All posts filed under: Overpeinzingen

Geslachtsvoorspellingen

Published by Danielle

Ik heb een tijdje op deze zitten broeden. Zoeken naar de juiste woorden om toch duidelijk mijn mening uit een te kunnen zetten zonder mensen voor het hoofd te stoten. In mijn omgeving heb ik een aantal zwangere vrouwen, onlangs is één van hen bevallen, dus dan is ze inmiddels niet zwanger meer. Het begin van de bevalling is onder vrienden kenbaar gemaakt en er werd ook echt meegeleefd. Zelf heb ik gedurende de dag ook de berichten in de gaten gehouden of er al nieuws was. Het was vrolijke anticipatie. Op een geven moment begon het gesprek me tegen te staan. Van diverse kanten kwamen de voorspellingen over het geslacht.  De ene gokte jongen, de ander meisje. Ik heb heel erg op mijn handen gezeten om niet te roepen dat het een mensje zou zijn. Ik snap dat men nieuwsgierig is naar het geslacht. Dat het kind gezond is wenst iedereen de aanstaande ouder(s) toe. Dat het een mens zou zijn is ook niet echt een verrassing. Alleen of het een jongen of meisje …

82 steken

Published by Danielle

82 steken zo breed is mijn denkproces, 82 steken okergele super bulky acryl op naald nummer 10. Na mijn bezoek aan de plastisch chirurg, al bijna drie weken geleden, heb ik mijzelf nauwelijks de tijd gegund om rustig na te denken over mijn opties. Daarom ben ik afgelopen maandag maar begonnen met het breien van een sjaal. Niet zozeer vanwege het stuk textiel dat ik er aan overhoud, maar om mezelf stil te laten zitten en na te laten denken. Aan het einde gekomen van de eerste ‘one ball, one project’ bol breigaren is mijn sjaal pas op een derde van de beoogde lengte en mijn denkproces evenmin klaar. Ik heb nu alle informatie die ik nodig heb om een keus te gaan maken. Ik weet wat de mogelijke complicaties zijn, ik ben op de hoogte van het risico op blaasontstekingen. Ik heb een beeld van de revalidatieperiode. In mijn hoofd ben ik nu alle voors en tegens tegen elkaar aan het afwegen. Ik ben mezelf aan mezelf verantwoorden waarom ik al die negatieve dingen het …

Mijn zegeningen tellen

Published by Danielle

Ik schrijf regelmatig over de impact die genderdysforie op mij heeft. In alle aspecten van mijn dagelijks leven zie ik de invloed terug. Sommige aspecten vergen veel energie en andere wat minder. Momenteel legt de afweging om wel of niet door te gaan met de operatie een behoorlijk beslag op mijn gedachtengang. Alsof er een proces is dat constant een deel van de processor bezighoud, of een app op de achtergrond die stiekem best snel je batterij leeg trekt. Maar door alle geweld in mijn hoofd; de gedachten, overwegingen en onzekerheid vergeet ik mijn zegeningen te tellen. Het is zo makkelijk om alleen te focussen op het negatieve dat ik de positieve dingen vergeet. Terwijl ik best een boel zegeningen te tellen heb, twee handen zijn niet genoeg. Ook niet als ik in een twaalftallig stelsel mijn vingerkootjes ga gebruiken. Allereerst mijn ouders. Voor hen is het ook niet makkelijk geweest. Maar ze houden van me, steunen me en staan achter mij. Welke keus ik ook maak. Ik heb een veilige haven en dat gevoel …

Geruststellende informatie

Published by Danielle

Geruststellend. Dat is wat ik antwoordde aan de collega’s die aan me vroegen hoe het was op die informatieavond. Van te voren had ik me nogal zitten opvreten over de doemscenario’s en bloederige foto’s. Maar dat viel alles mee, de foto’s die ik gezien heb waren alles behalve bloederig. Het verhaal was eerlijk, helder, informatief en vooral geruststellend. Ik heb het gevoel dat de storm in mijn hoofd langzaam afzwakt en ik mijn gedachten weer onder controle krijg. Toch was ik blij met bijstand van een goede vriendin die me in haar spaarzame vrije tijd vergezelde naar de bijeenkomst. Waar ik een paar weken terug nog een beetje vertwijfeld was over wie ik zou vragen om mee te gaan, wie ik met zoiets zou belasten (hulp vragen is niet bepaald mijn sterkste kant), had ik minstens drie vriendinnen die direct aanboden mee te gaan. Behalve dat het gewoon fijn is om zoveel bijstand te hebben was het ook een flinke trap in de ballen van mijn Scumbag Brain. Mijn zelfbeeld behoeft nog wat verbetering en …

Voorlichtingsbijeenkomst

Published by Danielle

In mijn brievenbus vond ik weer eens post van het Genderteam. Deze keer met een uitnodiging voor een ‘Voorlichtingsbijeenkomst Genitale Chirurgie’. Als een verassing kwam dit stapeltje papier niet, online had ik al een vooraankondiging voor deze avond gezien. Toch hakte de uitnodiging er bij mij in en houden de gedachten erover mij alweer een paar dagen bezig. Op dit soort momenten kijk ik dan Valentijns Tedx Talk weer terug. Valentijn legt onder andere uit dat de operatie voor haar geen vernieuwd begrip van gender heeft gekregen. Dat de vragen die ze had nog steeds onbeantwoord bleven. Maar dat als ze opnieuw de keus moest maken ze direct weer voor een operatie zou kiezen, omdat ze het voor haarzelf gedaan heeft. Dé operatie, het is voor mij nog best een groot ding. Zeker nu het niet meer die ver van mijn bed show is die het altijd was. Ook al is het nog een groot onbekend terrein. Niet dat ik helemaal niet weet hoe het in zijn werk gaat: ik ken de in Nederland gebruikte …

