All posts filed under: Genderteam

Lente in een potje

Published by Danielle

In iets meer dan een week tijd heb ik weer een volledig rondje langs de medici en paramedici die ik bezoek in verband met mijn transitie. Het begon bij de endocrinoloog van  het genderteam, de huidtherapeute voor het verwijderen van mijn baardhaar, logopediste en om het af te maken een voortgangsgesprek met de psycholoog bij het VU. Met recht een rondje te noemen dus. Bij de endocrinoloog was er nieuws, maar dat had ik al verwacht te gaan krijgen. Een goed half jaar geleden is mijn botdichtheid gemeten, die bleek erg laag te zijn. Zodanig laag dat de arts het nodig vond om het vitamine D niveau te meten in mijn bloed. Vitamine D is nodig om calcium op te nemen uit voedesel. Het zit veel in vis en het lichaam maakt het zelf ook aan onder invloed van UV-B straling, zonlicht dus. De uitslag van die bloedtesten  kreeg ik vorige week. Zoals al was te verwachten was de hoeveelheid vitamine D in mijn bloed veel te laag. Behalve herhaalrecepten voor de hormonen kreeg ik dit keer ook …

De dag na de verkiezingen

Published by Danielle

“Herinner je jouw eigen puberteit nog? Het voelt bij mij precies zo.” Het is bijna een stopwoordje voor me geworden. In elk geval is dat het standaard antwoord als iemand vraagt hoe het voelt en of ik er al wat van merk. Althans als het een vrouw is die het vraagt. Ik weet nog niet hoe ik het aan een man zou uitleggen anders dan AUW!! Want het doet pijn, steeds meer en steeds heftiger, het wordt met de dag erger. D’r hoeft maar een zuchtje wind langs te komen en ik moet die stekende pijn even verbijten. Een koel briesje heeft nog nooit zo’n pijn gedaan. Ik was al wel voorbereid op het feit dat het gevoelig zou zijn, zelfs een beetje pijnlijk. Ik maakte al grapjes over het al dan niet een goed idee zijn om een hard matras te kopen. Maar ik had meer het gevoel van duwen op een blauwe plek verwacht, een beetje beurs. Niet scherpe duidelijk afgebakende pijntjes en extreme gevoeligheid. Wat betreft dat matras; ik slaap inmiddels niet …

Papierwerk

Published by Danielle

Ik hoop maar dat ze bij het VUmc op gercycled papier printen, dat transgender zijn vergt nogal wat papierwerk. Het begon al met de intake inmiddels alweer ruim twee jaar geleden, daar moest ik een bescheiden stapeltje vragenlijsten invullen. Dingen om een beetje mijn hulpvraag in -beeld te brengen. Voor de diagnose heeft mijn psychologe nogal wat velletjes volgeschreven tijdens onze gesprekken en zelf heb ik mijn levensverhaal moeten uitschrijven in zeven tot tien pagina’s. In de diagnostische fase was er een sessie die het ‘psychiatrisch onderzoek’ heet. Met een een berg vragenlijsten en persoonlijkheidstesten die ik zelf in moest vullen (ruim anderhalf uur werk) en een boekwerk, letterlijk, aan vragen die een psycholoog met me doornam. Die laatste waren duidelijk vissen naar dingen als schizofrenie, psychoses en paranoia. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat die psycholoog mijn bijdehante en flauwe antwoorden op vragen over schaduwen die me achtervolgen (“Ja, maar dat is een natuurkundig iets, dat hoort.”) erg op prijs kon stellen. Na de diagnose is het niet afgelopen met al die papieren. …

Oestrogeen!

