All posts tagged: psycholoog

Emotionele eerste hulp

Als we een snee hebben, plakken we een pleister, op een schaafwond sprayen we Sterilon – “Heus, het doet écht geen zeer!” Ik heb het mijn moeder vaak horen zeggen als ik weer eens op de wasmachine zat. – en als we een arm breken melden we ons dezelfde dag nog in het ziekenhuis voor een röntgenfoto en gips. Als we kiespijn hebben, dan zitten we spoedig in de stoel van een tandarts, hoe bang we ook voor de beste medicus zijn. Alle fysieke verwondingen en kwaaltjes verzorgen we, we hebben EHBOtrommeltjes in huis, op het werk en zelfs in de auto voor het geval er iets mocht gebeuren. Maar wat als we een emotionele wond oplopen, wat doen we dan? Helemaal niks! Het moet minstens het emotionele equivalent van een acute blindedarmontsteking zijn, willen we eens naar de huisarts toe voor psychische bijstand. Pas als we er écht niet meer omheen kunnen zoeken we hulp. In ons arsenaal ontbreekt het aan emotionele hygiëne en emotionele EHBO. De kleinste psychishe wondjes kan je nog best …

De rollen in mijn leven

Zo’n transitie doe je niet zomaar even. Zelfs als je geen ogenschijnlijke lastige mentale bagage hebt, of met andere problemen kampt. Tornen aan iets wat onze samenleving ziet één van de meest basale en belangrijkste persoonskenmerken heeft zo zijn weerslag. Niet alleen fysiek maar ook psychisch. Mijn huisarts heeft het vanaf begin af aan al gezegd: “Dit kan je niet alleen, zorg dat je wat extra bijstand van een psycholoog hebt.” Eigenwijs en slecht in om hulp vragen als ik ben heb ik dat lang uitgesteld. Zelfs op momenten dat het eigenlijk echt niet meer ging. Uiteindelijk heeft het tot afgelopen najaar geduurd tot ik weer bij een psycholoog op de bank zat. Bijna heb ik die gang naar een psycholoog weer afgeblazen. Ik had me aangemeld en in de wachttijd tot het eerste gesprek ging het eigenlijk steeds beter met me. Gevoelsmatig had ik een onkreukbaar goed humeur. Ik heb me serieus afgevraagd of mijn collega’s stiekem happy pills door mijn koffie roerden. Zo licht en vrij en zonnig en vrolijk voelde ik in …

Je hoeft het niet alleen te doen

Al ruim jaar ben ik bezig met mijn transitie. April vorig jaar begon ik met medicatie en mijn Real Life Exeperience startte in augustus, die loopt inmiddels ook al bijna ten einde. Al die tijd heb ik steun en bijstand gekregen van vrienden en famillie, maar verdere psychische bijstand heb ik niet gehad. Wat dat betreft heb ik het al die tijd alleen gedaan. Als je dan afvraagt wat ik iedere drie maanden bij de psycholoog van het Genderteam doe, dat is vooral evaluatie van de Real Life Experience. Echte begeleiding geven ze daar bewust niet. Die keus is gemaakt omdat ze het team psychologen zoveel mogelijk transgenders willen laten helpen. Als dan veel van die gesprekstijd op gaat aan intensieve begeleiding dan zullen de lange wachtlijsten alleen maar langer worden. De afgelopen tijd heb ik last gehad van vermoeidheid, lusteloosheid en een sombere stemming. In zodanige mate dat het mijn dagelijkse leven behoorlijk begon te beïnvloeden. Toen ik een maand geleden bij de endocrinoloog zat heb ik daarom ook aangedrongen op dat uitgebreide bloedonderzoek, waar …

Lente in een potje

In iets meer dan een week tijd heb ik weer een volledig rondje langs de medici en paramedici die ik bezoek in verband met mijn transitie. Het begon bij de endocrinoloog van  het genderteam, de huidtherapeute voor het verwijderen van mijn baardhaar, logopediste en om het af te maken een voortgangsgesprek met de psycholoog bij het VU. Met recht een rondje te noemen dus. Bij de endocrinoloog was er nieuws, maar dat had ik al verwacht te gaan krijgen. Een goed half jaar geleden is mijn botdichtheid gemeten, die bleek erg laag te zijn. Zodanig laag dat de arts het nodig vond om het vitamine D niveau te meten in mijn bloed. Vitamine D is nodig om calcium op te nemen uit voedesel. Het zit veel in vis en het lichaam maakt het zelf ook aan onder invloed van UV-B straling, zonlicht dus. De uitslag van die bloedtesten  kreeg ik vorige week. Zoals al was te verwachten was de hoeveelheid vitamine D in mijn bloed veel te laag. Behalve herhaalrecepten voor de hormonen kreeg ik dit keer ook …

Voorwaarts!

