All posts tagged: zorgverzekering

Plastische twijfels

Er pruttelt al een paar weken iets in mijn hoofd: gedachten over plastische chirurgie en de twijfels die ik daarover heb. Door dingen die zijn gebeurd en ook de ervaringen die lotgenoten met me deelden ben ik toch wat verder gaan denken dan mijn neus lang is. Behalve de borstvergroting waar ik al vaker over heb geschreven. denk ik ook over gezichtschirurgie. Ondanks alles wordt ik nog regelmatig met meneer aangesproken, bijvoorbeeld op mijn werk. Ook als ik daar in een jurk op de werkvloer sta, met make-up en mijn haar in een nette krul. Ik dacht altijd dat Facial Feminisation Surgery (FFS) voor mij onbereikbaar was. Want duur! Maar onlangs zag ik van een andere transvrouw de resultaten van een kleine neuscorrectie die al een behoorlijk verschil maakte in de vrouwelijkheid van haar gezicht. Ondanks dat het de verandering heel subtiel waren. Want dat is waar ik bang voor ben, dat ik niet meer op mezelf lijk na zo’n ingreep. Wat me nog meer verbaasde: ze kreeg het vergoed door haar zorgverzekeraar, die was het …

Boobs, vrouwelijkheid en vergoedingen

Een paar weken terug schreef ik al over het conceptadvies voor het weer in de basisverzekering opnemen van borstvergrotingen. In het advies staat zo ongeveer dit: “Zonder boobs is je transitie mislukt en zinloos geweest, maar we gaan je niet helpen.” Dat heeft even op me moeten inwerken. Want er is zoveel fout met die stellingname dat ik gewoon niet wist waar te beginnen. Maar ook omdat mijn inwendige feminist in botsing kwam met mijn zelfbeeld, dat vormt best een dilemma. Mijn mening over die geparafraseerde conclusie is zelfs tegenstrijdig. Feminist Laat ik maar beginnen met de feministische kant aan het woord te laten. Zonder borsten ben je blijkbaar geen vrouw. In het conceptadvies van het Zorginstituut wordt dat zo omschreven: Als borstvorming bij een vrouw volledig ontbreekt en de borst daardoor uitgesproken mannelijk oogt, kun je spreken van een afwijking in het uiterlijk die zodanig verschilt van het normale, vrouwelijke beeld, dat deze als ‘ernstige misvorming’ – en daarmee als ‘verminking’ in de zin van het Besluit zorgverzekering – kan worden beschouwd. Om als vrouw te worden beschouwd …

Toch niet klaar?

Voor mijn gevoel heb ik mijn transitie goeddeels afgesloten. Je zou kunnen zeggen dat ik er ‘klaar’ mee ben. De nieuwsberichten rondom de plannen voor de basisverzekering laten me hier anders over nadenken. Wellicht ben ik toch nog niet klaar. Sinds een aantal weken wordt er weer gepraat over het vergoeden van ingrepen aan secundaire geslachtskenmerken. Met het afschaffen van deze vergoedingen door toenmalig minister van volksgezondheid Hoogervorst in 2005 zijn de vergoedingen voor transgenders behoorlijk versoberd. Alleen ingrepen aan primaire kenmerken zouden voortaan nog in het basispakket zitten. Overigens is er geen verzekeraar die deze zaken naar een aanvullende verzekering heeft verhuisd. de afgelopen 10 jaar kwam het onderwerk regelmatig weer aan bod. Met onder andere een voorstel om deze ingrepen onder de AWBZ te schuiven. Dat liep allemaal op niet uit. Nu is de dialoog weer geopend. Al in maart dit jaar heeft de huidige minister van Volksgezondheid, Schippers, gezegd dat ze openstaat om medisch noodzakelijke plastische chirurgie weer te vergoeden. Die uitspraak deed ze in het TV programma Radar. Daar stelde ze …

Nog een briefje van de dokter

Al een tijd geleden kreeg ik van mijn zorgverzekering een brief over de vergoedingen voor de laserontharing van mijn gezicht. Ik had niet enkel mijn 10 toegestane behandelingen gehad, ik had er meer gekregen. Zelf heb ik de tel niet nauwkeurig bijgehouden. Ik diende de rekening in en kreeg mijn declaratie uitbetaald, of ik kreeg een brief dat ze het bedrag dat ik had voorgeschoten werd verrekend met mijn eigen risico. Vaak dat laatste, die laserbehandelingen waren meestal in het vroege voorjaar. Maar na de 13e declaratie kwam er commentaar uit verzekeringsland. De 13e zou uit coulance worden vergoed. (Lees: van mijn eigen risico afgetrokken.) maar voor meer vergoedingen moest er toch echt een nieuwe beoordeling van een medisch specialist komen. Al kan ik van het tarief voor een consult bij de endocrinoloog een of twee behandelingen bij de huidtherapeut financieren. Dat is verzekeringswiskunde, ze willen nóg een briefje van de dokter. Ik dook nu dus weer het medische en bureaucratische circus in. Als je hier al wat langer meeleest weet je vast dat een afspraak …

