Author: Danielle

Het Lichaam spreekt

Published by Danielle

De stappen die ik zet zijn geen makkelijke. Het hele proces wat ik doorloop is zeer ingrijpend in mijn leven en beïnvloed het in alle facetten. Om een idee te geven van mijn innerlijke strijd; een dialoog tussen mijn lijf en mijn brein die ieder de voors en tegens voorstellen. “Hey, Brein!” “Ja, Lijf wat is er?” “Wat is er allemaal aan de hand? Er gebeuren hier rare dingen! Ik heb al een paar keer mezelf laten prikken en bloed moeten afstaan. Huid zegt dat ze droger is geworden, Penis lijkt al maanden in coma, Lever klaagt dat ‘ie harder moet werken en tweeling Tepel doet me een partij raar. Ik snap er niks meer van.” “Oh dat, ja eh dat… ehm… ik… eh ik moet je wat vertellen.” “Waarom doe je daar zo aarzelend over? We kennen elkaar al ons hele leven. Je weet toch dat je me alles kan vertellen.” “Nou Lijf het ligt nogal gevoelig.” “Gevoelig, hoe gevoelig wil je het hebben moet ik Hand in Arm laten knijpen? Dat is pas gevoelig.” “Nee, …

Life is what happens….

Published by Danielle

…while you’re busy making other plans. In het kader van alles wat je wilt zeggen is al eens beter gezegd door iemand anders begin ik met een citaat van Beatle en hippy John Lennon: “Life is what happens while your busy making other plans.”  Het leven overkomt je terwijl je zelf druk bent met het maken van andere plannen. Telkens als ik weer in mijn schulp wil kruipen en mijn leven op pauze wil zetten, wachtend tot mijn transitie klaar is denk ik aan die uitspraak. Ik kan wel gaan zitten wachten en plannen tot ik mijn nieuwe paspoort heb. Maar daar verpruts ik zoveel tijd mee. Ik leef nú al, niet pas over twee jaar. Ik heb vrienden, een sociaal leven en een fulltime baan. Ik ga onderwijl niet achter de geraniums zitten wachten. Ook al heb ik dagen dat ik liever niet buiten kom. Zoals gisteren, dat ik me weer niet mocht scheren vanwege een lasersessie vandaag. Ugh, ik voel me echt vreselijk op zulke dagen. Toch ga ik gewoon door, want life is what …

Positiviteit uit de omgeving.

Published by Danielle

Voor vandaag heb ik wat moeten zoeken naar inspiratie voor een blog. Vanmorgen had ik nog geen idee wat ik zou moeten schrijven. Door een verrassingsbezoek aan een groep kamperende vrienden is die inspiratie goed op gang gekomen. Het is voor het eerst dat ik weer een sociaal moment had sinds ik ben begonnen met de hormonen, ik heb daarom besloten om beschuit met muisjes mee te nemen. De reacties daarop was positief en ik heb een hele snelle manier van beschuit met muisjes maken geleerd. Tot nu toe heb ik alleen nog maar positieve reacties gekregen op mijn transitie. Van collega’s “die het zo spannend vinden.” Van oud-klasgenoten “die het eigenlijk niks verbazen.” En van familie en vrienden. Alle reacties die ik tot nu te gehad heb zijn met respect en steunend. Soms vraagt men naar dingen, of ik lang hiermee bezig ben bijvoorbeeld. Naar bepaalde specifieke aspecten van mijn transitie. Hoe het met me gaat, of ik al wat voel. Eerlijk gezegd zit ik nog steeds te wachten ’till someone freaks out’.  Iemand …

