All posts tagged: onzekerheid

Scumbag Brain

Scumbag brain, het is een bekende meme, is heel goed om tegen zere psychologische benen te schoppen. Vaak zijn het onschuldige dingen zoals die keren dat je een kamer inloopt en plots niet meer weet wat je daar nou komt doen. Of het niet meer op een woord kunnen komen terwijl je het wel weet. Maar soms is scumbag brain precies wat zijn naam zegt: een rotzak. Ik heb vaak genoeg te kampen met mijn eigen scumbag brain. Dan is het vooral dat hij de onzekerheidskaart speelt. Vooral als ik iets sociaals te doen heb en helemaal als ik er veel waarde aan hecht om er bij te zijn en er ook leuk uit te zien, dan kan onzekerheid plots komen opzetten. Ik noem het wel dysforie-aanvallen. Momenten waarop ik mezelf plots zó onzeker voel dat ik het liefst onder de dekens kruip en vooral de deur niet uit wil. De heftige aanvallen gaan gepaard met huilbuien, extreem onzeker voelen, angsten, en lichamelijke onrust. Waar ze precies vandaan komen weet ik niet maar meestal is …

Ups en downs

Ik heb zo mijn  ups en downs en die laten zich heel erg typisch kenmerken. Tijdens de ups voel ik mij goed, kan ik alles hebben en vind ik moeilijkheden slechts uitdagingen. De downs staan vooral in het teken van onzekerheid en extreme zelfbewustheid over mijn lichaam. Momenteel heb ik dus zo’n down. Ik weet ook wel hoe het komt hoor. Er zijn in mijn privéleven wat dingen gebeurd en gaande die ik mij nogal aantrek. Ik wordt daar sip van en dat heeft weer weerslag op mijn algehele stemming en gevoel. Wat ik vooral vervelend vind is de onzekerheid die met zo’n downer gepaard gaat. Ik voel me dan extreem bewust over álle kleine dingetjes aan mijn lichaam die me niet zinnen, ook dingen die niemand ziet en waar alleen ik weet van heb. Dan vliegt al mijn zelfverzekerdheid zo het raam uit. Soms is die onzekerheid zó erg dat ik zelfs begin te twijfelen of ik wel het goede pad ben ingeslagen. Gelukkig hoef ik dan maar heel even te denken aan het alternatief …

Zomerkleding en voortgangsdrempels

Het is weer zomer, ook al laat de temperatuur het na een warme lente een beetje afweten. Zomer betekent de tijd van luchtige kleding, korte mouwen en blote benen. Al die zomerkleding is weer stof tot nadenken. Het zet mij voor een dilemma, een drempel die ik niet goed over durf. Ik voel mij nu een beetje half-om-half. Ik wil graag de vrouwelijke kant op in mijn voorkomen, vrolijke en vooral koele zomerjurken dragen, maar wordt helaas nog altijd standaard en meestal zonder aarzeling gemeneerd. Daardoor durf ik niet goed een expliciet vrouwelijker kledingstijl aan te meten en blijf ik hangen in min of meer androgyne nietszeggende t-shirts en driekwart lengte broeken. Dat geeft mij weer veel mannelijker voorkomen, men gaat meneer tegen me zeggen en het cirkeltje is weer rond. Ergens zou ik het liefst een complete zomergarderobe aanschaffen in een vintage-fifities stijl. Merken als King Louie en Who’s that Girl (waar een collega me vandaag over tipte) vind ik echt helemaal geweldig. Polkadots, vrolijke felle kleuren, bloemenprintjes, the works. Maar dan  loop ik weer …