Author: Danielle

Last Week Tonight: Transgender rights

Afgelopen zondag, 28 juni, koos John Oliver in zijn talkshow Last Week Tonight  ervoor om niet uitgebreid verslag te doen van de Hooggerechtshofuitspraak over het homohuwelijk. In plaats daarvan focused hij op de T-fractie van de LGBT’s en geeft beschouwing op transgender rechten en maatschappelijke kwesties. in de Verenigde Staten. De juridische zaken lopen in Nederland lopen gelukkig niet volledig parallel aan de VS, maar de maatschappelijke issues grotendeels wel. Vragen naar mijn genitaliën door wildvreemden? Check! Gedoe over gebruik van mijn naam? Check! Problemen met identificatie? Check en Check! Conclusies trekken over mijn geaardheid? Check!

Bielzenblues

Update: Ik heb naar aanleiding van dit blog contact met OV-chipkaart. Zij gaan dit op een nette manier oplossen. Ze zorgen voor een nieuwe chipkaart en zullen alle ook backoffice zaken ook voor me afhandelen. Acht jaar geleden studeerde ik af. Met het ophalen van mijn diploma moest ik helaas ook mijn ov-studentenkaart inleveren. Rijbewijsloos als ik was stapte ik over op een voordeelurenabonnement van de Nederlandse Spoorwegen, de korting op treinreizen scheelde toch wel een boel geld. Nooit heb ik beseft dat dat voordeelurenabonnement me later zoveel bielzenblues* zou opleveren gaandeweg mijn transitie vorderde. Bij het definitief inleveren van mijn grote stuk geplastificeerd karton dat in geen enkele portemonnee paste, een Studenten-OV was twee keer zo groot als een bankpas, kreeg ik de kortingsbon van de NS voor dat voordeelurenabbo. Ik heb daar direct gebruik van gemaakt en moest een pasfoto inleveren voor het pasje dat erbij hoorde. Zo had ik iets om aan de conducteur te bewijzen dat ik ook echt de persoon was die recht had op 40% korting. De gewone voordeelurenkaart …

Lente-equinox

Iemand die me dierbaar is volgt in haar leven het Keltische jaarwiel en ik doe mijn best om bij elk van de 8 feesten even een berichtje te sturen. Ik heb daarvoor in mijn agenda herinneringen staan, zodat ik weet wanneer ze zijn. Maar van één weet ik precies wanneer het is: de lente-equinox, waar de zon recht boven de evenaar staat. Gevierd met Ostara, dat het begin van de lente markeert. Waarom ik dat zo precies weet? Omdat de lente-equinox vorig jaar samenviel met de meest ingrijpende gebeurtenis in mijn leven. Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik de operatiekamer ingereden werd, ontvangen door de anesthesist-met-rustgevend-Duits-accent. Het is toeval dat mijn operatie zo samenviel met het begin van de lente. Maar dat maakt het wel symbolisch: een nieuw begin in de seizoenskalender en ondanks dat mijn transitie een veel langer en groter traject is voelt het ook als een nieuw begin in mijn leven. Alweer een jaar geleden, maar ik herinner me alles nog alsof het nog maar vorige week was: de spanning …

De rollen in mijn leven

Zo’n transitie doe je niet zomaar even. Zelfs als je geen ogenschijnlijke lastige mentale bagage hebt, of met andere problemen kampt. Tornen aan iets wat onze samenleving ziet één van de meest basale en belangrijkste persoonskenmerken heeft zo zijn weerslag. Niet alleen fysiek maar ook psychisch. Mijn huisarts heeft het vanaf begin af aan al gezegd: “Dit kan je niet alleen, zorg dat je wat extra bijstand van een psycholoog hebt.” Eigenwijs en slecht in om hulp vragen als ik ben heb ik dat lang uitgesteld. Zelfs op momenten dat het eigenlijk echt niet meer ging. Uiteindelijk heeft het tot afgelopen najaar geduurd tot ik weer bij een psycholoog op de bank zat. Bijna heb ik die gang naar een psycholoog weer afgeblazen. Ik had me aangemeld en in de wachttijd tot het eerste gesprek ging het eigenlijk steeds beter met me. Gevoelsmatig had ik een onkreukbaar goed humeur. Ik heb me serieus afgevraagd of mijn collega’s stiekem happy pills door mijn koffie roerden. Zo licht en vrij en zonnig en vrolijk voelde ik in …

