Al sinds ik wist dat ik een eigen woning zou krijgen wist ik het al: ik wilde iets origineels aan de muur. Ook al woon ik in een Ikea Showroom, ’t is dat ze geen verf verkopen anders had ik dat ook van de Ikea, ik weiger hun posters te kopen. Die zijn me gewoon té gewoon. Dus toen ik deze zag hangen op de posterafdeling van Ikea Amsterdam moest ik wel lachen:

Creatief met Ikea posters?

Dat was dus exact het plan: iets creatiefs om mijn witte muren mee te kleuren. Iets origineels dat niemand anders heeft. Nou ja, niet op dit formaat dan, de afbeelding is in kleiner formaat, in de vorm van een mijn geboortekaartje, ruimschoots in omloop gebracht en te vinden van Groningen tot Maastricht en zelfs in Londen en Sendai is het te zien. Maar het origineel, geschilderd door Marije de Wit, hangt sinds vanmiddag in míjn woonkamer!

‘Well, perhaps you haven’t found it so yet,’ said Alice; ‘but when you have to turn into a chrysalis—you will some day, you know—and then after that into a butterfly, I should think you’ll feel it a little queer, won’t you?’ 
‘Not a bit,’ said the Caterpillar.

Een tikje narcistisch? Die rups en vlinder staat voor mij en mijn transitie en hangt nu levensgroot aan de muur op de meest prominente plek die mijn huiskamer rijk is, dat zou je narcistisch kunnen noemen, ja.  Hoe blij ik ermee ben kan ik niet eens onder woorden brengen. Van mijzelf houden is iets nieuws. Het is iets wat ik pas een paar maanden geleden heb leren kennen.

Dan moet ik nu mijn verlichting gaan aanpassen. Mijn huiskamer wordt verlicht door een enkel peertje aan het plafond, een schemerlamp op het dressoir en die living colours op de foto. Maar dat doet zo het schilderij geen recht, ik moet toch nog lampen hebben dan kan ik hier mooi rekening mee houden.

Nu ga ik lekker op mijn bank zitten en een poos genieten van mijn nieuwe uitzicht!