All posts filed under: Overpeinzingen

Het derde Gender

Published by Danielle

Ik besta niet. Ik kan niet bestaan. Dat is gewoon onmogelijk. Als je binair denkt. Binair is niet allen iets voor computers het is ook iets maatschappelijks. Ik heb al eens eerder geschreven over binaire symboliek in de maatschappij en hoe dat van jongs af aan al opgelegd wordt. Sinds die tijd heb ik er best wel over nagedacht, er zijn ook andere dingen die mijn denken hierover hebben gevoed. Zoals recente nieuwsberichten over de kerstcatalogus van een Zweedse speelgoedketen. Ik ben niet heel erg thuis in wat er gaande is in het Zweedse maatschappelijke genderdebat, maar daar schijnt nogal wat over te doen te zijn. In elk geval heeft Top Toy besloten de rollen om te draaien, in de folder van dit jaar poseren meisjes met auto’s, treinen en Nerf-guns  en jongens met poppenhuizen, Barbie en Hello Kitty. Behalve een enorm goede marketingzet, als men het over de hele wereld over Top Toy heeft, dan heeft heel Zweden het er zeker ook over. Ik heb altijd geleerd van al mijn marketing docenten: “Het maakt …

Royale with cheese

Published by Danielle

Nu ik zo een tijdje aan de hormonen zit en mijn leven langzaam aan een nieuwe vorm begint te krijgen zijn het de kleine verschillen die beginnen op te vallen. “You know what the funniest thing ‘bout Europe is? It’s the little differences.” Van een boel zaken had ik wel verwacht dat ze anders zouden kunnen zijn, maar bij sommige zaken sta je eigenlijk gewoon niet stil en kom je pas gaande weg achter. Ik eet geen Quarter Pounders meer, ik eet tegenwoordig een Royale with Cheese. Nou ja, in theorie dan. Mijn fastfood consumptie is dramatisch gedaald sinds mijn vriezer altijd voorzien is van zelfgekookte kant-en-klaar maaltijden. Mijn favoriete slaaphouding is mijn favoriete slaaphouding niet meer, door de groei van mijn borsten Vroeger sliep ik meest op mijn buik, mijn kussen opzij geduwd en vooral vlak op mijn matras. Dat is nu toch echt niet meer comfortabel. Ik draai en duw nu net zolang met kussens tot ik lekker lig, meestal is dat half op mijn zij. Om diezelfde twee redenen als mijn slaaphouding is …

Lekker in mijn vel

Published by Danielle

Had je me een jaar geleden gevraagd of ik óóit een blog zou schrijven met deze titel dan had ik met een resoluut “Nee!” geantwoord. Kan je nagaan hoeveel er voor mij al is veranderd en wat er aan mij aan het veranderen is. Ik zit écht letterlijk beter in mijn vel. Zeker de laatste paar weken, zo sinds mijn weekje vakantie onlangs. Daar zijn een aantal dingen die daar invloed op hebben gehad. Ik ben gesetteld in mijn huisje. Er moeten nog dingen gebeuren en ook nog spullen, vooral mijn boeken, worden overgeheveld van mijn ouders. Maar het voelt al steeds meer als thuis. Ik voel me er prettig en veilig. De eerste onwennigheid van in m’n eentje zijn is er af. De routine van huishoudelijke taken begint er langzaam in te komen. Al vergt dat nog wel wat bijstellen en af en toe wat extra planning. Dan is er nog dat weekje vakantie zelf geweest, een beetje extra rust heeft me goed gedaan. Mijn vakantie deze zomer ben ik vooral bezig geweest met het …

Twee portretten

Published by Danielle

Even op de foto gaan, het lijkt zoiets triviaals. Zoveel mensen gaan op de foto. Iedere dag opnieuw maken mensen foto’s van zichzelf, kijk maar naar facebook. Voor mij is op de foto gaan een big issue. In dit blog twee portretten en mijn gedachten erover. Afgelopen zaterdag vierde een goede vriendin het openingsfeestje van haar nieuwe fotostudio. Uiteraard vieren fotografen feestjes met foto’s. Dus behalve gewoon een gezellig feestje was er ook mogelijkheid tot het laten maken van een portret zonder dat je er een hele shoot voor hoefde te boeken. Ik heb nogal een haat-liefde verhouding met fotografie. Ik heb een hele uitgesproken voorkeur voor welke zijde van die gevoelige plaat ik sta, of het nu analoog is of digitaal maakt niet uit. Ik sta aan de achterkant! Ik houd niet van gefotografeerd worden. Ik snap ook echt niet hoe iemand nou oprecht blij kan zijn met een foto van zichzelf. Echt, die gedachte veroorzaakt bij mij kortsluiting. Oude foto’s van mezelf kijk ik ook niet graag terug. Of het nou geposeerde schoolfoto’s zijn …