Principes

Published by Danielle

Principes hebben, het is soms best lastig. Mijn principes staan me in de weg om bepaalde dingen te doen. Zoals het geven van bloed, waar ik nog steeds geen definitief besluit over heb genomen. Het is me ook al gelukt om mensen tegen me in het harnas te jagen als ik wijs op een ongelijkheid en daar inhoudelijk op doorga in stevige bewoordingen. Als je een facbookvriendje van me bent zal je het vast al eens gezien hebben: ik post en deel regelmatig dingen die betrekking hebben op LGBT-rechten. Ik identificeer als het eerste en het laatste lettertje van die afkorting en vind het belangrijk dat er voor mij en anderen die binnen die vier lettertjes vallen gelijke rechten zijn, wereldwijd. In Nederland zijn we daar een heel eind mee. Het grootste juridische struikelblok is de transgenderwet die in de Eerste Kamer lijkt te gaan stranden. Verder zit het qua wetten voor de LGBT-doelgroep wel goed in dit land. Huwelijk, partnerschap en adoptie is mogelijk, al kunnen regels en wetten nog wel wat soepeler.  Grappen …

Omgaan met complimenten

Published by Danielle

Gisteravond had ik weer eens een feestje, waar ik haast werd bedolven onder complimenten. Feestjes lijken voor mij steeds meer een synoniem te worden met complimenten over mijn uiterlijk en voorkomen. Natuurlijk vind ik dat leuk, maar ik vind het ook nog steeds lastig om ze aan te nemen en er mee om te gaan. Ik ben het niet gewend om dat soort complimenten te krijgen en heb nog steeds een sterke neiging om ze weg te wuiven. Iedere dag voel ik me meer en meer mezelf en voel ik me beter in mijn vel. Dat is een stijgende lijn, die met af en toe en dip, steeds verder omhoog gaat. Maar ik voel me ook nog steeds onzeker, op mijn hoede. Soms is er nog dat stemmetje van mijn Negatief Zelfbeeld,  dat dan influistert dat men alleen maar zegt wat ik wil horen. Dat kan ik ook steeds beter negeren. Vooral als de complimenten spontaan komen van mensen die ik niet goed ken. De neiging om complimenten af te doen en dingen toe te schrijven …

Scumbag Brain

Published by Danielle

Scumbag brain, het is een bekende meme, is heel goed om tegen zere psychologische benen te schoppen. Vaak zijn het onschuldige dingen zoals die keren dat je een kamer inloopt en plots niet meer weet wat je daar nou komt doen. Of het niet meer op een woord kunnen komen terwijl je het wel weet. Maar soms is scumbag brain precies wat zijn naam zegt: een rotzak. Ik heb vaak genoeg te kampen met mijn eigen scumbag brain. Dan is het vooral dat hij de onzekerheidskaart speelt. Vooral als ik iets sociaals te doen heb en helemaal als ik er veel waarde aan hecht om er bij te zijn en er ook leuk uit te zien, dan kan onzekerheid plots komen opzetten. Ik noem het wel dysforie-aanvallen. Momenten waarop ik mezelf plots zó onzeker voel dat ik het liefst onder de dekens kruip en vooral de deur niet uit wil. De heftige aanvallen gaan gepaard met huilbuien, extreem onzeker voelen, angsten, en lichamelijke onrust. Waar ze precies vandaan komen weet ik niet maar meestal is …

Privileges

Published by Danielle

Het is een term die in genderdiscussies veel wordt gebruikt:  privileges. Privileges zijn sociale, economische of politieke voordelen die het ene gender boven het ander heeft. Men spreekt vooral van male privilege. Aangezien mannen meer voordelen hebben dan vrouwen. Het glazen plafond is er een voorbeeld van, maar er zijn ook veel kleinere dagelijksere dingen, zoals broekzakken, baaldagen en kledingcomfort. Al werkt die laatste twee kanten op, er zijn wel zeker female privileges. Ik moest hieraan denken nadat ik vorige week een dagje met vrienden op een campingveld had doorgebracht. Aan het einde van de dag op weg terug richting station bemerkte een van de aanwezigen de zakken op mijn jurk. “Zijn dat zakken?!” “Ja.” “Kun je daar ook iets indoen?” “Tuurlijk!” ik liet mijn telefoon in mijn zak glijden. “Awesome!” Zo kwam het gesprek op kleding en over het privilege van zakken en de mogelijkheid er iets in te stoppen. Het is zoiets wat je merkt als je ineens de kleding van beide genders kent en ze ook beide draagt of gedragen hebt. Herenkleding zit …

Datingsites

Published by Danielle

Internetdating is uit de taboesfeer, datingsites zijn hot en getuige de vele reclame op radio en TV van de vele betaalsites is het goede business. Voor ieder lijkt er wat wils te zijn: jongeren, hoogopgeleiden, mensen die al een relatie hebben. – Over die laatste zijn er zelfs kamervragen gesteld. – Maar alle sites die ik heb gezien zijn binair ingesteld en ik voel me er niet thuis of door aangesproken. Het is inmiddels precies (ik kan er een weekje naast zitten) twee jaar geleden dat mijn laatste relatie ten einde liep. Ik was destijds een paar maanden onderweg met de diagnose bij het Genderteam en ben mij daarop gaan richten. Lange tijd ben de optie om een nieuwe relatie te beginnen überhaupt uit de weg gegaan. Eerst maar eens de break-up verwerken. Daarna heb ik alle energie in mijzelf gestoken, begonnen met mijn transitie en ben ik  verhuisd. Maar de eenzaamheid begint me zo af en toe wel parten te spelen. “Dan ga je toch gewoon naar de kroeg? Leer je vanzelf mensen kennen.” …