All posts tagged: borsten

Bonsai Boobies

Kennen jullie Bonsai Kitten nog? Jaren geleden, volgens mij nog vóór Google is er een enorme rel over geweest: Een website waar je katten kon kopen die als kitten in een glazen waren gestopt om ze in rare vormen te laten groeien. Men was er zó verbolgen over, er werd niet eens opgemerkt dat de site verstoken was van iedere vorm van contactinformatie. Geen adres, geen telefoon zelfs geen e-mailadres. Het was een grote hoax. Laatst moest ik er zittend op de rand van mijn bed weer aan terug denken toen ik naar beneden keek: ik heb bonsai boobies. Een paar weken geleden ben ik terug gekomen op mijn kweken of vullen besluit dat ik ongeveer een jaar geleden nam. Ik heb mij destijds voorgenomen om mijn borsten te laten groeien onder invloed van medicatie: de ‘kweken’ optie. Opvullen van bh’s met protheses, kipfilets of andere zaken heb ik destijds links laten liggen. Het groeien ging me te gestaag en pokon helpt helaas niet. Naar mijn idee werd ik vaker gemeneerd dan ik prettig vind …

De dag na de verkiezingen

“Herinner je jouw eigen puberteit nog? Het voelt bij mij precies zo.” Het is bijna een stopwoordje voor me geworden. In elk geval is dat het standaard antwoord als iemand vraagt hoe het voelt en of ik er al wat van merk. Althans als het een vrouw is die het vraagt. Ik weet nog niet hoe ik het aan een man zou uitleggen anders dan AUW!! Want het doet pijn, steeds meer en steeds heftiger, het wordt met de dag erger. D’r hoeft maar een zuchtje wind langs te komen en ik moet die stekende pijn even verbijten. Een koel briesje heeft nog nooit zo’n pijn gedaan. Ik was al wel voorbereid op het feit dat het gevoelig zou zijn, zelfs een beetje pijnlijk. Ik maakte al grapjes over het al dan niet een goed idee zijn om een hard matras te kopen. Maar ik had meer het gevoel van duwen op een blauwe plek verwacht, een beetje beurs. Niet scherpe duidelijk afgebakende pijntjes en extreme gevoeligheid. Wat betreft dat matras; ik slaap inmiddels niet …

Werking en bijwerking, drie weken verder

Mijn afgelopen blogs waren wat afstandelijker, vandaag is het tijd voor iets persoonlijkers: een voortgangsblogje. Op een dag na zit ik nu drie weken aan de progynova. De effecten laten zich gelden, sneller en heftiger dan ik had verwacht. Voor mij is het een tweede puberteit waar ik in ga, zowel lichamelijk als geestelijk, met dagelijks nieuwe ontdekkingen. Ik vind het een heel bijzondere ervaring en ben ook nieuwsgierig naar wat me allemaal te wachten staat. Het voelt ook nog best onwerkelijk allemaal. Behalve van me af schrijven en op een rijtje zetten van mijn gedachten heb ik met dit blog tot doel anderen uit te leggen wat ik zo allemaal door maak en wat er met een transitie gemoeid gaat. Vandaar de details in de onderstaande tekst. Na een week die kleine blauwe pilletjes slikken merkte ik al hoe vaak er iets tegen de borst stuit. Mijn tepels zijn behoorlijk gevoelig geworden. Dat is uiteraard een teken van voortgang waar ik heel blij mee ben. Het is fijn te merken dat die pillen die je slikt ook …

Oestrogeen!

Dat zijn ze dan, twee doosjes met pillen die het grote verschil moeten gaan maken. Een maand of vier geleden ben ik al begonnen aan de opmaat met het onderste doosje, vanmiddag heb ik  na een bezoekje aan de endocrinoloog ook het recept voor dat tweede doosje gekregen. Natuurlijk ben ik dat bij de ziekenhuisapotheek gelijk gaan halen. Mijn eigen apotheek moet de cyproteronacetaat ook steeds bestellen. Het is ook wel een merkwaardige cocktail van pillen. Volgens de bijsluiters ben ik niet de doelgroep die de fabrikanten voor ogen hebben. Cyproteronacetaat wordt voorgeschreven bij bepaalde prostaatkankers en bij hyperseksualiteit (en ook gegeven aan seksdelinquenten). De Progynova (estradiolvaleraat) is iets voor vrouwen in de overgang. Ik vind het nog wel een onwerkelijk idee. Ik heb natuurlijk al lange tijd naar vandaag toegeleefd, maar toch kan ik het niet bevatten dat deze pilletjes – ze zijn klein! Hiernaast een foto samen met een stuiver. – zo ingrijpend mijn lichaam zullen veranderen. Ook al heb ik door de cyproteronacetaat, die een omgekeerde puberteit teweeg bracht, al een voorproefje …

Vol verwachting…

Terugbellen zijn ze bij het Genderteam niet heel sterk in. Afgelopen vrijdag zou ik gebeld worden om me te informeren van het besluit van het teamoverleg. Of er geen bezwaren zijn van de andere psychologen of artsen die ook mijn dossier met alle gespreksverslagen en uitslagen van testen en bloedonderzoek te zien krijgen. De psycholoog met wie ik dat voortgangsgesprek had zou een positief advies geven in het overleg. Heb ondertussen ook al een dexa-scan (botdichteidsmeting) en een stemonderzoek bij de KNO-arts gehad en een afspraak bij de endocrinoloog voor aanstaande vrijdag op zak. Toch drukt het op me, ik ben er zelf 99% zeker van dat het advies postief gaat zijn. Er blijft een kleine kans dat een van de psychologen ergens in het dossier een bezwaar vind of een arts een contra-indicatie ziet in mijn bloedwaarden. Dat kan het proces blokkeren, of voor uitstel zorgen. De kans daarop is miniem en feitelijk afwezig, de zekerheid is dat ook: afwezig. Ik vind het slordig dat als er wordt toegezegd dat er gebeld wordt dit …