Published by Danielle

Dat zijn ze dan, twee doosjes met pillen die het grote verschil moeten gaan maken. Een maand of vier geleden ben ik al begonnen aan de opmaat met het onderste doosje, vanmiddag heb ik  na een bezoekje aan de endocrinoloog ook het recept voor dat tweede doosje gekregen. Natuurlijk ben ik dat bij de ziekenhuisapotheek gelijk gaan halen. Mijn eigen apotheek moet de cyproteronacetaat ook steeds bestellen. Het is ook wel een merkwaardige cocktail van pillen. Volgens de bijsluiters ben ik niet de doelgroep die de fabrikanten voor ogen hebben. Cyproteronacetaat wordt voorgeschreven bij bepaalde prostaatkankers en bij hyperseksualiteit (en ook gegeven aan seksdelinquenten). De Progynova (estradiolvaleraat) is iets voor vrouwen in de overgang. Ik vind het nog wel een onwerkelijk idee. Ik heb natuurlijk al lange tijd naar vandaag toegeleefd, maar toch kan ik het niet bevatten dat deze pilletjes – ze zijn klein! Hiernaast een foto samen met een stuiver. – zo ingrijpend mijn lichaam zullen veranderen. Ook al heb ik door de cyproteronacetaat, die een omgekeerde puberteit teweeg bracht, al een voorproefje …

Vol verwachting…

Published by Danielle

Terugbellen zijn ze bij het Genderteam niet heel sterk in. Afgelopen vrijdag zou ik gebeld worden om me te informeren van het besluit van het teamoverleg. Of er geen bezwaren zijn van de andere psychologen of artsen die ook mijn dossier met alle gespreksverslagen en uitslagen van testen en bloedonderzoek te zien krijgen. De psycholoog met wie ik dat voortgangsgesprek had zou een positief advies geven in het overleg. Heb ondertussen ook al een dexa-scan (botdichteidsmeting) en een stemonderzoek bij de KNO-arts gehad en een afspraak bij de endocrinoloog voor aanstaande vrijdag op zak. Toch drukt het op me, ik ben er zelf 99% zeker van dat het advies postief gaat zijn. Er blijft een kleine kans dat een van de psychologen ergens in het dossier een bezwaar vind of een arts een contra-indicatie ziet in mijn bloedwaarden. Dat kan het proces blokkeren, of voor uitstel zorgen. De kans daarop is miniem en feitelijk afwezig, de zekerheid is dat ook: afwezig. Ik vind het slordig dat als er wordt toegezegd dat er gebeld wordt dit …

Zeg eens Aaaaaa

Published by Danielle

Na een vervelende nacht, of eigenlijk een nacht met nare dromen over enge dokters met nog veel engere instrumenten en vervelende onderzoeken, ben ik vanmiddag naar het ziekenhuis getogen. Zo’n waarschuwing dat het “een erg onprettig onderzoek gaat zijn” doet niet veel goed voor de zenuwen. Ik ben al heel erg lang niet meer zo nerveus geweest voor een doktersbezoek. Zo nerveus dat ik mijzelf onderweg afvroeg of die mascara wel een goed idee was en dan maar waterproof genoeg zou zijn. Het onderzoek begon bij een klinisch logopediste met een meting van mijn stem. Volume en toonhoogte werd electronisch gemeten terwijl ik een stuk tekst moest voorlezen en ook nog A-tjes  moest ‘zingen’. Van hoog naar laag en laag naar hoog, heel hard en heel zacht. Ik heb de gêne daarvoor maar een beetje opzij gezet. Ik zat in een kamertje, hopelijk enigszins geluiddicht, met twee professionals die dit soort dingen de hele dag moeten aanhoren. Het eerste nieuws wat ik kreeg was al goed. Mijn gemiddelde toonhoogte is 140 Hz (voor wie dat wat …

Bijna roze muisjes

Published by Danielle

Afgelopen dinsdag een etentje met vrienden. Naderhand hoorde dat een partner van iemand had gevraagd over mij: “Ze ziet eruit als een meisje, kleedt als een meisje, maar klinkt als een jongen.” Die opmerking pak ik positief op. Het blijkt dus dat ik in mijn voorkomen flinke vooruitgang aan het boeken ben. Dat is vandaag ook wel gebleken, daarover later meer. Het bevestigt ook wel wat ik een week of twee geleden schreef in High Heel Tuesday. Niet gevreesd, dit gaat geen negatief klaagblogje worden. Het was weer eens zover, ik moest me weer melden bij het Genderteam in het VUmc. Ik zit nu zo’n drie maanden in mijn ‘proeffase’ waarin ik testosteronblokkers gebruik. Met mijn vaste psych had ik afgesproken dat ik eerst drie tot zes maanden dat zo zou doen met na de eerste drie maanden een voortgangsgesprek. Dat was dus vandaag. Opgedirkt in een van mijn nieuwe zomerjurken naar het VUmc getogen. Ik heb bewust gekozen voor die met die hysterische in your face rood-groene print. Overigens wel nog met jeans eronder, mijn …

