All posts tagged: coming out

Op deze dag…

Ik heb al een poos de herinneringenfunctie van Facebook aanstaan, dagelijks een rijtje met posts van de datum in het verleden. Door de herinnering van 14 augustus 2010, die ik dus gisteren te zien kreeg besefte ik me dat het vandaag 6 jaar geleden is dat de laatste Bredase Harley Dag werd georganiseerd. Waarom ik dat zo goed weet? Ik zat namelijk dezelfde dag met zweethandjes op de bank bij mijn ouders om uit de kast te komen als transgender. Onderweg naar mijn ouders kwam ik met mijn toenmalige partner in de Bredase binnenstad al de nodige hoeveelheid bulderend en blinkend chroom tegen. Voordat ik open kaart durfde te spelen richting mijn ouders had ik al het nodige achter de rug wat medisch traject betreft. Na mijn eigen bewustwording, de diagnose voor de diagnose had ik het ook al een half jaar op de wachtlijst uitgehouden. Omdat ik enige zekerheid wilde hebben besloot ik mijn ouders pas het nodige te vertellen na de intake bij het Genderteam. Eind juli 2010 kreeg ik te horen dat …

De Wachowski sisters

Ik werd vanmorgen wakker met een tweet dat één van de Wachowski’s gisteren, uit de kast gekomen is als transgender. Merkwaardig vond ik dat, Lana Wachowski is al jaren uit de kast. Heb ik zelfs al eens in een blog over geschreven. Maar de tweet ging niet over Lana, maar over Lilly Wachowski. Voor de zekerheid maar even gegoogled, om te zien of het geen hoax was. De grote betrouwbare nieuwsoutlets als The Huffington Post, Rolling Stone, The Guardian en de Washington Post berichtten erover. Dit was de headline op Huffington Post Queer Voices: Het blijkt dus waar te zijn. De tweede helft van het duo dat ooit als The Wachowski Brothers de Matrix maakten is uit de kast als transgender, haar zus ging haar een paar jaar geleden al voor. Haar eigen keus om publiekelijk uit de kast te komen wast het helaas niet. Ze is min of meer gedwongen door de boulevardkrantjes, in het bijzonder de Daily Mail. Zoals ze het zelf schrijft in een verklaring Then last night while getting ready to go …

Een jaar out

Internationale Vrouwendag afgelopen vrijdag markeerde de dag dat ik precies een jaar daarvoor publiekelijk uit de kast kwam. Met een eenvoudig facebook berichtje en daarin de link naar de Open Brief op dit blog bracht ik mijn ‘dingetje’ in de openbaarheid. Mensen in mijn zeer nabije omgeving waren al op de hoogte, maar mijn wijdere sociale kringen nog niet. Met dit berichtje heb ik even de effectiviteit van het sociale netwerken op de proef gesteld. Ik kan wel stellen dat die netwerken prima hun taak hebben vervuld. Een week na mijn coming out heb ik er al over gepost: over de bergen positieve reacties die ik kreeg. Via facebook, via e-mail, in persoon, alle reacties waren postitief. Ergens was ik best wel bang voor negatieve reacties. Ik had ervaringen gehoord over mensen die verstoten werden door hun familie, hun baan verloren, vrienden kwijt raakten. Internet is een zegen, maar soms kan je er beter niet komen. Net zoals je niet wat symptomen van een kwaaltje dat je hebt moet intikken in Google: je gaat altijd …

Transitie tijdlijn

Al een tijdje wil ik de belangrijkste data uit mijn transitie op een rijtje hebben, om zo inzicht te hebben in hoe lang mijn transitie nu helemaal duurt. Daarvoor heb ik even flink terug moeten zoeken naar de datums wanneer ik mij voor het eerst heb aangemeld bij het Genderteam en wanneer ik mijn intake gesprek heb gehad. Dat is nog van de tijd vóór dit blog en voordat ik mijn dagboek ging bijhouden. Maar met wat omwegen heb ik het toch weten te vinden. Ik heb vooral de data neergezet die van belang zijn voor de medische zaken. Maar ook een aantal datums die om persoonlijke datums memorabel zijn staan vermeld. Het is de bedoeling dat ik dit nog uitwerk in een mooie infographic. Maar daar moet ik nog wat onderzoek naar gaan doen hoe ik dat mooi kan maken. (Tips zijn welkom!) Vooralsnog een lijstje in omgekeerde chronologische volgorde. Edit: Ik heb inmiddels de tijdlijn verwerkt tot een infographic. Die vindt je op het  tablad ‘Tijdlijn’ bovenaan deze site. Tevens heb ik een …

