart zelf. De presentatie naar de buitenwereld is niet meer dan een facade. Het is als …

Beweegredenen

Published by Danielle

Op de zondagavond dat ik dit schrijf is de derde aflevering van Hij is een Zij herhaald. – Ja, dat programma houdt ook mij bezig – Voor mij is die derde aflevering de heftigste geweest. Ik heb toen ik heb eerder deze week zag met tranen in mijn ogen voor de tv gezeten. De herkenning in het verhaal van Arjon raakte mij zo enorm diep. Hij wist zo goed te verwoorden waarom je zo’n enorme stap als een geslachtsaanpassende operatie neemt als afsluiting van een proces dat jaren in beslag neemt. Als je het niet gezien hebt raad ik je aan deze aflevering terug te kijken hier via uitzending gemist op de site van de KRO. Het fragement met Arjon zit in het begin van het programma, in vijf minuten een uitstekende uitleg van de redenen die hem, en ook mij, drijven. Bij via een Facebook kwam ik dit weekeinde het Youtube-account van Lacie Green tegen. Ze noemt zichzelf een ‘peer sex educator’ ofwel ze geeft voorlichting vanuit een gelijkheid met de mensen die ze voorlicht. Ze …