Ooit, als ik later groot ben

Afgelopen week vulde ik een vragenlijst in over niet-conventionele relaties. Niet gek dat ik daar naar gevraagd wordt met mijn non-monogame platonische relatieconstructie. Tussen die vragen stond ook nog een vraag over hoe ik over de toekomst denk. Toen besefte ik me dat ik de afgelopen jaren heel erg in het nu heb geleefd. Ik heb zelfs kunnen stellen dat voor mij alles na volgende week ‘ver weg is’ en alles na volgende maand ‘ooit, als ik later groot ben’. De afgelopen jaren heeft mijn leven heel erg in het teken gestaan van mijn transitie. Elke keer leefde ik naar een volgende stap toe. Van de intake naar de diagnose, van de diagnose naar de real-life fase en van de real-life fase naar chirurgische ingrepen. Een heel duidelijk uitgestippeld plan voor wat ik daarna met mijn leven zou willen heb ik nooit gehad. Verder dan een vage richting komt het bij mij niet. Nou praat ik vaak John Lennon na met zijn “Life is what happens whilst you’re busy making other plans.” Maar nu ga …

de Volkskrant: "mensen kan je ombouwen"

Volkskrant Magazine heeft dit weekend, zaterdag 24 januari, een groot artikel gewijd aan de Thaise chirurg Dr. Preecha, een van de pioniers op het gebied van vaginaplastiek. De Volkskrant noemt hem ‘De Vaginakoning’ een ere-titel die ik gezien de staat van dienst van deze arts best kan begrijpen. Op de voorpagina meent de Volkskrant wel even alle trans vrouwen even te moeten kwetsen door ze te vergelijken met een levenloos voorwerp: Ombouwen, dat doe je met een garage waar je een hobbykamer van maakt. Dát is ombouwen. Of als je een mod-chip in je Playstation gameconsole soldeert zodat je er illegaal gekopieerde games op kan spelen, dat is ook ombouwen. Ik ben een mens; geen garage en evenmin een spelcomputer. Ik ben geopereerd of ik heb een gestlachtsaanpassende behandeling ondergaan. Een prima alternatieve kop op de voorpagina: John Schoorl ontmoet de Thaise chirurg die 4000 trans vrouwen opereerde. Dat had zo op het zelfde stukje krant gepast. Hoofdredacteur van Expreszo Wouter van Dijke schreef gister al een sterk opiniestuk op de site van Expreszo zelf. Daar …

Plastische chirurgie of acceptatie

Het is een onderwerp dat momenteel erg rondgaat in mijn hoofd: moet ik mijn lichaam accepteren of modificeren. In de nasleep van Leelah Alcorns zelfmoord zag ik mensen schrijven die “gevangen in een verkeerd lichaam” niet een goede omschrijving vinden. Zij zeggen dan dat hoe het er aan de buitenkant ook uitziet, het is wel jouw lichaam. Het is een gedachtegang die volgens mij uit de genderqueer-hoek komt, in elk geval een stroming die gender niet af laat hangen van toevallige biologische en anatomische kenmerken. Ik heb mijn ‘oude’ lichaam vaak genoeg afstandelijke namen geven: gevangenis, zak met vlees en botten waarin ik leef, hotelkamer waar ik me niet thuis voel. Toch is het altijd mijn lichaam geweest en is dat het nu ook nog steeds, ook al is er wat werk aan verricht met de pillen van de endocrinoloog en de scalpel van de chirurg. Op de manier die ik hierboven beschrijf had ik er nog niet eerder over nagedacht, maar ik snap wel wat ermee bedoelt wordt. Als je lichaam als een gevangenis …