Werking en bijwerking, drie weken verder

Published by Danielle

Mijn afgelopen blogs waren wat afstandelijker, vandaag is het tijd voor iets persoonlijkers: een voortgangsblogje. Op een dag na zit ik nu drie weken aan de progynova. De effecten laten zich gelden, sneller en heftiger dan ik had verwacht. Voor mij is het een tweede puberteit waar ik in ga, zowel lichamelijk als geestelijk, met dagelijks nieuwe ontdekkingen. Ik vind het een heel bijzondere ervaring en ben ook nieuwsgierig naar wat me allemaal te wachten staat. Het voelt ook nog best onwerkelijk allemaal. Behalve van me af schrijven en op een rijtje zetten van mijn gedachten heb ik met dit blog tot doel anderen uit te leggen wat ik zo allemaal door maak en wat er met een transitie gemoeid gaat. Vandaar de details in de onderstaande tekst. Na een week die kleine blauwe pilletjes slikken merkte ik al hoe vaak er iets tegen de borst stuit. Mijn tepels zijn behoorlijk gevoelig geworden. Dat is uiteraard een teken van voortgang waar ik heel blij mee ben. Het is fijn te merken dat die pillen die je slikt ook …

Papierwerk

Published by Danielle

Ik hoop maar dat ze bij het VUmc op gercycled papier printen, dat transgender zijn vergt nogal wat papierwerk. Het begon al met de intake inmiddels alweer ruim twee jaar geleden, daar moest ik een bescheiden stapeltje vragenlijsten invullen. Dingen om een beetje mijn hulpvraag in -beeld te brengen. Voor de diagnose heeft mijn psychologe nogal wat velletjes volgeschreven tijdens onze gesprekken en zelf heb ik mijn levensverhaal moeten uitschrijven in zeven tot tien pagina’s. In de diagnostische fase was er een sessie die het ‘psychiatrisch onderzoek’ heet. Met een een berg vragenlijsten en persoonlijkheidstesten die ik zelf in moest vullen (ruim anderhalf uur werk) en een boekwerk, letterlijk, aan vragen die een psycholoog met me doornam. Die laatste waren duidelijk vissen naar dingen als schizofrenie, psychoses en paranoia. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat die psycholoog mijn bijdehante en flauwe antwoorden op vragen over schaduwen die me achtervolgen (“Ja, maar dat is een natuurkundig iets, dat hoort.”) erg op prijs kon stellen. Na de diagnose is het niet afgelopen met al die papieren. …

Transgenderwet naar het parlement!

Published by Danielle

Het heeft lang geduurd maar vandaag is eindelijk het wetsvoorstel voor wat in de volksmond al de nieuwe transgenderwet heet. Ik vind “Wijziging van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek en de Wet gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens in verband met het wijzigen van de voorwaarden voor en de bevoegdheid ter zake van wijziging van de vermelding van het geslacht in de akte van geboorte” zelf ook wel erg lang om uit te spreken. Dus ik noem het ook gewoon transgenderwet. Ik heb net de wetstekst en de bijbehorende memorie van toelichting doorgelezen en dit wetsontwerp stemt mij positief. In de toelichting doet de Staatssecretaris uitleg over de totstandkoming van deze nieuwe wet. Onder andere wordt er terug geblikt naar de huidige wetgeving die stamt uit 1985. Destijds was Nederland een van de eerste landen waar de mogelijkheid tot aanpassing van het geslacht op het paspoort mogelijk was. Volgens de toen geldende opvattingen is er toen een sterilisatie-eis opgenomen in wet, dat was een ‘natuurlijk’ onderdeel van transseksualiteit vond men toen. In de loop der jaren zijn de ideën daarover gewijzigd. Ook …

Humor, herkenning én een boodschap

Published by Danielle

Via twitter kwam ik een fragment tegen uit het Belgische TV-programma Villa Vanthilt, een late-night talk show door Marcel Vanthilt op het Belgische net één. Het is een interview met Fran Bambust over het boek wat ze schreef. In een paar minuten zag en hoorde ik een heleboel herkenning, humor en een boodschap. Enfin, kijk het eerst maar even: Frans boodschap: Er zijn te weinig probleemvrije transen met gezicht. Ze noemt zelf dat de transen die in de media komen meestal één van de vier P’s zijn: Pathetisch geval, Psycho of Prostituee zijn. (De vierde P mag je zelf terughoren in het filmpje.) Omgekeerd: er zijn nauwelijks transen in de media met een positieve uitstraling. Als ik in gesprek ben met iemand over mijn genderdysforie dan komt al snel “Kelly, je weet wel… die van big brother” ter sprake. Niet bepaald het rolmodel wat ik in gedachten had. Ik ben wat dat betreft ook blij dat Valentijn de Hingh regelmatig opduikt in de media. De publieke coming-out van Lana Wachowski (die samen met broer Andy …

