Tagarchief: religie

Leelah Alcorn

Geplaatst op door
11

Waarschuwing vooraf: dit blog gaat over suicide. Als je het moeilijk vind hiermee om te gaan lees je beter niet verder.

Leelah Alcorn 1997 - 2014

Leelah Alcorn 1997 – 2014

De afgelopen dagen hebben mijn Twitter en Facebookfeed vol gestaan met nieuwsberichten over een voorval dat me behoorlijk heeft geraakt. Het gaat om de zelfmoord van Leelah Alcorn, een 17 jarige transgender die uiteindelijk geen andere uitweg zag dan de dood. Het meest wrange is: haar ouders zijn in grote mate een bepalende factor geweest in de suicide.

Op Tumblr postte Leelah haar afscheidsbrief, na haar dood. Automatisch posten, veel blogplatforms bieden die mogelijkheid, ik gebruik het zelf regelmatig. Als een soort Doomsday Device had ze de brief klaarstaan om online te gaan als ze dit niet zelf zou tegenhouden. Wellicht heeft ze die post een paar keer uitgesteld, wellicht niet. Ik heb de hele brief gelezen en vind ‘m aangrijpend. (De originele Tumblrpost is verwijderd, maar via The Wayback Machine is deze terug te vinden.) Uit de brief komen twee factoren naar voren die Leelah tot haar daad hebben gezet: haar ouders en de maatschappij.

Voor ik verder ga wil ik hier laten blijken hoe dankbaar ik ben dat mijn ouders mij altijd hebben gesteund. Ze hebben het heus moeilijk mee gehad toen ik uit de kast kwam en aangaf het psychologische en medische traject in te gaan. Maar altijd hebben ze achter me gestaan, me gesteund en geholpen. Ik heb de ontroering gezien in de ogen van mijn moeder toen ik het ingelijste portret gaf waar ik mezelf voor het eerst écht op herkende. Een foto die nog steeds bij heb op het dressoir staat, naast een foto van mij en mijn broer als broertjes. Ook het geboortekaartje dat ik rondstuurde om mijn transitie kenbaar te maken aan de wereld is bij mijn ouders nog steeds in de woonkamer aanwezig. Net als bij mijn broer trouwens, die het op zijn dressoir heeft staan. Want ook van mijn broer heb ik alle steun gekregen. Na mijn operatie deelde hij op zijn werk beschuit met blauwe én roze muisjes uit. Een gebaar dat ik nog steeds zo vreselijk lief vind.

Al dit alles maakt dat het verhaal van Leelah me heel erg raakt en me droevig stemt. Ik heb van mijn familie zo enorm veel steun gehad tijdens het vijf jaar durende proces. Dat ik gewoon heel erg naar wordt van de gedachte dat iemand dat alles niet alleen moet missen maar ook door haar ouders wordt geleerd haarzelf te haten. Een fragment uit de afscheidsbrief:

When I was 14, I learned what transgender meant and cried of happiness. After 10 years of confusion I finally understood who I was. I immediately told my mom, and she reacted extremely negatively, telling me that it was a phase, that I would never truly be a girl, that God doesn’t make mistakes, that I am wrong. If you are reading this, parents, please don’t tell this to your kids. Even if you are Christian or are against transgender people don’t ever say that to someone, especially your kid. That won’t do anything but make them hate them self. That’s exactly what it did to me.

Leelah pleegde zelfmoord door zich voor een vrachtwagen te werpen. Op facebook deed haar moeder het af als een ‘ongeluk tijdens een ochtendwandeling.’ Nadat de media het voorval oppikten en CNN de ouders om een reactie vroegen bleef Leelahs moeder de gevoelens van haar kind ontkennen. In dat interview bleef ze mannelijke voornaamwoorden gebruiken en deed de uitspraak: “We loved him unconditionally. We loved him no matter what. I loved my son. People need to know that I loved him. He was a good kid, a good boy.” Op de vraag of ze op de hoogte was van Leelahs genderdysforie kwam het volgende antwoord:  “We don’t support that, religiously.” Om eraan toe te voegen dat ze wél onvoorwaardelijk van hun kind hielden.

