All posts filed under: Overpeinzingen

Zomer in aantocht

Published by Danielle

De zomer is in aantocht. Het heeft even geduurd, na een late koude winter een vroege warme lente en daarna weer een lange periode met koude en veel regen. De eerste tekenen van echte lente en zomer zijn al te zien in de weerberichten. De temperaturen gaan voorzichtig wat omhoog en de voorspelde neerslag kans kruipt langzaam naar beneden. Nu heb ik al een legitieme reden om de zon te vermijden, toch kijk ik enigzins met gemengde gevoelens tegen het komende seizoen aan. Direct zonlicht vermijden is niet zo’n probleem, of eigenlijk niet bruin worden. Dat lukt prima met een flesje factor 50 en desnoods een hoedje. Maar ik zal toch kleding aan moeten en ik zit nu in een overgangsperiode. Mijn lichaam is nog vrij mannelijk van vorm. Ik wordt ook nog steeds als zodanig ‘gelezen’ door buitenstaanders. Met dikke winterkleding zijn lichaams contouren, of het gebrek daaraan, nog prima te camoufleren. Met dunnere en strakkere zomerkleding is dat gewoon een stuk lastiger. Flink shoppen is sowieso hard nodig, mijn garderobe is toe aan …

Kalm beekje

Published by Danielle

Inmiddels een weekje bezig met pillen en ik  merk er nog weinig van. Klopt ook wel, de ervaringen die ik heb gelezen spreken ook over twee tot drie weken voordat de eerste effecten can anti-androgenen merkbaar worden. Wel heb ik sinds een paar dagen een enorm rustig en sereen gevoel in mijn hoofd. Ik kan me niet herinneren dat ik me ooit zo kalm heb gevoeld, het beste van dat al: dat gevoel is doorlopend. Ik sta ermee op en ik ga er mee naar bed. Of het nu een placebo-effect is, of gevolg van daadwerkelijk chemische veranderingen in mijn hormoonhuishouding weet ik niet. Dat maakt ook niet zoveel uit. Het is niet zo dat ik geen zorgen, angsten of frustraties meer heb. Die zijn er nog gewoon. Het is alsof de woest kolkende rivier aan gedachten die door mijn hoofd stroomde is verworden tot een rustg, kalm kabbelend beekje. Die rust en stilte is aangenaam. Nu het donderend geraas van het water is verstomd kan ik ook andere geluiden horen. Emoties beginnen langzaamaan veel subtieler door …

Kamertje

Published by Danielle

Ik begon gistermiddag al met schrijven aan deze blogpost maar twijfelde of ik ‘m wel moest publiceren, dat doe ik nu alsnog. Ik vind seks en voortplanting een normaal en behoorlijk essentieel onderdeel van het leven. Als je dat iets vind wat achter gesloten deuren in het donker plaats moet vinden, of als je wat preuts bent op dat gebied sla je deze blogpost beter over. Voor mij is het een thema wat mij momenteel heel erg bezighoudt. Je bent gewaarschuwd! Ik ben er erg zeker van, dat ik nooit (eigen) kinderen zou willen. Echter de stap om die deur nu al definitief dicht te gooien vind ik te groot. Ik heb na veel wikken en wegen over mijn dilemma waar ik eerder over schreef er voor gekozen om sperma in te laten vriezen. De kosten die er tegenover staan zijn nog wel te overzien. Het valt buiten de verzekering omdat mijn “geslachtsaanpassende behandeling” mij blijkbaar niet onbedoeld onvruchtbaar maakt.  Ik betaal het uit eigen zak. Maar, zoals het iemand mij het wist te brengen: zie het als een …

Twee doosjes en een dilemma

Published by Danielle

Twee doosjes met kleine witte tabletjes. Ze zien er zo onbenullig uit. Dat tweemaal daags zo’n klein pilletje zoveel verschil kan maken. Met het slikken ervan moet ik nog even wachten. Ik heb nog een fijn dilemma om komend weekend over na te denken: Wil ik ooit nog kinderen?  Het bezoek aan de endocrinoloog van vandaag stelde weinig voor. Korte anamnese: “Rook je? Ben je ergens allergisch voor? Heb je ergens last van? Gebruik je nog andere medicijnen? Zijn er tromboseklachten in de famillie?” Even op de weegschaal, bloedruk meten, naar mijn hart en ademhaling luisteren. Vervolgens nog even de bloedwaarden doorgenomen van het bloed dat ik een paar weken terug heb achtergelaten. Hormoon- en stollingswaarden zijn normaal en mijn lever en nieren werken uitstekend.  Fysiek stelde het dus allemaal weinig voor. Daarna nog wat uitleg gehad over de medicatie. Wat de gevolgen en bijwerkingen van zijn. Het gesprek werd vervolgd met een verklaring. Een soort contract dat ik heb moeten ondertekenen waarin te kennen geef wat voor gevolgen de medicatie zullen gaan hebben. Dat ik goed heb …

Ik wil dit niet!

