All posts tagged: angst

Als een litteken

Published by Danielle

Dit blog gaat over suïcidaliteit, als je dat een moeilijk onderwerp vindt sla je deze wellicht beter over. In de film lijkt het allemaal zo makkelijk: je loopt naar iemand die op het randje staat toe, praat een beetje op hem in, bied een sigaretje aan en kletst hem nonchalant van het randje af. De werkelijkheid was voor mij vandaag anders: ik bevroor en raakte geëmotioneerd. Na een check-up vanmorgen in het VUmc en een lunch in het park liep ik door Amsterdam. Bij de Torontobrug zag ik iemand over de reling uitkijken, zijn rugzak naast zijn voeten en iemand naast hem. Een voet ging er omhoog, op de eerste stang van de reling, een tweede werd erbij gezet. Ik hield mijn pas in, kijkend naar wat er voor me afspeelde. Die eerste voet ging nog een stang omhoog. De intentie van de klimmer was duidelijk, die stond daar niet voor het uitzicht over de Amstel. Ik bevroor. Ik kon niet wegkijken, ik kon niet doorlopen en ik kon niet helpen. Een eerste voorbijganger sprong van …

Kaal, alsnog

Published by Danielle

De vermoedens waren er alweer een poosje. Met het loshalen van een elastiekje trok ik al een noemenswaardige pluk mee. Mijn borstel zag er vanmorgen na één beurtje borstelen zo uit: Mijn haar valt weer meer uit dan toe te schrijven is aan een voorjaars-rui die ik nog vermoedde. Ik heb net de waarheid, en de spiegel, onder ogen gezien en mijn inhammen zijn duidelijk groter en meer aanwezig dan een paar maanden terug. Mijn haar verliezen hoort tot mijn grote angsten, ik haal een groot deel van mijn zelfbeeld uit mijn haar. Het lijkt voor jullie misschien wat triviaal, voor mij is het echt een groot ding. Het idee kaal te worden is een bron van wanhoop en onzekerheid. Mijn lange haar is een van de factoren die ik in de hand dacht te hebben voor mijn passabiliteit als vrouw. Over twee weken zit ik bij de endocrinoloog, dan vraag ik wel om advies. Ik vermoed dat het met mijn migrainemedicatie te maken heeft. Haaruitval staat met een frequentie van 1:1000 tot 1:10.000 bij de …

Als kammen een nachtmerrie wordt

Published by Danielle

Plukken in het douche putje, mijn borstel iedere ochtend twee keer schoon moeten maken. Mijn grootste angst, eenzaamheid, kan ik steeds beter een plek geven in mijn leven op een manier en plaats waar deze geen onnodig pijn meer doet. Dat heeft de nodige moeite en hulp gekost. Maar het voelt nu alsof ik nummer twee op het lijstje met mijn grootste angsten onder ogen moet gaan zien: mijn haar verliezen. Mijn haar is een bepalende factor in mijn zelfbeeld, het weegt  zwaar mee in mijn passabiliteit. Is het niet naar de buitenwereld toe dan is het wel naar mijzelf. Het heeft jaren geduurd voor ik mijn haar in een staart durfde te dragen. Omdat ik bang was dat mijn aangezicht te mannelijk zou worden als er niet die enorme bos krullen langs mijn hoofd hing. Pas sinds deze zomer doe ik het regelmatig en dan eigenlijk altijd nog met een gekleurd lint erin om maar de aandacht van de haarlijn op mijn voorhoofd af te leiden. Al een flinke periode, maanden, heb ik het idee dat …

Daniëlle Denkt Daten

Published by Danielle

Ik dacht de afgelopen jaren, zo ongeveer sinds mijn laatste relatie stukliep een jaar of 4 geleden, dat iedere toekomstige poging tot daten direct gericht moest op langdurige relaties. Want eenzaamheid was mijn grootste angst en dat moest koste wat het kost voorkomen worden Nu is die angst er nog steeds, en staat deze nog steeds heel erg hoog boven aan mijn lijstje. Maar ik ben er anders over gaan denken. Daar hebben de afgelopen maanden aan therapie bij geholpen. Die gedachte dat de eerste de beste date gelijk met de ware-materiaal zou moeten zijn werkt nogal fnuikend. Het verlamde me, daarom hield ik het maar af en durfde ik het niet te doen. Bang om een blauwtje te lopen, want wat als ik op date ga met iemand en die wil niet de rest van haar leven met mij samen leven.Casual dating zat niet in mijn vocabulaire, ook al zie ik het genoeg mensen om me heen doen, voor mijzelf was het out-of-the question. Het zelfs maar aanspreken van iemand moest gericht zijn op establishing a …

Nerveuze voorbereidingen

Published by Danielle

De operatie is nog een week weg. Nog maar een week. Dagelijks wordt me gevraagd hoe ik me eronder voel. Dat gevoel onder woorden brengen is best lastig want het is heel tegenstrijdig. Aan de ene kant vind ik het doodeng en aan de andere kant kijk ik er enorm naar uit. Die twee emoties gaan zo’n beetje gelijk op en ik zou niet kunnen zeggen welke er nu de overhand heeft. Is ook niet zo heel raar als je bedenkt wat me te wachten staat. Blijkbaar zijn er ook genoeg mensen nieuwsgierig naar de details, de link naar de informatiefolder die ik twee weken terug postte is volgens de statistieken van WordPress al ruim 25 keer aangeklikt. Ik ben nu ook een week gestopt met de Androcur, het deel van de medicijnen dat de werking van testosteron blokkeert. De pukkels waar ik bang voor was zijn uitgebleven, wel heb ik een week lang een nare zeurende hoofdpijn gehad. Of dat nu komt door het in de war gooien van mijn hormoonhuishouding of door alle spanning …