De ouders van Leelah hechtten meer belang aan religie dan aan het welzijn van hun eigen kind. Dat onvoorwaardelijk houden van hun kind was blijkbaar wel gebonden aan de voorwaarden dat het in het straatje van hun geloof past. Ze boden Leelah wel hulp: bij religieuze therapeuten om haar ‘op het rechte pad te brengen’. Dit was zo’n succes dat Leelah in een post op Reddit afvroeg of dit niet gewoon mishandeling was.

Het is niet alleen haar ouders die Leelah tot haar daad hebben gedreven. Ook de maatschappij heeft er een aandeel in. In haar jeugd kon ze niet op steun van haar ouders rekenen, ze had gewoon kunnen wachten tot haar 18e verjaardag. Als volwassene had ze die toestemming van haar ouders niet meer nodig gehad. Daarop wachten was voor haar geen optie. Nog een fragement uit haar afscheidsbrief:

I’m never going to transition successfully, even when I move out. I’m never going to be happy with the way I look or sound. I’m never going to have enough friends to satisfy me. I’m never going to have enough love to satisfy me. I’m never going to find a man who loves me. I’m never going to be happy. Either I live the rest of my life as a lonely man who wishes he were a woman or I live my life as a lonelier woman who hates herself. There’s no winning. There’s no way out. I’m sad enough already, I don’t need my life to get any worse. People say “it gets better” but that isn’t true in my case. It gets worse. Each day I get worse.

Ze was bang niet passabel te zijn. Dat ze te laat met haar transitie zou beginnen als ze zou wachten. Die gedachten zijn mij ook niet vreemd. Ik heb daar zelf ook veel over nagedacht. Uiteindelijk heb ik me maar neergelegd bij het feit dat mijn verleden altijd zichtbaar zou zijn. ‘Gemeneerd’ worden doet me ook nog steeds pijn. Maar ik leg me erbij neer. Dat ik mezelf eindelijk thuis voel in mijn lichaam, compenseert veel.

Ik snap de gedachten en angsten van Leelah, ik herken ze zelfs. Het is de maatschappij die hier een rol in speelt. Er zijn in het afgelopen jaar grote stappen voorwaarts gezet in acceptatie van transgenders, echter is er nog een hele lange weg te gaan voor acceptatie de regel is, en niet een uitzondering. Leelah vraagt daar aandacht voor, ze vraagt om haar dood een betekenis te laten hebben. Daarom sluit ik af met de laatste regels uit haar afscheidsbrief:

The only way I will rest in peace is if one day transgender people aren’t treated the way I was, they’re treated like humans, with valid feelings and human rights. Gender needs to be taught about in schools, the earlier the better. My death needs to mean something. My death needs to be counted in the number of transgender people who commit suicide this year. I want someone to look at that number and say “that’s fucked up” and fix it. Fix society. Please.

Plenaire behandeling Transgenderwet

Geplaatst op door
6

Dinsdag avond 2 april is de transgenderwet in een plenaire zitting van de tweede kamer behandeld. Het debat heeft mij positief gestemd.

De belangrijkste punten die ik heb opgepikt op een rijtje.