Published by Danielle

Soms krijg ik wel eens het gevoel dat ‘men’ denkt dat ik dit allemaal maar voor mijn lol doe. Juist, ik vind het gewoon heel gezellig zo’n maandelijks praatuurtje bij de psycholoog. Die keuzes die voor de rest van mijn leven onomkeerbare lichamelijke gevolgen hebben, och dat doet iedereen toch. De hele werking van je endocrine systeem door de war gooien, peanuts! Je hele sociale leven op de kop zetten en compliceren is geen probleem. Voor jezelf drempels op de arbeidsmarkt opwerpen, maakt niet uit!  Al die drempels en onzekerheden over de meest basale dingen in je leven overwinnen dat doen we toch allemaal? Ik doe dit echt niet vrijwillig of omdat ik het leuk vindt. Mijn XX chromosoom, dat mijn fysieke geslacht bepaald, heeft gewoon een pootje te weinig meegekregen ergens in een celdeling. Nou ja, poep gebeurd, “When life gives you lemons, you make lemonade.” En meer van die cliché’s Gelukkig is de medische wereld er inmiddels van overtuigd dat het onethisch is om iemands persoonlijkheid volledig te onderdrukken. In plaats daarvan wordt …

2012 begint in een jurk

Published by Danielle

Ongeveer een jaar geleden, in december 2010 keek ik vooruit naar de nu aanstaande jaarwisseling. Voor de meesten is dit een tijd van voornemens. Nu die heb ik er ook genoeg, vooral rondom mijn persoonlijke ontwikkeling. Bijna allemaal werken ze toe naar ééntje. Laat ik het mijn concluderend voornemen noemen: 2012 begint in een jurk! Nu is er in het afgelopen jaar een heleboel gebeurd: Mijn relatie is stuk gelopen en ik ben weer bij mijn ouders gaan inwonen. Ik ben al een heel eind gevorderd in het diagnosetraject bij het VUmc, waarmee ik in de late lente begonnen ben . Ik ben uit de kast tegen over familie, mijn huidige vrienden en al een aantal collega’s. Ik ga proberen of ik nog vóór oud & nieuw helemaal uit de kast kan komen, dan heb ik dat maar gehad en kan ik met een schone lei 2012 in. Ergens in de zomer, niet lang na het opbreken van mijn relatie moest ik aan dat goede voornemen denken. Ik zat nogal in de put. Voelde me …

Werk, Kinderen en Operatie

Published by Danielle

Vandaag drie blogjes voor de prijs van één. Boel gedachten die ik wil delen over werk, kinderen en dé operatie. Werk Vandaag was de dag van kerstavond, de laatste zaterdag voor de kerst. Traditioneel de drukste dag van het jaar. Traditie is ook dat we netjes gekleed gaan op het werk. Ik had daar niet zoveel zin in. Ik houd wel van kleedpartijtjes en outfits samenstellen. Maar niet als ik dat in jongetjesmodus moet doen. Ik droeg vandaag een wat ouder t-shirt, van de herenafdeling. Loszittend vormeloos ding. Voelde ik me zo niet comfortabel in. IK draag meestal stretchy aansluitende shirts als onderkleding. Dat voelt gewoon veel fijner, zowel fysiek op mijn huid als mentaal. Ik heb het er maar op gegooid dat het gros van mijn nette kleren nog in een verhuisdoos zit, wat overigens niet onwaar is. Heb gewoon een wat netter overhemd uit de kast getrokken en dat maar aangedaan. Mijn kleding van vandaag deed me in elk geval niet lekker in mijn vel voelen. Ik merk dat mijn transitie steeds meer …

Kleren maken de man, niet de vrouw

Published by Danielle

Afgelopen woensdag was ik bij de mijn diagnose psychologe van het VUmc. Daar schreef ik al over in Coming out, stappen vooruit. Een van de vragen die ze mij die dag stelde hebben mij aan het denken gezet. Een analogie wat verder uit te bouwen. In het kader van ‘huiswerk’ is mij opgedragen om een vrouwelijkere zelfexpressie te exploreren en de bevindingen vast te leggen in mijn dagboek. Dat heb ik ook gedaan, in mijn gewone dagboek. Wat dagboeken betreft ben ik polyamoreus, ik houdt er meerdere op na. Een van de belangrijkste bevindingen die ik deed tijdens die exploraties van een vrouwelijker zelfexpressie was dat ik me door wat simpele kledingstukken ineens een stuk beter thuisvoelde in mijn eigen lichaam. Nog niet eerder had ik mij zó thuisgevoeld in mijn lijf, zelfs. Ik vond het ineens niet meer zo vervelend om in de spiegel te kijken. Ik voelde mijzelf gewoon instant goed. Dat heb ik ook verteld tegen mijn psych. Die wist daarop een scherpe vraag te stellen: “Is dat dan genoeg, alleen kleding?” Ik …