Sport, taboe en feeling sexy
Tijdens de pandemie ben ik gaan sporten. Behalve meer conditie heeft dat ook effect op hoe ik mijn eigen seksualiteit ervaar en er een taboe mee kan doorbreken.
Author: Danielle
Conversietherapie
Het is helaas nog steeds actueel: conversietherapie, ofwel: homogenezing. Iets dat het inmiddels demissionaire kabinet nog steeds niet wenst te verbieden. Ondanks een motie die door een meerderheid van de Tweede Kamer is gesteund. Het heeft even geduurd, maar ik heb de moed bijeen geschraapt om de twee Sawbones Podcast afleveringen over conversietherapie te luisteren. De links vindt je onderaan deze post, eerst wat context. Sawbones is een van mijn favoriete (Engelstalige) podcasts over misguided medical history. Meestal over rare medische gebruiken en behandelingen waarvan we collectief vinden dat ze al lang achterhaald zijn. Meestal luchtig, soms grappig, veel opium, alcohol en cocaïne, en af toe serieuzer van aard. Zo ook het tweeluik dat de McElroys maakten over conversietherapie. Het eerste deel gaat over de ontwikkeling van inzichten van de medische en psychologische wetenschap omtrent anti-gay conversietherapie. De tweede aflevering gaat over hoe de religieuze wereld het stokje van de medische overnam toen die laatste tot rationele inzichten kwam. De religieuzen gaan nog een paar stappen verder ging in hun praktijken. Vooral door zich te …
Fading Gender 2.0
Oh hai! Lang geleden! Als je dit bericht leest is de kans groot dat je je ooit hebt geabonneerd om mijn transitie te volgen. Ik heb deze plek door de jaren heen gebruikt om te schrijven over wat ik allemaal doormaakte. Deels om anderen een beetje op de hoogte te houden, deels om een inkijkje te geven in mijn transitie, maar vooral om mijn eigen gedachten te kunnen ordenen. Denken doe ik namelijk het best als ik schrijf. Het medische deel van mijn transitie heb ik inmiddels wel achter de rug, het sociale deel ook wel. Daarover heb ik simpelweg niet zoveel meer te vertellen. Maar ik begon het schrijven steeds meer te missen. Daarom heb ik besloten mijn blog weer nieuw leven in te blazen. Om een plek te hebben om mijn woordenbrei te bewaren en wellicht zo af en toe er nog iemand mee te kunnen amuseren of wat nuttige info te kunnen delen. Het soort berichten dat ik hier wil schrijven zal een andere stijl gaan hebben dan in ye olde transitie …
DDaantje of dAAAntje?
Met een flinke vertraging is de subsidieregeling voor een borstvergroting bij transvrouwen nu eindelijk rond, nadat deze behandeling een aantal keer terug is geschrapt uit de basisverzekering. Ik heb de voorwaarden gelezen en kom ervoor in aanmerking. Lastig. Ergens vond ik het uitblijven van die regeling wel fijn, het gaf me een goed excuus om er niet te veel over te hoeven nadenken. En vooral om geen keuze toe hoeven maken, ik had er gewoon het geld niet voor dus klaar. Nu die financieële drempel weg is moet ik wel zélf die keuze maken. De twijfels die ik al jaren heb over dit onderwerp zijn nog altijd aanwezig. Onder invloed van de hormonen heb ik onmiskenbaar borstvorming. Ik zou nog kunnen proberen of ik topless op Tumblr mag met hun verbod op ‘female presenting nipples’. Het zal erom spannen, afhankelijk van lichtval en of ik vanuit de juiste hoek poseer. Maar ik heb ook weer niet zoveel volume dat het iets betekent in maten. Ik heb een maat die volgens de meeste merken/winkels niet eens …
Get the L out
Toen ik de berichten over het verloop van de Londonse Pride mars, die afgelopen zaterdag plaatsvond, las vond ik het tijd voor een lesje geschiedenis van de Pride en Gay Rights beweging. Wat is er in Londen dan gebeurd? Een groepering die zich verzameld onder de noemer Get the L Out (Trigger Warning: haat en transfobie), heeft afgelopen zaterdag de Pride mars in Londen gekaapt. In plaats van Londonse Burgermeester Sadiq Kahn en een delegatie van de NHS, liep er een groep TERFs (Trans Exclusionary Radical Feminists) voorop. De politie en de organisatie van London Pride hebben niet op getreden, naar verluid omdat het warm weer was(?). Zo werd de Londonse Pride een mars van haat die alle connectie met de oorsprong van Pride kwijt is geraakt. The first Pride was a riot Even een geschiedenislesje: De Gay Pride is ontstaan uit de Stonewall rellen, die in 1969 plaatsvonden in New York. De Stonewall Inn was destijds een homokroeg waar een diverse queer gemeenschap zich verzamelde. Na herhaaldelijke invallen door de politie, gepaard met geweld en treiterijen …
Twee blokkades
Sinds mijn transitie ervaar ik in mijn leven nog twee blokkades die door diezelfde transitie worden veroorzaakt: Daten en naar het strand/zwembad gaan. Allebei heeft het te maken met een gebrek aan zelfvertrouwen en een slecht zelfbeeld. Over naar het zwembad of strand gaan heb al vaker geschreven. Het idee daar in een badpak of een bikini te verschijnen vergt gewoon meer zelfvertrouwen dan ik op kan brengen. Om die reden bezit ik ook al jaren geen kledingstuk meer dat gemaakt is om in te zwemmen, volgens mij al sinds het begin van het mijn hele traject, zo’n 8 jaar geleden. Het suffe: de enige reden waarom ik niet zo vaak naar de sauna ga is omdat het zo duur is. Naakt rondlopen heb ik nooit een probleem gevonden, zowel voor, tijdens (yups, ik identificeerde als vrouw ondanks zichtbare penis), als na mijn transitie. Maar een badpak of bikini? Hell no! Dat duf ik echt niet, dat legt veel te veel nadruk op de dingen waar ik onzeker over ben. Op zich is die mate …