  • De liberale fracties (PvdA, D66, VVD, GroenLinks en CDA) stemmen in hoofdlijnen in met het huidige wetsvoorstel, maar willen wel een garantie dat er geen nieuwe wachtlijsten ontstaan of de wachtlijsten bij de genderteams langer worden. Zij zien de groep deskundigen het liefst nú al groter dan alleen de twee genderteams.
  • De staatssecretaris ziet niet in dat dit zal gebeuren. Hij  gaat ervan uit dat de in de meeste gevallen één gesprek voldoende is om de deskundigenverklaring af te geven.
  • Naar mening van de staatssecretaris moet de deskundigen een arts of psycholoog zijn omdat bij het vaststellen van de duurzaamheid van de wens andere psychische afwijkingen, bijvoorbeeld schizofrenie, uitgesloten moet worden.
  • Ondanks dat de deskundigen altijd medici zijn, zullen de gesprekken niet worden betaald uit de ziektenkostenverzekering. De transgender dient de € 150,- die is genoemd zelf te bekostigen.
  • Transgenders die al onder behandeling zijn bij de genderteams mogen by default een deskundigenverklaring krijgen, zonder extra gesprekken.
  • De SGP houdt vast aan de bijbel en een onfeilbare schepper en is uiteraard tégen het wetsvoorstel. Belangrijkste argument is ouderschap en identiteitsontwikkeling van kinderen van transouders.
  • De staatssecretaris is van mening dat transouders prima in staat zullen zijn om hun kinderen uit te leggen hoe de vork in de steel zit en veegt dat argument van tafel.
  • De PVV wenst dat het systeem blijft zoals het is: de gang naar de rechter moet blijven, samen met de verplichte sterilisatie. Tevens wenst de PVV een duidelijke definitie van ‘man’ en ‘vrouw’ zodat de staat in onderbroeken kan kijken om te bepalen bij welk groepje iemand hoort.
  • De staatssecretaris weerlegt deze wens om fysieke definities. Hij spreekt over menselijkheid en met de tijdsgeest en veranderende medische inzichten meegaan.
  • Zowel de PVV als de SGP halen de moederschapsclausule aan (transmannen die een kind baren worden als moeder op de geboorteakte van het kind geregistreerd) en vinden het onwenselijk dat een man een kind zou kunnen baren.
  • De staatssecretaris benadrukt wederom dat transouders, net zoals lesbische of homo ouders, prima kunnen uitleggen aan kinderen wat er aan de hand is.
  • De PVV wenst dat het maar één keer in je leven mogelijk mag zijn om van geslacht te wisselen en gaat uit dat de wet gebruikt gaat worden voor identiteitsfraude.
  • De staatssecretaris ziet mensen die vaker wisselen als een uitzondering en vind dat geen bezwaar, mits er steeds een deskundigenverklaring wordt overlegt. Die deskundigenverklaring blokkeert ook de mogelijkheden tot identiteitsfraude.
  • De liberale partijen (behalve de VVD) dringen aan op een snelle evaluatie van het wetsvoorstel: na 3 jaar in plaats van pas na vijf jaar. In de evaluatie moet worden meegenomen: afschaffen van de deskundigenverklaring of uitbreiding van de groep deskundigen, verlaging van de leeftijdsgrens naar 12 jaar en het toevoegen van een derde neutrale geslachtscategorie of geslacht in het geheel niet meer vermelden.

De Tweede Kamer stemt volgende week, dinsdag 9 april, over het wetsvoorstel en de amendementen.

Update 9 april:  De Tweede Kamer heeft voor de wet gestemd! Ook het amendement voor onderzoek naar het laten vallen van geslachtsregistratie is aangenomen, de andere amendementen zijn verworpen. Op 23 april is de procedurevergadering door de Eerste Kamer.

Dat de SGP tegen zou zijn had ik niet anders verwacht. De reden waarom die partij tegen is is duidelijk: de bijbel. Maar het is een geloofsovertuiging, die mag je hebben in dit land en hoewel ik er een mening over heb dien ik die overtuiging te respecteren.  Als je vrijwillig kiest om jezelf aan bepaalde leefregels te houden staat dat je geheel vrij, die leefregels moet je echter niet opleggen aan anderen die daar geen behoefte aan hebben.

Van de PVV had ik het min of meer wel verwacht dat ze tegen zouden zijn. Ook al hebben ze het Roze Stembusakkoord (waar snelle aanname van de transgenderwet in staat) ondertekend, met dit punt is de partij het toch niet eens. Op deze draaikonterij en onbetrouwbaarheid is de PVV fijntjes gewezen door de andere fracties én de staatssecretaris. De argumenten die de partij aandroeg waren doordrongen van onmetelijke domheid en totaal niet weten waar het over ging. Hun gedrag in het debat deed het vooroordeel dat de PVV een xenofobe onderbuikredenatiepartij is bevestigen.

Als ik dan zulke reacties lees onder een nieuwsbericht over het wetsvoorstel, dan wordt ik daar een beetje verdrietig van. Het zijn dezelfde xenofobe argumenten waar ik vaker mee te maken heb in discussies, exact de argumenten die de PVV durfde te noemen in het parlement. Even een paar ‘hoogtepuntjes’:

Reacties