De paden op, de lanen in! Ik ben aardig bezig om stappen vooruit te zetten, toevallig in dezelfde week als de Nijmeegse Vierdaagse. Om te beginnen ben ik na tweeënhalve week vakantie weer aan het werk gegaan. Voortbordurend op het goede nieuws dat ik kreeg van de psycholoog vorige week ben ik ook gewoon zélf mijn nieuwe naam gaan gebruiken als ik de telefoon opneem en om mails te ondertekenen. Beetje onwennig de eerste dag nog, maar het voelt gewoon goed. Dat een aantal collega’s al ook consequent zijn omgeschakeld vind ik heel erg fijn. Ik denk dat daar na mijn vakantie mee beginnen wel een juist moment voor is geweest. Afgelopen dinsdag heb ik dus dat andere goede nieuws van klinisch logopedist en de KNO-arts gekregen. Ik moet dan nog wel een afspraak gaan maken bij een logopediste in de buurt. Snel doen en in gang zetten. Hoe eerder, hoe beter. Dat ik na, of mischien al vóór, mijn verhuizing terecht kan. Al zal er vast nog wel een vakantie overheen gaan verwacht ik zo en …

Bijna roze muisjes

Afgelopen dinsdag een etentje met vrienden. Naderhand hoorde dat een partner van iemand had gevraagd over mij: “Ze ziet eruit als een meisje, kleedt als een meisje, maar klinkt als een jongen.” Die opmerking pak ik positief op. Het blijkt dus dat ik in mijn voorkomen flinke vooruitgang aan het boeken ben. Dat is vandaag ook wel gebleken, daarover later meer. Het bevestigt ook wel wat ik een week of twee geleden schreef in High Heel Tuesday. Niet gevreesd, dit gaat geen negatief klaagblogje worden. Het was weer eens zover, ik moest me weer melden bij het Genderteam in het VUmc. Ik zit nu zo’n drie maanden in mijn ‘proeffase’ waarin ik testosteronblokkers gebruik. Met mijn vaste psych had ik afgesproken dat ik eerst drie tot zes maanden dat zo zou doen met na de eerste drie maanden een voortgangsgesprek. Dat was dus vandaag. Opgedirkt in een van mijn nieuwe zomerjurken naar het VUmc getogen. Ik heb bewust gekozen voor die met die hysterische in your face rood-groene print. Overigens wel nog met jeans eronder, mijn …

Geboortekaartje

Over drie weken moet ik weer naar het genderteam in het VUmc. Zoals ik al zei in mijn van de hak op de tak post eerder deze week, ben ik gebeld dat er weer drie afspraken voor mij in de agenda waren gezet. Gelukkig wel allemaal op de zelfde dag en redelijk kort achter elkaar. Die dag valt natuurlijk wel precies in de periode die ik had uitgetrokken voor mijn aanstaande verhuizing. Wat dat betreft is het een verloren dag. Ik weet uit ervaring dat die bezoekjes aan het VU aardig wat energie kosten. Wat heb ik dan allemaal te doen, dat er drie afspraken op dezelfde dag zijn ingeboekt? Allereerst is er een voortgangsgesprek met een psycholoog. De afgelopen 2 maanden heb ik anti-androgenen genomen. Behalve wat lichamelijke uitwerkingen heeft dat spul ook psychische effecten. Al vallen die bij mij erg mee. Ik heb van de bijwerkingen enkel last van een beetje vermoeidheid. De andere uitwerkingen zijn positief en de impotentie deert me echt helemaal niks. Ik vind het ergens zelfs een verademing en …