IJsbreker

Zoals je twee weken terug hebt kunnen lezen ben ik bezig met het inrichten van mijn nieuwe woning. Nu mijn klusvakantie weer voorbij is en ik weer gewoon aan het werk ben, pak ik ook mijn blogregelmaat weer op.  Het leuke is dat het hele blok net is opgeleverd en ook al mijn nieuwe buren nog druk aan het klussen, schilderen, behangen en inrichten zijn. Gister kwam ik per toeval op het station een van mijn onderburen tegen die me herkende. Het gesprek kwam dus al snel op hoe ver we al waren en hoe we bepaalde dingen hadden aangepakt en meer van dat al. Het gesprek resulteerde in een wederzijdse uitnodiging om bij elkaar te komen kijken. Mijn nieuwe woning gaan betrekken wil ik doen in mijn nieuwe, ware gedaante. Dat is ook een van de redenen waarom ik er bij de psych vorige week op aangestuurd heb om nu, en niet over drie maanden, pas te beginnen met hormonen en de volgende stap: de RLE. Dat valt dan mooi samen met mijn verhuizing: …

Coming out FAQ

Als ik vertel over mijn situatie krijg ik vaak dezelfde vragen terug. Ik heb ze verzameld in deze Frequently Asked Questions. Mocht je nog meer vragen hebben: stel ze gerust. Hoe ga je heten? Ik zal gewoon de vrouwelijke versie van mijn huidige naam gebruiken. Daar kan ik prima mee leven, dat is het makkelijkste voor iedereen die mij kent en ik hoef nergens anders aan te wennen. Daarnaast, ik kan mezelf wel Jozefien gaan noemen, maar ik voel me helemaal geen Jozefien. Moeten we nu hij of zij zeggen? Het liefste zij of haar natuurlijk. Maar ik ga er echt geen heet hangijzer van maken als er een “hij” valt. Waarom zou ik? Overigens, als je weet dat iemand een transgender is, en je weet niet zeker hoe hij of zij aangesproken wil worden: vraag het. De liefde en relaties, die eh…. nou eh…. val je nu op…. hoe zit het met je geaardheid? Ik voel mijzelf aangetrokken tot vrouwen. In zekere zin kan je concluderen dat ik lesbisch ben. Als basis voor geaardheid …

Naamvragen

Opvallend dat ik toch vaak dezelfde vraag krijg van mensen: “Hoe ga je heten?” Blijkbaar is dat toch niet zo voor de handliggend als ik zelf dacht. Ik heb van mijn ouders een naam, twee eigenlijk, gekregen die wel mannelijk is maar ook een heel gangbare vrouwelijke versie kent. Om het helemaal makkelijk te maken is de verkorte versie en het verkleinwoord voor allebei hetzelfde. Dus ik wil die gewoon gaan gebruiken, ik doe het ook al wel her en der. De aangepaste versie van mijn huidige naam gebruiken heeft nog meer voordelen: voor mijn ouders en familie bijvoorbeeld. Die hoeven me feitelijk niet anders te noemen dan ze al 28 jaar doen. Mijn voorletters blijven hetzelfde, ook handig voor officiële post enzo. Ik snap ergens wel waarom men deze vraag stelt. Ik hoor veel van transen dat ze na de transitie “stealth” gaan leven. Niet meer willen opvallen en vooral willen breken met hun verleden. Hoe minder mensen weten van hun geboortegeslacht, hoe beter lijkt het. Maar ik heb niet de intentie zo’n breuk …

Coming out op het werk, deel 1

Twee weken terug viel een collega al op dat ik geen jongetjesjas aan had. Toen vroeg ze al een beetje door, maar ik was niet echt in de mood en gelegenheid om even all out te vertellen wat er nu gaande is. Vorige week aan het einde van de werkdag viste ze er weer een beetje naar en sloeg ze de spijker op de kop: “Wil je soms een meisje worden?” “Ja.” “leuk! Dus je word een van ons? Welkom!” We zijn na sluitingstijd nog even een hapje gaan eten en hebben over een en ander gesproken. Wat er gaat gebeuren. Ze vroeg naar wat voor kledingstijl ik leuk vind. Hoever ik al was met het hele proces. Nou ja gewoon de belangrijkste basics over wat er gaande is. Dat was zo allemaal een week terug. Vandaag heb ik het ook aan de twee bedrijfsleiders verteld. Gewoon aan het einde van de dag even kort wat er aan de hand is. Ze pikten het goed op. Ik kreeg de inmiddels wel gebruikelijke opmerking: “Moedig dat …

Coming out, stappen vooruit

Dus…. Vandaag weer een bezoekje gebracht aan de psychologe in het VUmc. Er staan concrete stappen op het program. De diagnostische fase die ik daar doorloop is bijna afgerond. Er zijn nog een paar kleine onderdelen die afgerond moeten worden en nog één grote: De coming out op mijn werk. In de familie zijn de meesten wel op de hoogte. In mijn vriendenkring ook wel en die oud klasgenoten op mijn facebook die ik toch nooit zie die merken het vanzelf wel eens. Ga ik me niet te druk over maken. Maar op mijn werk, dat is eng. Dat is moeilijk. Dat zijn mensen met wie ik vijf dagen per week opgescheept zit. Daar zit ook iemand bij die iedere maand geld op mijn bankrekening stort en dat salaris noemt. Ik heb dan ook geen idee hoe mijn werkgever op dit alles gaat reageren. Ik heb er nog eventjes voor, twee maanden om precies te zijn. Als ik half januari weer bij het genderteam ben moet het gedaan zijn. Dan kan mijn dossier die maand mee met …