Author: Danielle

Nog een briefje van de dokter

Published by Danielle

Al een tijd geleden kreeg ik van mijn zorgverzekering een brief over de vergoedingen voor de laserontharing van mijn gezicht. Ik had niet enkel mijn 10 toegestane behandelingen gehad, ik had er meer gekregen. Zelf heb ik de tel niet nauwkeurig bijgehouden. Ik diende de rekening in en kreeg mijn declaratie uitbetaald, of ik kreeg een brief dat ze het bedrag dat ik had voorgeschoten werd verrekend met mijn eigen risico. Vaak dat laatste, die laserbehandelingen waren meestal in het vroege voorjaar. Maar na de 13e declaratie kwam er commentaar uit verzekeringsland. De 13e zou uit coulance worden vergoed. (Lees: van mijn eigen risico afgetrokken.) maar voor meer vergoedingen moest er toch echt een nieuwe beoordeling van een medisch specialist komen. Al kan ik van het tarief voor een consult bij de endocrinoloog een of twee behandelingen bij de huidtherapeut financieren. Dat is verzekeringswiskunde, ze willen nóg een briefje van de dokter. Ik dook nu dus weer het medische en bureaucratische circus in. Als je hier al wat langer meeleest weet je vast dat een afspraak …

Zelfreflectie en geloof

Published by Danielle

Deze week heb ik veel tijd kunnen besteden aan zelfreflectie. Het liep samen met het afvlakken van de opgaande lijn die ik, en vooral mijn grondstemming, volgde. Niet raar overigens, uitkomen op een neutraal en een net iets positief niveau was ook mijn streven en dat heb ik nu ook in zicht. Het uitbannen van de androcur, vier weken geleden heeft een groter verschil gemaakt dan dat ik verwachtte. Op het moment dat ik besefte dat die medicatie wel eens een katalysator kon zijn en ermee stopte had ik niet durven hopen op zo’n enorm verschil. Na een wandeling die wat langer en intensiever bleek dan gepland, moest ik ineens denken aan de riviergeest in de film Spirited Away. Deze kwam het badhuis binnen en werd aangezien voor een stinkgod. Na een uitgebreid bad en met behulp van Chihiro bleek die stinkgod de beschermgeest van een zwaar vervuilde rivier te zijn. Nu de ‘angel’ (een fiets) er eindelijk uit was kon de riviergeest weer zichzelf zijn. Ik voel me ook zo, mijn angel is er …

Kalmte ná de storm

Published by Danielle

Nu de scherpe kantjes van het verdriet af zijn en ik weer tot rust begin te komen merk ik wat anders: namelijk dat ik weer tot rust begin te komen. Nee, dat is geen typfout. In mijn blog over de intrigant die ik toeliet in mijn leven, zei ik al dat best wel geschrokken ben van wat er met mij is gebeurd. Maar nu ik ook voorbij het verdriet kan kijken merk ik dat het nog groter was dan ik eerder al dacht. Nu ik de katalysator, een deel van mijn medicatie, van mijn depressie kwijt ben begint de storm in mijn hoofd te luwen, de zon prikt her en der al door de wolken en ik voel een kalmte op mij neerdalen. Het is de zen, de rust, de balans in mijzelf die ik heel erg lang kwijt ben geweest. Een wijs iemand zei me altijd dat ze haarzelf moest voelen, als een bolletje in haar buik. Dat bolletje dient verzorgd en gekoesterd te worden. Zelf ben ik dat bolletje lang kwijt geweest, dat ik …

