All posts tagged: geslachtsveranderende operatie

Home Sweet Home

Published by Danielle

Het heeft langer geduurd dan ik had verwacht, ook al had ik vooraf niet een duidelijk beeld van hoelang het zou duren. Maar eindelijk is het zover: ik ben thuis! Na weken bij mijn ouders te hebben verbleven, en daar meer dan uitstekend ben verzorgd, ben ik eindelijk thuis, in mijn eigen huisje. De operatie is een goede maand geleden en de genezing maakt voortgang. Al is het wel met twee stappen vooruit en eentje terug. Een week eerder had ik al het plan opgevat om naar huis te gaan. Een slechte nacht en veel pijn gooiden toen roet in het eten. Alles werd een week uitgesteld. Dit weekeinde had ik weer tegenslag terug, dat bijna weer zou voorkomen dat ik naar huis zou gaan. Dit keer in de vorm van een bloeding. Dat lijkt nu ook weer onder controle en ik kon toch naar huis. De laatste dagen voelt het ook eindelijk alsof de genezing vooruit gaar. Ik heb sinds de operatie voortdurend pijn. Met pijnstillers is dat wel terug te brengen naar een …

Opnamedag

Published by Danielle

Dan is het eindelijk zover, dat wat vierenhalf jaar geleden echt begon met een telefoontje naar het Genderteam om me aan te melden. Later vandaag zal ik me melden op de afdeling plastische chirurgie van het VUmc voor opname. Morgen is dan echt de grote dag dat die operatie gaat plaatsvinden. Dat het zolang heeft geduurd maakt toch wel duidelijk dat de daadwerkelijke geslachtsveranderende operatie toch echt slechts een klein deel is van mijn hele transitie. Want ook aan dat telefoontje waar mijn traject bij het Genderteam mee begon is het nodige vooraf gegaan. Inmiddels moet ik wel toegeven dat die operatie veel meer voor me betekent dat ik aanvankelijk dacht. Het is niet zomaar de kers op de slagroom, zoals ik me lang heb voorgehouden.De zenuwen van de afgelopen weken hebben me dat wel duidelijk laten merken Niet alleen was ik nerveus voor de ingreep zelf. Ik was ook gewoon nerveus en blij dat dit nu eindelijk ging gebeuren. Hoe dichterbij de datum was, des te nerveuzer ik werd. Ik vind het nog steeds …

Operatiedatum!

Published by Danielle

Soms valt in één keer alles samen. Deze week is zo’n week. Waar ik gister de metafoor over taartbakken schreef. Ik kan nu de oven gaan voorverwarmen en het deeg gaan kneden! Ofwel ik heb een operatiedatum! Tijdens mijn bezoekje aan het Genderteam voor de drie maandelijkse voortgangscontrole heb ik het met de psycholoog gehad over de operatie. In het najaar ben ik al bij Physician Assistant van de plastich chirug geweest. In eerste plaats om mijn vragen kwijt te kunnen en ook gelijk de mogelijkheden te bespreken. Ik heb in oktober met mijn psycholoog afgesproken dat gesprek eerst af te wachten voor ik de knoop door zou hakken. Half januari heb ik dan ook gezegd dat ik door wil gaan met de operatie. Het naakt voor de spiegel voorbeeld heb ik daar fijn bij kunnen aandragen. Maar duidelijkheid over de termijn heb ik toen nog niet gekregen. Eerst moest in het interdiscplinair overleg van het team de voorlopige goedkeuring door het gehele team nog worden omgezet in een definitief groen licht. Als vanouds was …

