All posts tagged: transitie

Catcalling

Het is één van de privileges die ik heb ingeleverd toen ik in transitie ging: verschoond blijven van catcalling. Het nageroepen worden op straat om hoe je eruit ziet. Vanmorgen gebeurde het me op weg naar werk. Toen ik nog als jongen leefde kon ik zo ongeveer alles aantrekken wat ik wilde zonder dat ik er opmerkingen over zou horen op straat. Slecht zittend pak, te strakke of te wijde spijkerbroek, verwassen t-shirts. Zolang het geen Borat-style mankini is kom je als man eigenlijk met alles wel weg. Sinds ik mezelf als vrouw ben gaan presenteren is dat anders. Men verwacht dat ik me vrouwelijk kleed en dat ik make-up gebruik. Dingen die ook wel doe, steeds vaker zelfs, maar alleen als ik daar zin in heb. Want zo ben ik, en zou had ik me ook gedragen als ik gewoon met een beter passend lijf geboren zou zijn. Dan zou ik me ook richting de tomboy kant van het spectrum hebben gepresenteerd. Niet vandaag, vandaag droeg ik één van mijn favoriete jurken. Niet zo figure hugging …

Brilvolutie

Na 3,5 jaar was het wel weer eens tijd voor een nieuw referentiekader. Mijn laatste brillen heb ik uitgezocht voor ik daadwerkelijk aan mijn transitie begon. In de tussentijd heb ik wel een paar keer mijn glazen laten vervangen maar niet mijn montuur gewisseld. Onder het mom van te druk/geen zin/geen tijd. Sowieso heb ik met een bril uitzoeken liefst iemand mee die mij en mijn stijl een beetje kent. Die opticientypes vinden bijna alles leuk staan. Aan samen met iemand moeten plannen om een bril uit te gaan zoeken had ik altijd een goede uitstel smoes. Tussendoor heb ik enkel de glazen laten vervangen door andere sterkte. Ik heb ze eens op een rijtje gelegd: mijn brillen van de afgelopen vijf of zes jaar. Van het behoorlijk strakke en mannelijke halve montuur met aluminium pootjes van Mexx, de bril waarmee ik zo’n 5 jaar geleden voor het eerst het VUmc binnenstapte. Ik herinner me nog de aantekeningen die de psycholoog bij mijn intake destijds maakte, er stond iets mij als ‘mannelijke bril’ – Mijn …

Metamorphose

Toen ik nog in de Binnenstad van Den Haag woonde vond ik het nooit erg om te moeten wachten als ik in het postkantoor was. Om een pakketje af te geven, het ophalen van mijn OV-Studentenkaart of voor een velletje postzegels. Voor dat laatste ging ik nooit naar de kantoorboekhandel verderop, ook al was de wachttijd daar aanzienlijk korter. In het postkantoor aan het Kerkplein hing toen nog Metamorphose III van M.C. Escher. Nooit raakte ik uitgekeken op dat werk, ook niet verwonderlijk, het is bijna 50 meter lang.  Het schilderij begint met haar eigen titel: ‘Metamorphose’ dat via een soort stratenpatroon overgaat in een schaakbord. Vervolgens vervormt het patroon tot onder andere hagedissen, vogels, boten vlinders, vissen, een stad en uiteindelijk een schaakspel. Om uiteindelijk weer te eindigen zoals het was: één woord ‘Metamorphose. Ondanks de vele transformaties en tussenstappen die het patroon ondergaat blijft het ook hetzelfde. Daarin zie ik vergelijkingen met mijn eigen metamorfose. De veranderingen die mijn transitie maken zijn soms klein en subtiel, soms groots en plotseling. Maar uiteindelijk blijf ik …

Passabiliteit

Het is een woord, een concept, waar ik voordat ik aan mijn transitie begon veel over nadacht en me zorgen om maakte: passabiliteit Eigenlijk heb ik er sinds ik aan de medicatie zit er niet meer bewust over nagedacht. Maar onbewust beïnvloed het bijna alles wat ik doe. Het lijkt soms een doel op zich te worden, dat passabel zijn, in plaats van een middel om mijn doel, mijzelf uiten als wie ik ben, te bereiken. Het is weer zo’n stukje trans-jargon wat ik even zal uitleggen. Passabiliteit komt vanuit het engels, het betekent in dit opzicht zoveel als: voldoende of doorgaan als. Met passabel zijn wordt er bedoeld dat men je aanziet voor het gender dat je bent. Dat de lichamelijke kenmerken zover zijn veranderd dat het geboortegeslacht niet meer opvalt en men je leest als hoe je je voelt. Daar sluit de term ‘stealth’ bij aan. Stealth gaat nog een stapje verder dan passabel. Bij stealth ziet men je geboortegeslacht en alle bijkomende kenmerken niet meer en houdt je ook je trans-zijn verborgen. Sommigen gaan daar ver …