Leelah Alcorn

Waarschuwing vooraf: dit blog gaat over suicide. Als je het moeilijk vind hiermee om te gaan lees je beter niet verder. De afgelopen dagen hebben mijn Twitter en Facebookfeed vol gestaan met nieuwsberichten over een voorval dat me behoorlijk heeft geraakt. Het gaat om de zelfmoord van Leelah Alcorn, een 17 jarige transgender die uiteindelijk geen andere uitweg zag dan de dood. Het meest wrange is: haar ouders zijn in grote mate een bepalende factor geweest in de suicide. Op Tumblr postte Leelah haar afscheidsbrief, na haar dood. Automatisch posten, veel blogplatforms bieden die mogelijkheid, ik gebruik het zelf regelmatig. Als een soort Doomsday Device had ze de brief klaarstaan om online te gaan als ze dit niet zelf zou tegenhouden. Wellicht heeft ze die post een paar keer uitgesteld, wellicht niet. Ik heb de hele brief gelezen en vind ‘m aangrijpend. (De originele Tumblrpost is verwijderd, maar via The Wayback Machine is deze terug te vinden.) Uit de brief komen twee factoren naar voren die Leelah tot haar daad hebben gezet: haar ouders en …

Transgender & Feminist

Dit is een blog dat al maanden aan het broeien is, maar steeds niet uit mijn vingers kwam. Het onderwerp is complex en ik vind het lastig om goed uit te leggen wat mijn standpunten precies zijn. Daar komt nog bij dat ik er inmiddels achter ben gekomen dat feminisme een veel ruimere ideologie is, met veel verschillende stromingen. Stromingen die er zelfs tegengestelde normen op waarden op na houden, de ene feminist is de andere niet. Zo staan er in mijn twitterfeed de tweets van: @Ashatenbroeke (wetenschapsjournalist, o.a. schrijfster van ‘Het idee M/V’), @Marijke_vonk (psycholoog, schrijft ook boeiend over sekswerk). Op Youtube volg ik het kanaal van Laci Green, een vlogger die haar Sex+ filmpjes vult me sekspositive en LGBT-inclusive onderwerpen. Alle vier zijn aanraders om te volgen als je geïnteresseerd bent in feminisme, seksisme en seksualiteit. Artikelen die ze schrijven of linken en hun inhakers op de actualiteiten hebben mij vaak genoeg aan het denken gezet. Wat ik nu ga schrijven is mijn mening en mijn kijk op de dingen. Ik heb mijn …

Toiletten voor iedereen

10 november 2014 – Toiletten op school moeten er voor iedereen zijn, ook voor transgenders. Dat is het statement van de nationale wc-actie van COC’s Gay-Straight Alliance Netwerk (GSA) en Transgender Netwerk Nederland (TNN) op 12 november. Leerlingen op 100 middelbare scholen voeren die dag actie voor genderneutrale wc’s. Ook vragen ze hun schoolleiding om de school transvriendelijker te maken. Lees het hele artikel over de actie op de site van het COC: Woensdag WC-actie op school: toiltetten voor iedereen. Het COC en TNN zetten zich, samen met middelbare scholieren in voor genderneutrale toiletten op middelbare scholen. Waarom dat nodig is heeft Southpark een paar weken terug laten zien in The Cissy. Ik schreef daar toen ook al over. Op school wordt er in de serie een speciaal transgendertoilet ingevoerd. Dat één speciaal transgendertoilet niet werkt, kwam in de aflevering ook al naar voren. Uiteindelijk is de moraal van de aflevering dat men naar het toilet moet kunnen gaan waar men zich het meest mee identificeert. Voor degenen die daar niet mee om kunnen gaan is er het speciale …