Zonder beugels

Published by Danielle

Ik dacht vandaag voor een half uurtje in het ziekenhuis te zijn. Babbeltje bij de plastisch chirurg, kans om wat vragen te stellen, even kijken en weer naar huis. Maar dat werd toch iets anders dan verwacht. Het half uurtje werd tweeënhalf uur met twee medisch specialismen en bezoekje aan het lab. Ik heb veel informatie over me heen gekregen en heb genoeg om over te denken. Als ik een fortress of solitude zou hebben, dan zou ik me daar terug trekken. Maar ik moet het doen met mijn huiskamer, aan mijn eettafel een fijn denkplekje ingericht: Het consult bij de afdeling bij plastische chirurgie was verhelderend. Overigens niet met de chirurg zelf, maar met de Physician Assistant en een gezellige co-assistente. Het gesprek begon met een anamnese en de gebruikelijke vragen naar medicatie, roken, alcohol, allergieën en gezondheid. Daarna het fysieke onderzoek: controle of mijn teelballen wel waren ingedaald (ik hoefde niet eens op mijn hand te blazen), het meten van de lengte en zien hoe het was gesteld met de haargroei. Ik had verwacht …

Op mijn hoede

Published by Danielle

Ik ben altijd op mijn hoede, ieder moment dat ik buiten de veiligheid van mijn eigen huis ben. Als ik dan veilig thuis ben, ben ik nog steeds bezig met het bedenken van scenario’s over wat er fout kan gaan en hoe mensen op mijn voorkomen of persoon zullen gaan reageren. Vooral vlak voor ik de deur uit ga weten mijn angsten zich te manifesteren, helemaal als ik weer eens een drempel aan het overwinnen en een volgende stap aan het maken ben. Waarom dat zo is, geen idee. Ik heb nog nooit transfoob geweld meegemaakt. Ik ben nooit bedreigd om wie ik ben. Ik kan me zelfs niet heugen dat ik onheus ben bejegend of dat er nare dingen naar me werden geroepen op straat. Maar dan aangestaard worden, of wat onverstaanbaar gefluister achter mijn rug is het nog nooit geweest. Toch ben ik op mijn hoede. Het afgelopen jaar heeft mijn fight or flight instinct overuren gedraaid in het inschatten van situaties, bedenken van scenario’s en het zoeken naar vluchtmogelijkheden mocht het misgaan, …

Rode en Blauwe pillen

Published by Danielle

In The Matrix wordt Neo een keus geboden door Morpheus. Een keus tussen een blauwe en een rode pil. De blauwe is terug naar de illusie en droom van de matrix en verder leven in onwetendheid. Rood is die van de harde waarheid onder ogen zien maar ook te vechten voor de vrijheid. “You take the red pill – you stay in Wonderland and I show you how deep the rabbit-hole goes.”  Ik heb de rode pil genomen en ben daar nog steeds blij mee. Maar soms heb ik gedachtes, dat ik de blauwe had moeten nemen. Vooral op momenten dat mijn energieniveau’s op een behoorlijk laag niveau zijn en ik een Verstandig™ moet doen. Een Verstandig™ betekent dat thuis op de met een boek op de bank en vroeg naar bed, wetende dat er elders iets leuks en sociaals is wat je mist. Het zal je misschien verbazen, een transitie vreet energie. Niet alleen vanwege de medicatie, daar heb ik vooral de eerste maanden last van gehad qua vermoeidheid. Het is vooral dat bij …

Spijt

Published by Danielle

Ik heb spijt van wat ik heb gedaan. Niet van mijn transitie, daar ben ik juist heel erg blij mee en heb ik absoluut geen spijt van. Ik heb spijt van dingen die érvoor zijn gebeurd en de keuzes die ik destijds heb gemaakt en de nalatenschap daarvan waar ik nu mee leef. Ik vind het bijvoorbeeld jammer dat ik niet veel eerder de signalen heb begrepen en mij ook eerder had gemeld bij het genderteam. Dat zijn gedane zaken, ik kan niet terug om dat te veranderen en leef met de gevolgen. Afgelopen week liep ik tegen zo’n spijt-issue aan. Ik moest naar de tandarts. Vorig weekeinde ben ik een vulling verloren en die tand moest dus weer opgelapt. Ik had aanvankelijk verwacht dat de tandarts zo klaar zou zijn: beetje schoonmaken, dichtplamuren en klaar. Maar helaas, ik heb weer een vol half uur in die stoel gelegen en had nadien kramp in mijn kaakspieren. Het vooruitzicht is dat ik er de rest van het jaar nog wel wat uurtjes in de tandarts praktijk …

Wachttijdverkorting & Angst

Published by Danielle

Ik had dit weekeinde een ander blogje in de planning maar dat behoeft even uitstel. Gisterochtend kwam ik in een topic over de wachttijden de link naar het actuele wachttijdendocument dat het Genderteam maandelijks op de site van het VUmc publiceert. Omdat die wachttijden zo lang zijn keek ik er eigenlijk nooit. De vorige keer dat ik er keer was het voor mijn blogje ‘Kopie van het briefje van de dokter‘. Toen had ik net te horen gekregen dat ik in voorbereiding alvast moest beginnen met de permanente ontharing van het operatiegebied. De 12-18 maanden die er toen stond voor de operatie was ergens wel geruststellend, omdat het me ineens wat te snel ging. Maar gisterochtend zag ik dit: Dat was even schrikken. De knoop over operatie heb ik nog steeds niet definitief doorgehakt. Ik was blij dat ik daar nog wel even bedenktijd voor had vooral om het idee op me te laten inzinken. Met de 12-18 maanden wachttijd die ik in februari zag had ik daar ook ruimschoots tijd voor. Eén van die gestelde voorwaarden …