All posts tagged: dysforie

82 steken

Published by Danielle

82 steken zo breed is mijn denkproces, 82 steken okergele super bulky acryl op naald nummer 10. Na mijn bezoek aan de plastisch chirurg, al bijna drie weken geleden, heb ik mijzelf nauwelijks de tijd gegund om rustig na te denken over mijn opties. Daarom ben ik afgelopen maandag maar begonnen met het breien van een sjaal. Niet zozeer vanwege het stuk textiel dat ik er aan overhoud, maar om mezelf stil te laten zitten en na te laten denken. Aan het einde gekomen van de eerste ‘one ball, one project’ bol breigaren is mijn sjaal pas op een derde van de beoogde lengte en mijn denkproces evenmin klaar. Ik heb nu alle informatie die ik nodig heb om een keus te gaan maken. Ik weet wat de mogelijke complicaties zijn, ik ben op de hoogte van het risico op blaasontstekingen. Ik heb een beeld van de revalidatieperiode. In mijn hoofd ben ik nu alle voors en tegens tegen elkaar aan het afwegen. Ik ben mezelf aan mezelf verantwoorden waarom ik al die negatieve dingen het …

Scumbag Brain

Published by Danielle

Scumbag brain, het is een bekende meme, is heel goed om tegen zere psychologische benen te schoppen. Vaak zijn het onschuldige dingen zoals die keren dat je een kamer inloopt en plots niet meer weet wat je daar nou komt doen. Of het niet meer op een woord kunnen komen terwijl je het wel weet. Maar soms is scumbag brain precies wat zijn naam zegt: een rotzak. Ik heb vaak genoeg te kampen met mijn eigen scumbag brain. Dan is het vooral dat hij de onzekerheidskaart speelt. Vooral als ik iets sociaals te doen heb en helemaal als ik er veel waarde aan hecht om er bij te zijn en er ook leuk uit te zien, dan kan onzekerheid plots komen opzetten. Ik noem het wel dysforie-aanvallen. Momenten waarop ik mezelf plots zó onzeker voel dat ik het liefst onder de dekens kruip en vooral de deur niet uit wil. De heftige aanvallen gaan gepaard met huilbuien, extreem onzeker voelen, angsten, en lichamelijke onrust. Waar ze precies vandaan komen weet ik niet maar meestal is …

Twee portretten

Published by Danielle

Even op de foto gaan, het lijkt zoiets triviaals. Zoveel mensen gaan op de foto. Iedere dag opnieuw maken mensen foto’s van zichzelf, kijk maar naar facebook. Voor mij is op de foto gaan een big issue. In dit blog twee portretten en mijn gedachten erover. Afgelopen zaterdag vierde een goede vriendin het openingsfeestje van haar nieuwe fotostudio. Uiteraard vieren fotografen feestjes met foto’s. Dus behalve gewoon een gezellig feestje was er ook mogelijkheid tot het laten maken van een portret zonder dat je er een hele shoot voor hoefde te boeken. Ik heb nogal een haat-liefde verhouding met fotografie. Ik heb een hele uitgesproken voorkeur voor welke zijde van die gevoelige plaat ik sta, of het nu analoog is of digitaal maakt niet uit. Ik sta aan de achterkant! Ik houd niet van gefotografeerd worden. Ik snap ook echt niet hoe iemand nou oprecht blij kan zijn met een foto van zichzelf. Echt, die gedachte veroorzaakt bij mij kortsluiting. Oude foto’s van mezelf kijk ik ook niet graag terug. Of het nou geposeerde schoolfoto’s zijn …