Niet zo facultatief

Published by Danielle

Lang heb ik gedacht dat een geslachtsveranderende operatie facultatief was in mijn transitie, gewenst maar niet verplicht. Het sociale deel vond ik belangrijker. Ik wilde graag mijzelf kunnen zijn en kunnen uiten als wie ik ben. Wat de buitenwereld zag was belangrijker dan wat ik zelf zag in de spiegel. Tenminste, dat was wat ik dacht voor ik op nieuwjaarsdag naakt voor de spiegel ging staan. Op dat moment werd er een enorme steen op mijn balans gegooid en sloeg deze door. Ik was er wel uit in mijn afweging. Sindsdien ben ik veel met de gedachten bezig. Naar mate ik er meer en meer over denk kom ik er achter dat die operatie helemaal niet zo optioneel is. Dat ik voor de buitenwereld kan zijn is leuk, maar het is niet alles. Er blijft iets hangen, een gevoel van incompleetheid. Een gevoel van niet-af. Die operatie is niet de spreek-woordelijke kers op de slagroom. Het is de slagroom én de taart zelf. De presentatie naar de buitenwereld is niet meer dan een facade. Het is als …

Naakt voor de spiegel

Published by Danielle

Dit jaar zal ik de grootste beslissing nemen die ik tot nu toe in mijn leven heb gedaan en wat altijd een van de grootste dingen in mijn leven zal zijn. Het is al bijna 4 jaar geleden dat ik mij aanmeldde bij het Genderteam en ik ben nu al vier jaar naar dat moment toe aan het werken. Eén tip die ik kreeg, vooral in het kader van zelfacceptatie, heeft mij enorm geholpen. Op Nieuwjaarsdag ben ik naakt voor de spiegel gaan staan Dat was best moeilijk, dat advies heb ik al maanden geleden gekregen, maar ik heb er al die tijd tegen aan gehikt. Te confronterend, te eng. In het kader van het nieuwe jaar en de doelen die ik mij voor dit jaar heb gesteld heb ik me ertoe gezet om het te doen. Het was een openbaring.   Zo naakt voor de spiegel staan en dan gewoon zien dat het niet klopt. De reflectie is niet zoals deze hoort te zijn. Hoeveel meer ik mijn lichaam ben gaan accepteren, hoe meer dat ene …

82 steken

Published by Danielle

82 steken zo breed is mijn denkproces, 82 steken okergele super bulky acryl op naald nummer 10. Na mijn bezoek aan de plastisch chirurg, al bijna drie weken geleden, heb ik mijzelf nauwelijks de tijd gegund om rustig na te denken over mijn opties. Daarom ben ik afgelopen maandag maar begonnen met het breien van een sjaal. Niet zozeer vanwege het stuk textiel dat ik er aan overhoud, maar om mezelf stil te laten zitten en na te laten denken. Aan het einde gekomen van de eerste ‘one ball, one project’ bol breigaren is mijn sjaal pas op een derde van de beoogde lengte en mijn denkproces evenmin klaar. Ik heb nu alle informatie die ik nodig heb om een keus te gaan maken. Ik weet wat de mogelijke complicaties zijn, ik ben op de hoogte van het risico op blaasontstekingen. Ik heb een beeld van de revalidatieperiode. In mijn hoofd ben ik nu alle voors en tegens tegen elkaar aan het afwegen. Ik ben mezelf aan mezelf verantwoorden waarom ik al die negatieve dingen het …

Voorlichtingsbijeenkomst

Published by Danielle

In mijn brievenbus vond ik weer eens post van het Genderteam. Deze keer met een uitnodiging voor een ‘Voorlichtingsbijeenkomst Genitale Chirurgie’. Als een verassing kwam dit stapeltje papier niet, online had ik al een vooraankondiging voor deze avond gezien. Toch hakte de uitnodiging er bij mij in en houden de gedachten erover mij alweer een paar dagen bezig. Op dit soort momenten kijk ik dan Valentijns Tedx Talk weer terug. Valentijn legt onder andere uit dat de operatie voor haar geen vernieuwd begrip van gender heeft gekregen. Dat de vragen die ze had nog steeds onbeantwoord bleven. Maar dat als ze opnieuw de keus moest maken ze direct weer voor een operatie zou kiezen, omdat ze het voor haarzelf gedaan heeft. Dé operatie, het is voor mij nog best een groot ding. Zeker nu het niet meer die ver van mijn bed show is die het altijd was. Ook al is het nog een groot onbekend terrein. Niet dat ik helemaal niet weet hoe het in zijn werk gaat: ik ken de in Nederland gebruikte …