#MeToo
Op dit moment gaat er op Social Media de hashtag #MeToo rond. Het is een reactie op de grootschalige aanrandingen en verkrachtingspogingen van filmproducent Harvey Weinstein. Tot voor kort toe wist Weinstein door zijn invloedrijke positie in Hollywood zijn slachtoffers de mond te snoeren. Dat wast tot het moment dat The New York Times voor het eerst publiceerde over Weinsteins drie decennia lange carrière als aanrander. Na die publicatie werd een beerput opengetrokken door actrices die ook nare ervaringen met de filmproducent hadden. Sinds afgelopen week staat het internet vol met #metoo waarin vrouwen de momenten delen dat ze zijn aangerand, seksueel geïntimideerd of verkracht. Vaak voorzien van een relaas over hoe ze niet serieus genomen werden en de standaard goedprater ‘boys will be boys’. De reacties die posters van een #metoo krijgen zijn bedroevend: ze zouden het wel hebben uitgelokt, ze waren op de verkeerde plek, hadden ze maar niet… Victim blaming heet dat, de schuld bij het slachtoffer leggen in plaats van bij de dader. De internationale #metoo is eigenlijk hetzelfde als de …
Beste reiziger…
Uiteraard is mij een paar keer gevraagd wat ik van de genderneutrale omroepen van de NS vindt. Mijn eerste gedachte, en leedvermaak, waren alle gekrenkte dames en heren die online hun onvrede met deze ontwikkeling uitten. Als ik de commentaren onder de nieuwsberichten en op social media zie valt het mij op dat vooral de groep die graag de woorden als SJW’s, linkschmensch, gutmensch, en policors bezigt ineens zoveel waarde hecht aan correcte aanspreekvormen. Men moet normaal doen en zich maar vooral niet beledigd voelen en gewoon gehoorzamen. Als LGTQIA+ minderheid mag je precies zijn wie je bent in Nederland. Zolang je maar niet opvalt en je precies gedraagt zoals de cis-meerderheid dat het liefste ziet. Mannen die hand in hand lopen zijn aanstootgevend. Vrouwen die zoenen worden behandeld alsof ze een live pornovoorstelling geven. Verbaal en fysiek geweld moeten we als LGBT’er maar normaal vinden en ‘gewoon’ een dikke huid kweken of de gevolgen maar dragen. Het was hetzelfde riedeltje als er eens gewezen wordt op privileges van de meerderheid. Door anderen dezelfde privileges …
Donkere wolken in het politieke landschap
Veel LGBT+ gerelateerd nieuws afgelopen week: Duitsland stelt het huwelijk open voor mensen van hetzelfde geslacht, het Amerikaanse leger stelt de acceptatie van trans personeel minstens een jaar uit en hier in Nederland onderhandeld de informateur met de ChristenUnie. Donkere wolken pakken zich samen aan de horizon. Je mag me een zwartkijker noemen, maar ik zie het voor de komende jaren somber in. Laten we beginnen bij de openstelling van het huwelijk in Duitsland, dat was namelijk een plotselinge ommekeer. Bondskanselier en partijleider Angela Merkel heeft voor de stemming daarover in het parlement de partijdiscipline van haar partij (CDU) opgeheven. Parlementsleden mochten nu naar eigen geweten stemmen over het voorstel en hoefden daarbij niet de standpunten van de partij te volgen. Het CDU is de Duitse tegenhanger van ons CDA: gematigd christelijk conservatief en daarmee tegenstander van het homohuwelijk. Blijkbaar leefde het onderwerp zo onder de CDU-parlementsleden dat er voldoende verdeeldheid binnen de partij is ontstaan en dat ze tégen het partijstundpunt stemden en vóór de openstelling van het huwelijk. De nieuwsberichten waren vooral lovend en …
Utrecht Canalpride
Uit onvrede met de vercommercialisering van de Amsterdamse Canalpride waardoor het voor kleine organisaties niet meer te doen is om daar mee te varen is er in Utrecht een nieuwe Canalpride ontstaan. Gisteren was de eerste, en ik was erbij. Op een boot. Boot nummer 7 van de Meerminners was een bescheiden bootje, met een iets te bescheiden muziekinstallatie. Met 28 man (m/v/anders) vertegenwoordigden we de niet-monogame kant van seksuele diversiteit. Daarover is nog vooral veel onwetendheid, ik merk dat iedere keer weer als ik het over mijn verschillende love interests heb. “Weten ze de dan van elkaar?” is dan altijd de meest gestelde vraag. Meestal gevolgd door een: “Maar wil je dan niet trouwen?” Over die relationship escalator en hoe ik daarin sta lees je binnenkort meer. Het was best spannend. De Amsterdamse Gaypride is een groots en bekend evenement. Deze Utrechtse editie was niet alleen kleinschalig opgezet, maar vooral minder bekend. Zou er wel publiek op af komen, of moesten we het doen met het winkelend publiek in langs de Oude gracht. Bij het vertekpunt …