Transitie tijdlijn

Al een tijdje wil ik de belangrijkste data uit mijn transitie op een rijtje hebben, om zo inzicht te hebben in hoe lang mijn transitie nu helemaal duurt. Daarvoor heb ik even flink terug moeten zoeken naar de datums wanneer ik mij voor het eerst heb aangemeld bij het Genderteam en wanneer ik mijn intake gesprek heb gehad. Dat is nog van de tijd vóór dit blog en voordat ik mijn dagboek ging bijhouden. Maar met wat omwegen heb ik het toch weten te vinden. Ik heb vooral de data neergezet die van belang zijn voor de medische zaken. Maar ook een aantal datums die om persoonlijke datums memorabel zijn staan vermeld. Het is de bedoeling dat ik dit nog uitwerk in een mooie infographic. Maar daar moet ik nog wat onderzoek naar gaan doen hoe ik dat mooi kan maken. (Tips zijn welkom!) Vooralsnog een lijstje in omgekeerde chronologische volgorde. Edit: Ik heb inmiddels de tijdlijn verwerkt tot een infographic. Die vindt je op het  tablad ‘Tijdlijn’ bovenaan deze site. Tevens heb ik een …

Voortgangsvergelijk

Een weekje geleden waarde een filmpje over het Nederlands deel van het internet. Een filmpje van een transgender die drie jaar lang dagelijks een foto maakte en zo haar transitie liet zien. Reken er maar op dat ik daar niet omheen kan, dat soort dingen krijg ik via fora, facebook, twitter en e-mail voor m’n neus.  Zelf heb ik mij aan het begin van mijn transitie voorgenomen om regelmatig foto’s te maken, dagelijks is niet gelukt. Maar de verschillen zijn duidelijk:   Het verschil sinds het begin. Half april begon ik met Androcur en begin augustus met Progynova. Dat betekent respectievelijk 9 en 5 maanden tot nu. Zoals iemand al opmerkte over deze compilatie: bij iedere foto staan je mondhoeken verder omhoog. Dat vind ik een mooi bewijs voor het feit dat een transitie zo onnoemelijk veel meer is dan alleen maar die operatie.

Terugblik op het afgelopen jaar.

Het einde van het jaar is ook altijd weer het moment van de lijstjes, terugblikken en jaaroverzichten. Het afgelopen jaar is voor mij niet onfortuinlijk geweest, behalve op het gebied van fortuin dan, het saldo op mijn bankrekening is niet miraculeus omhooggeschoten. Terugdenkend aan het goede voornemen dat ik maakte bij de jaarwisseling 2010-2011 en dat ik tijdens de jaarwisseling ’11-’12 ook ten uitvoer bracht, is het moeilijk om te bevatten hoeveel vorderingen ik heb gemaakt. Eind januari, had ik mijn laatste echte pure diagnosegesprek bij het VUmc om daarna besproken te worden door het genderteam in het geheel. Op 9 februari kreeg ik dan ook dat verlossende telefoontje. Althans, ik moest er zelf achteraan bellen nadat ik niets hoorde in de week waarin mij dat oorspronkelijke telefoontje was beloofd. Gelukkig kreeg ik het antwoord waar ik op hoopte, daarmee viel er echt wel een last van mijn schouders. Ook al wist ik al een beetje wat de uitslag zou worden, mijn psychologe had al beloofd dat ze een positief advies zou geven aan het …

IJsbreker

Zoals je twee weken terug hebt kunnen lezen ben ik bezig met het inrichten van mijn nieuwe woning. Nu mijn klusvakantie weer voorbij is en ik weer gewoon aan het werk ben, pak ik ook mijn blogregelmaat weer op.  Het leuke is dat het hele blok net is opgeleverd en ook al mijn nieuwe buren nog druk aan het klussen, schilderen, behangen en inrichten zijn. Gister kwam ik per toeval op het station een van mijn onderburen tegen die me herkende. Het gesprek kwam dus al snel op hoe ver we al waren en hoe we bepaalde dingen hadden aangepakt en meer van dat al. Het gesprek resulteerde in een wederzijdse uitnodiging om bij elkaar te komen kijken. Mijn nieuwe woning gaan betrekken wil ik doen in mijn nieuwe, ware gedaante. Dat is ook een van de redenen waarom ik er bij de psych vorige week op aangestuurd heb om nu, en niet over drie maanden, pas te beginnen met hormonen en de volgende stap: de RLE. Dat valt dan mooi samen met mijn verhuizing: …

Geboortekaartje

Over drie weken moet ik weer naar het genderteam in het VUmc. Zoals ik al zei in mijn van de hak op de tak post eerder deze week, ben ik gebeld dat er weer drie afspraken voor mij in de agenda waren gezet. Gelukkig wel allemaal op de zelfde dag en redelijk kort achter elkaar. Die dag valt natuurlijk wel precies in de periode die ik had uitgetrokken voor mijn aanstaande verhuizing. Wat dat betreft is het een verloren dag. Ik weet uit ervaring dat die bezoekjes aan het VU aardig wat energie kosten. Wat heb ik dan allemaal te doen, dat er drie afspraken op dezelfde dag zijn ingeboekt? Allereerst is er een voortgangsgesprek met een psycholoog. De afgelopen 2 maanden heb ik anti-androgenen genomen. Behalve wat lichamelijke uitwerkingen heeft dat spul ook psychische effecten. Al vallen die bij mij erg mee. Ik heb van de bijwerkingen enkel last van een beetje vermoeidheid. De andere uitwerkingen zijn positief en de impotentie deert me echt helemaal niks. Ik vind het ergens zelfs een verademing en …