Kersenbloesem

Published by Danielle

Al jaren ben ik hiermee bezig en altijd heb ik ermee gewacht. Twijfels, nadenken over de stijl, zoeken naar een artiest. Maar vooral wachten tot ik tevreden genoeg was. Tevreden genoeg met mijn lichaam om het te versieren. Ik zie het als het sluitstuk van mijn transitie en ook al zijn daarin nog wat losse eindjes te knopen beschouw ik die als voltooid. Voor mij is dit het vieren van mijn lichaam. Vieren dat ik mijzelf ben. Vieren dat ik vrede heb gesloten met mijn spiegelbeeld. Het is ook een beloning aan mijzelf voor alle energie die in mijn transitie heb gestoken, voor de pijn die ik heb geleden, voor alles wat ik heb moeten doen en alles wat ik heb moeten laten. Het was een project van enkele maanden, op mijn bovenbeen staat sinds deze zomer nu dit: De foto is gemaakt net na de laatste inkleursessie. Als alles geheel genezen is wordt het tijd voor mooie geposeerde foto’s. Het ontwerp is speciaal voor mij gemaakt, aangezien ik een tattoo iets heel persoonlijks vind. …

Intrigant

Published by Danielle

Het sloop erin zonder dat ik het doorhad, ook al merkte ik wel de effecten, ik had niet door wat er precies gebeurde. Als een intrigant gaf het mijn duisterste gedachten weer voet aan de grond. Een interventie kwam helaas te laat.  Ik dacht het voor elkaar te hebben. Mijn problemen onder controle en kunnen werken aan de toekomst. Een therapie-serie bij de psycholoog inmiddels afgesloten. Ik was nog niet klaar-klaar, maar had de middelen om zelf verder te gaan. Echter onder dat ik merkte gleed ik echter af in somberheid en smolt mijn eigenwaarde. Zover en zo diep dat ik er mensen om me heen pijn mee heb gedaan en zelfs weggeduwd. Het is niet doelbewust geweest, maar ik voel mezelf verantwoordelijk voor de pijn en verdriet. Ik heb er een hand in gehad en het voelt alsof ik had kunnen voorkomen wat er nu is gebeurd. Als het maar eerder tot mij doorgedrongen was dat het de verkeerde kant op ging. Helaas was het too little too late. Ik had door moeten hebben …

Als kammen een nachtmerrie wordt

Published by Danielle

Plukken in het douche putje, mijn borstel iedere ochtend twee keer schoon moeten maken. Mijn grootste angst, eenzaamheid, kan ik steeds beter een plek geven in mijn leven op een manier en plaats waar deze geen onnodig pijn meer doet. Dat heeft de nodige moeite en hulp gekost. Maar het voelt nu alsof ik nummer twee op het lijstje met mijn grootste angsten onder ogen moet gaan zien: mijn haar verliezen. Mijn haar is een bepalende factor in mijn zelfbeeld, het weegt  zwaar mee in mijn passabiliteit. Is het niet naar de buitenwereld toe dan is het wel naar mijzelf. Het heeft jaren geduurd voor ik mijn haar in een staart durfde te dragen. Omdat ik bang was dat mijn aangezicht te mannelijk zou worden als er niet die enorme bos krullen langs mijn hoofd hing. Pas sinds deze zomer doe ik het regelmatig en dan eigenlijk altijd nog met een gekleurd lint erin om maar de aandacht van de haarlijn op mijn voorhoofd af te leiden. Al een flinke periode, maanden, heb ik het idee dat …

Daniëlle Denkt Daten

Published by Danielle

Ik dacht de afgelopen jaren, zo ongeveer sinds mijn laatste relatie stukliep een jaar of 4 geleden, dat iedere toekomstige poging tot daten direct gericht moest op langdurige relaties. Want eenzaamheid was mijn grootste angst en dat moest koste wat het kost voorkomen worden Nu is die angst er nog steeds, en staat deze nog steeds heel erg hoog boven aan mijn lijstje. Maar ik ben er anders over gaan denken. Daar hebben de afgelopen maanden aan therapie bij geholpen. Die gedachte dat de eerste de beste date gelijk met de ware-materiaal zou moeten zijn werkt nogal fnuikend. Het verlamde me, daarom hield ik het maar af en durfde ik het niet te doen. Bang om een blauwtje te lopen, want wat als ik op date ga met iemand en die wil niet de rest van haar leven met mij samen leven.Casual dating zat niet in mijn vocabulaire, ook al zie ik het genoeg mensen om me heen doen, voor mijzelf was het out-of-the question. Het zelfs maar aanspreken van iemand moest gericht zijn op establishing a …