Geboortekaartje

Published by Danielle

Over drie weken moet ik weer naar het genderteam in het VUmc. Zoals ik al zei in mijn van de hak op de tak post eerder deze week, ben ik gebeld dat er weer drie afspraken voor mij in de agenda waren gezet. Gelukkig wel allemaal op de zelfde dag en redelijk kort achter elkaar. Die dag valt natuurlijk wel precies in de periode die ik had uitgetrokken voor mijn aanstaande verhuizing. Wat dat betreft is het een verloren dag. Ik weet uit ervaring dat die bezoekjes aan het VU aardig wat energie kosten. Wat heb ik dan allemaal te doen, dat er drie afspraken op dezelfde dag zijn ingeboekt? Allereerst is er een voortgangsgesprek met een psycholoog. De afgelopen 2 maanden heb ik anti-androgenen genomen. Behalve wat lichamelijke uitwerkingen heeft dat spul ook psychische effecten. Al vallen die bij mij erg mee. Ik heb van de bijwerkingen enkel last van een beetje vermoeidheid. De andere uitwerkingen zijn positief en de impotentie deert me echt helemaal niks. Ik vind het ergens zelfs een verademing en …

Twee doosjes en een dilemma

Published by Danielle

Twee doosjes met kleine witte tabletjes. Ze zien er zo onbenullig uit. Dat tweemaal daags zo’n klein pilletje zoveel verschil kan maken. Met het slikken ervan moet ik nog even wachten. Ik heb nog een fijn dilemma om komend weekend over na te denken: Wil ik ooit nog kinderen?  Het bezoek aan de endocrinoloog van vandaag stelde weinig voor. Korte anamnese: “Rook je? Ben je ergens allergisch voor? Heb je ergens last van? Gebruik je nog andere medicijnen? Zijn er tromboseklachten in de famillie?” Even op de weegschaal, bloedruk meten, naar mijn hart en ademhaling luisteren. Vervolgens nog even de bloedwaarden doorgenomen van het bloed dat ik een paar weken terug heb achtergelaten. Hormoon- en stollingswaarden zijn normaal en mijn lever en nieren werken uitstekend.  Fysiek stelde het dus allemaal weinig voor. Daarna nog wat uitleg gehad over de medicatie. Wat de gevolgen en bijwerkingen van zijn. Het gesprek werd vervolgd met een verklaring. Een soort contract dat ik heb moeten ondertekenen waarin te kennen geef wat voor gevolgen de medicatie zullen gaan hebben. Dat ik goed heb …

Diagnose

Published by Danielle

Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn diagnose offcieel is! De psychologen hebben mijn gevoelens bevestigt. Ik had natuurlijk al wel een heel sterk vermoeden, toen ik twee weken terug vast even mijn naam en geslacht in de administratie van het VUmc mocht aanpassen. Maar toch, er had nog altijd een teambespreking roet in het eten kunnen gooien. Voor mij is het een mijlpaal, een beschuit-met-roze-muisjes moment. Er zullen meer van die momenten gaan komen. Morgen heb ik weer contact met het genderteam om een afspraak bij de endocrinoloog in te plannen. Ik heb gelijk het moment gebruikt om dit blog uit te breiden. Bovenaan de pagina vind je nu een aantal tabbladen. Daar staan nu ook een open brief en de veel gestelde vragen tussen. Daar kan je in een notedop lezen waar ik nu mee bezig ben. Nu steeds meer collega’s op mijn werk er al van weten zal ik over niet al te lange tijd een link naar die twee documenten en dit blog op mijn Facebook gaan zetten.