Wachttijdverkorting & Angst

Published by Danielle

Ik had dit weekeinde een ander blogje in de planning maar dat behoeft even uitstel. Gisterochtend kwam ik in een topic over de wachttijden de link naar het actuele wachttijdendocument dat het Genderteam maandelijks op de site van het VUmc publiceert. Omdat die wachttijden zo lang zijn keek ik er eigenlijk nooit. De vorige keer dat ik er keer was het voor mijn blogje ‘Kopie van het briefje van de dokter‘. Toen had ik net te horen gekregen dat ik in voorbereiding alvast moest beginnen met de permanente ontharing van het operatiegebied. De 12-18 maanden die er toen stond voor de operatie was ergens wel geruststellend, omdat het me ineens wat te snel ging. Maar gisterochtend zag ik dit: Dat was even schrikken. De knoop over operatie heb ik nog steeds niet definitief doorgehakt. Ik was blij dat ik daar nog wel even bedenktijd voor had vooral om het idee op me te laten inzinken. Met de 12-18 maanden wachttijd die ik in februari zag had ik daar ook ruimschoots tijd voor. Eén van die gestelde voorwaarden …

Kopie van het briefje van de dokter

Published by Danielle

Tijdens de diagnostische fase heb ik veel na moeten denken over de sociale en persoonlijk gevolgen van de stappen die ik zou gaan zetten. Ik kreeg denk-huiswerk op van mijn psychologe en dacht ook zelf heel veel na. In die tijd zijn er in mijn denkbeelden over mijzelf best wel wat dingen veranderd. De hoofdlijn is gebleven: ik wil die transitie door, maar subtielere details zijn nu niet meer het zelfde als ze waren. Mijn denken heeft een behoorlijke ontwikkeling doorgemaakt. Nu zijn mijn gedachten opnieuw als een sneeuwbol door elkaar geschud en dwarrelen er flinters aan ideeën, denkbeelden en gedachten chaotisch door elkaar heen. Er is een heel nieuw denkproces gaande met een nieuw groot thema. Vorige week heb ik voor het eerst in enigszins concrete woorden gesproken over een operatie. Tot dan toe leek mij dat nog een heel erg ver van mijn bed show. Dat was iets voor in de toekomst. Een punt van onzekerheid ook. Ik was en ben er nog steeds van overtuigd dat ik het goede pad bewandel, maar aan …

Lente in een potje

Published by Danielle

In iets meer dan een week tijd heb ik weer een volledig rondje langs de medici en paramedici die ik bezoek in verband met mijn transitie. Het begon bij de endocrinoloog van  het genderteam, de huidtherapeute voor het verwijderen van mijn baardhaar, logopediste en om het af te maken een voortgangsgesprek met de psycholoog bij het VU. Met recht een rondje te noemen dus. Bij de endocrinoloog was er nieuws, maar dat had ik al verwacht te gaan krijgen. Een goed half jaar geleden is mijn botdichtheid gemeten, die bleek erg laag te zijn. Zodanig laag dat de arts het nodig vond om het vitamine D niveau te meten in mijn bloed. Vitamine D is nodig om calcium op te nemen uit voedesel. Het zit veel in vis en het lichaam maakt het zelf ook aan onder invloed van UV-B straling, zonlicht dus. De uitslag van die bloedtesten  kreeg ik vorige week. Zoals al was te verwachten was de hoeveelheid vitamine D in mijn bloed veel te laag. Behalve herhaalrecepten voor de hormonen kreeg ik dit keer ook …