Vreemde eend in de bijt

Published by Danielle

Je kent ze vast wel die reünieprogramma’s op de televisie. Klasgenoten van Koos Postema was een bekende en er zijn nog spin-offs van gemaakt. Rob Kamphues heeft er nog eentje gepresenteerd. Je zet een oude schoolklas weer in, een in de studio gebouwd, klaslokaal en gaat ze interviewen over vroeger en nu. Er wordt een beeld geschetst van de ontwikkeling die iemand door heeft gemaakt. Het sulletje van vroeger die nu succesvol zakenman is, dat soort dingen. Eigenlijk altijd is er wel één bijzonder persoon in de klas, iemand die iets bijzonders heeft gedaan in zijn leven. Die een medaille wint op de olympische spelen, die astronaut is geworden, geëmigreerd naar een onderzoeksstation op Antarctica, de minister-president. Iemand die niet het geijkte pad van huisje, boompje, beestje heeft bewandeld (of wel en nu het gezicht van een supermarkt reclame is). Of een transseksueel. Waar alle klasgenoten een opleiding zijn gaan doen, een baan gevonden of een eigen bedrijf hebben gestart. Verliefd, verloofd en getrouwd zijn. Kinderen hebben gekregen. Er is altijd een vreemde eend in de …

Emancipatie

Published by Danielle

Afgelopen week wilde ik voor het eerst mijn oven gebruiken. Toen plopte fijn mijn aardlekschakelaar eruit. Ik probeerde het nogmaals en weer die fijne harde droge “pok” uit mijn meterkast. En nog een keer, en nog een keer, en nog een keer. Ik heb het die avond maar even gelaten voor wat het is. Op een later moment nog maar gaan proberen en experimenteren. Toen het probleem soms wel en soms niet optrad heb ik besloten de boel open te schroeven. Hiernaast zie je wat ik aantrof. Nu lijkt het  probleem zich alsnog zelf opgelost te hebben, maar ik moet het nog even aanzien. Dan kan ik straks lekker mijn hommage aan Julia Child gaan doen, Wist je dat we ongeveer even lang zijn? Toen ik zo aan het prutsen was moest ik toch weer eens terugdenken aan de klaagzang van mijn techniekleraar toen hem ter ore kwam dat ik voor de hotelschool had gekozen. Dat was maar “verlies voor de techniek.” Ik ben mijn technisch inzicht nooit kwijtgeraakt. Ik profiteer er ook nog dagelijks …

Oestrogeen!

Published by Danielle

Dat zijn ze dan, twee doosjes met pillen die het grote verschil moeten gaan maken. Een maand of vier geleden ben ik al begonnen aan de opmaat met het onderste doosje, vanmiddag heb ik  na een bezoekje aan de endocrinoloog ook het recept voor dat tweede doosje gekregen. Natuurlijk ben ik dat bij de ziekenhuisapotheek gelijk gaan halen. Mijn eigen apotheek moet de cyproteronacetaat ook steeds bestellen. Het is ook wel een merkwaardige cocktail van pillen. Volgens de bijsluiters ben ik niet de doelgroep die de fabrikanten voor ogen hebben. Cyproteronacetaat wordt voorgeschreven bij bepaalde prostaatkankers en bij hyperseksualiteit (en ook gegeven aan seksdelinquenten). De Progynova (estradiolvaleraat) is iets voor vrouwen in de overgang. Ik vind het nog wel een onwerkelijk idee. Ik heb natuurlijk al lange tijd naar vandaag toegeleefd, maar toch kan ik het niet bevatten dat deze pilletjes – ze zijn klein! Hiernaast een foto samen met een stuiver. – zo ingrijpend mijn lichaam zullen veranderen. Ook al heb ik door de cyproteronacetaat, die een omgekeerde puberteit teweeg bracht, al een voorproefje …