Op mijn hoede
Ik ben altijd op mijn hoede, ieder moment dat ik buiten de veiligheid van mijn eigen huis ben. Als ik dan veilig thuis ben, ben ik nog steeds bezig met het bedenken van scenario’s over wat er fout kan gaan en hoe mensen op mijn voorkomen of persoon zullen gaan reageren. Vooral vlak voor ik de deur uit ga weten mijn angsten zich te manifesteren, helemaal als ik weer eens een drempel aan het overwinnen en een volgende stap aan het maken ben. Waarom dat zo is, geen idee. Ik heb nog nooit transfoob geweld meegemaakt. Ik ben nooit bedreigd om wie ik ben. Ik kan me zelfs niet heugen dat ik onheus ben bejegend of dat er nare dingen naar me werden geroepen op straat. Maar dan aangestaard worden, of wat onverstaanbaar gefluister achter mijn rug is het nog nooit geweest. Toch ben ik op mijn hoede. Het afgelopen jaar heeft mijn fight or flight instinct overuren gedraaid in het inschatten van situaties, bedenken van scenario’s en het zoeken naar vluchtmogelijkheden mocht het misgaan, …