Dragqueens uitgesloten op een Pride event

Published by Danielle

Update: Inmiddels heeft Free Pride bekend gemaakt de beslissing terug te draaien. Drag kings en Queens zijn niet alleen welkom als bezoeker, maar ook als performer. Al een paar dagen waart er een nieuwsbericht rond op internet dat er bij Free Pride Glasgow (een klein onafhankelijk Pride event, georganiseerd als tegenhanger van een groter en commerciëler Pride evenement) dragqueens niet welkom zouden zijn. Nieuwskanalen, LGBT-sites en ook mijn vriendjes op social media vallen over elkaar heen om dit op zijn hardst te veroordelen. Want dit is niet inclusive en dat is niet goed voor acceptatie en ze vinden er vooral heel veel van. Terwijl de zaak ietwat genuanceerder in elkaar zit. Ik kwam namelijk ook een uitleg van de organisatie zelf waarin ze zeggen dat dragqueens en kings gewoon welkom zijn op het evenement. Maar dat de organisatie ervoor gekozen heeft om niet actief drag acts uit te nodigen voor optredens. Dit met oog op het T-deel van de LGBT doelgroep. Uit de verklaring van Free Pride: This does not mean that people of any gender …

Emotionele eerste hulp

Published by Danielle

Als we een snee hebben, plakken we een pleister, op een schaafwond sprayen we Sterilon – “Heus, het doet écht geen zeer!” Ik heb het mijn moeder vaak horen zeggen als ik weer eens op de wasmachine zat. – en als we een arm breken melden we ons dezelfde dag nog in het ziekenhuis voor een röntgenfoto en gips. Als we kiespijn hebben, dan zitten we spoedig in de stoel van een tandarts, hoe bang we ook voor de beste medicus zijn. Alle fysieke verwondingen en kwaaltjes verzorgen we, we hebben EHBOtrommeltjes in huis, op het werk en zelfs in de auto voor het geval er iets mocht gebeuren. Maar wat als we een emotionele wond oplopen, wat doen we dan? Helemaal niks! Het moet minstens het emotionele equivalent van een acute blindedarmontsteking zijn, willen we eens naar de huisarts toe voor psychische bijstand. Pas als we er écht niet meer omheen kunnen zoeken we hulp. In ons arsenaal ontbreekt het aan emotionele hygiëne en emotionele EHBO. De kleinste psychishe wondjes kan je nog best …

Neem je zwemspullen mee!

Published by Danielle

Ik zeg niet wat we gaan doen, maar neem je zwemspullen mee! Het is nog steeds een drempel, ik heb er al vaker over geschreven, maar destijds niet verwacht dat ik het op dit punt in mijn leven nog steeds als een barrière zou zien: gaan zwemmen. Met dit warme weer zie ik her en der de oproepjes opspringen op facebook en twitter: “Wie gaat er mee zwemmen/naar het strand / meertje?” en ik scroll er steeds maar langs heen. Het gekke is: de afgelopen jaren ben ik wel gewoon naar de sauna geweest. Zowel vóór als na mijn operatie. Daar heb ik niet veel moeite mee gehad. Al vergde die eerste keer na de operatie toch wel een momentje adem in, adem uit. Voor ik mijn kleding aantrok. Voor de operatie was ik me er wal bewust van. Maar, mijn borsten zijn niet van het formaat dat ze echt opvallen, ik heb mannen gezien met grotere moobs. Kan me niet echt voorstellen dat men destijds echt doorhad dat er iets inconsistent was aan mijn lichaam. En …