Zorgverzekeringen

Het is zover, de eerste spotjes die me proberen over te halen om over te stappen op een andere zorgverzekering zijn weer op de radio. Maar als ik de verhalen om me heen hoor denk ik niet dat zorgverzekeraars me graag als klant zien komen. Nu moet ik zeggen dat ik met mijn eigen zorgverzekeraar nooit moeite heb om mijn declaraties vergoed te krijgen, bij andere bedrijven is dat lastiger. Namen noemen ga ik hier niet noemen. Mocht je als werknemer van een verzekeraar, ministerie of zorgautoriteit je aangesproken worden, dan mag je de hand in eigen boezem steken. Wat declaraties betreft ben je als transgender niet eens bijzonder duur voor een zorgverzekeraar. Ik gebruik voor zo’n 50 euro aan medicijnen in de maand. (Ofwel ik betaal 7 maanden per jaar mijn medicatie zelf, uit mijn eigen risico). De bezoekjes aan de huidtherapeut zijn zo’n 150 euro per keer en die hebben een maximum. Dan heb ik nog de kosten die direct door het VUmc gedeclareerd worden. Zoals de driemaandelijkse controles bij de endocrinoloog en …

Werking en bijwerking, drie weken verder

Mijn afgelopen blogs waren wat afstandelijker, vandaag is het tijd voor iets persoonlijkers: een voortgangsblogje. Op een dag na zit ik nu drie weken aan de progynova. De effecten laten zich gelden, sneller en heftiger dan ik had verwacht. Voor mij is het een tweede puberteit waar ik in ga, zowel lichamelijk als geestelijk, met dagelijks nieuwe ontdekkingen. Ik vind het een heel bijzondere ervaring en ben ook nieuwsgierig naar wat me allemaal te wachten staat. Het voelt ook nog best onwerkelijk allemaal. Behalve van me af schrijven en op een rijtje zetten van mijn gedachten heb ik met dit blog tot doel anderen uit te leggen wat ik zo allemaal door maak en wat er met een transitie gemoeid gaat. Vandaar de details in de onderstaande tekst. Na een week die kleine blauwe pilletjes slikken merkte ik al hoe vaak er iets tegen de borst stuit. Mijn tepels zijn behoorlijk gevoelig geworden. Dat is uiteraard een teken van voortgang waar ik heel blij mee ben. Het is fijn te merken dat die pillen die je slikt ook …

Papierwerk

Ik hoop maar dat ze bij het VUmc op gercycled papier printen, dat transgender zijn vergt nogal wat papierwerk. Het begon al met de intake inmiddels alweer ruim twee jaar geleden, daar moest ik een bescheiden stapeltje vragenlijsten invullen. Dingen om een beetje mijn hulpvraag in -beeld te brengen. Voor de diagnose heeft mijn psychologe nogal wat velletjes volgeschreven tijdens onze gesprekken en zelf heb ik mijn levensverhaal moeten uitschrijven in zeven tot tien pagina’s. In de diagnostische fase was er een sessie die het ‘psychiatrisch onderzoek’ heet. Met een een berg vragenlijsten en persoonlijkheidstesten die ik zelf in moest vullen (ruim anderhalf uur werk) en een boekwerk, letterlijk, aan vragen die een psycholoog met me doornam. Die laatste waren duidelijk vissen naar dingen als schizofrenie, psychoses en paranoia. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat die psycholoog mijn bijdehante en flauwe antwoorden op vragen over schaduwen die me achtervolgen (“Ja, maar dat is een natuurkundig iets, dat hoort.”) erg op prijs kon stellen. Na de diagnose is het niet afgelopen met al die papieren. …

Factor 50

Mijn vrije donderdag had ik vandaag weer lekker volgeboekt. Eerst een bezoekje aan het fertiliteitscentrum en daarna door naar een huidkliniek voor een begin van permanente baardverwijdering. Het slechte nieuws is dat ik nóg een paar dagen moet wachten voor ik kan beginnen met mijn medicatie. Het goede nieuws: de eerste lasersessie zit er al op. Ik had het fijn gevonden als de patiënteninformatiefolder van het fertiliteitscentrum iets duidelijker was geweest. Dat had minder verwachtingen geschept. Vandaag was mijn tweede bezoek aan het fertiliteitscentrum met ook wéér een bezoek aan het masturbatorium. Zo heet dat kamertje echt! (zie mijn post van vorige week voor de foto’s) Aansluitend een gesprekje met de embryoloog over de practische zaken. Belangrijke aandachtspunten voor de toekomst en een contract tekenen met de voorwaarden voor de opslag. De kwaliteit bleek voldoende om ingevroren te worden, echter zien ze graag voldoende kwantiteit voor meerdere bevruchtingspogingen. Standaard daarvoor moet je dus drie keer langs. Liefst zelfs vier keer. De embryloog zei dat die vierde keer goed zou kunnen want “…er zit toch geen spoed achter de medische …