A trip down memory lane

Published by Danielle

Soms kom ik dingen tegen die me op een trip down memory lane sturen. Vorige week spotte ik een nieuwsberichtje dat Team Europe de RyderCup dit jaar heeft gewonnen. Nu is de Rydercup in Nederland weinig bekend maar in de golfwereld is dit twee jaarlijks toernooi toch wel een groot evenement. Ik moest toen terug denken aan exact tien jaar geleden, toen liep ik ook rond op dat toernooi, editie 2001. Dat rekensommetje klopt trouwens, vanwege 9/11 is het toernooi destijds een jaar uitgesteld. Ik liep toen stage in Engeland en werd door mijn stagehotel uitgezonden naar het hotel waar de Rydercup plaats vond. Die week is een enorme ervaring geweest en heeft erg veel indruk op mij gemaakt. De zwaarste aardbeving die het Verenigd Koninkrijk ooit heeft gekend heeft duidelijk minder indruk op me gemaakt. Ik sliep er rustig doorheen op luttele kilometers van het epicentrum. Dit is slechts een van de ervaringen die ik heb meegemaakt in mijn ‘oude leven’ en die ervaring koester ik. Ook al heb ik die ervaringen opgedaan als jongen. …

Ups en downs

Published by Danielle

Ik heb zo mijn  ups en downs en die laten zich heel erg typisch kenmerken. Tijdens de ups voel ik mij goed, kan ik alles hebben en vind ik moeilijkheden slechts uitdagingen. De downs staan vooral in het teken van onzekerheid en extreme zelfbewustheid over mijn lichaam. Momenteel heb ik dus zo’n down. Ik weet ook wel hoe het komt hoor. Er zijn in mijn privéleven wat dingen gebeurd en gaande die ik mij nogal aantrek. Ik wordt daar sip van en dat heeft weer weerslag op mijn algehele stemming en gevoel. Wat ik vooral vervelend vind is de onzekerheid die met zo’n downer gepaard gaat. Ik voel me dan extreem bewust over álle kleine dingetjes aan mijn lichaam die me niet zinnen, ook dingen die niemand ziet en waar alleen ik weet van heb. Dan vliegt al mijn zelfverzekerdheid zo het raam uit. Soms is die onzekerheid zó erg dat ik zelfs begin te twijfelen of ik wel het goede pad ben ingeslagen. Gelukkig hoef ik dan maar heel even te denken aan het alternatief …

De dag na de verkiezingen

Published by Danielle

“Herinner je jouw eigen puberteit nog? Het voelt bij mij precies zo.” Het is bijna een stopwoordje voor me geworden. In elk geval is dat het standaard antwoord als iemand vraagt hoe het voelt en of ik er al wat van merk. Althans als het een vrouw is die het vraagt. Ik weet nog niet hoe ik het aan een man zou uitleggen anders dan AUW!! Want het doet pijn, steeds meer en steeds heftiger, het wordt met de dag erger. D’r hoeft maar een zuchtje wind langs te komen en ik moet die stekende pijn even verbijten. Een koel briesje heeft nog nooit zo’n pijn gedaan. Ik was al wel voorbereid op het feit dat het gevoelig zou zijn, zelfs een beetje pijnlijk. Ik maakte al grapjes over het al dan niet een goed idee zijn om een hard matras te kopen. Maar ik had meer het gevoel van duwen op een blauwe plek verwacht, een beetje beurs. Niet scherpe duidelijk afgebakende pijntjes en extreme gevoeligheid. Wat betreft dat matras; ik slaap inmiddels niet …

Het Lichaam spreekt

Published by Danielle

De stappen die ik zet zijn geen makkelijke. Het hele proces wat ik doorloop is zeer ingrijpend in mijn leven en beïnvloed het in alle facetten. Om een idee te geven van mijn innerlijke strijd; een dialoog tussen mijn lijf en mijn brein die ieder de voors en tegens voorstellen. “Hey, Brein!” “Ja, Lijf wat is er?” “Wat is er allemaal aan de hand? Er gebeuren hier rare dingen! Ik heb al een paar keer mezelf laten prikken en bloed moeten afstaan. Huid zegt dat ze droger is geworden, Penis lijkt al maanden in coma, Lever klaagt dat ‘ie harder moet werken en tweeling Tepel doet me een partij raar. Ik snap er niks meer van.” “Oh dat, ja eh dat… ehm… ik… eh ik moet je wat vertellen.” “Waarom doe je daar zo aarzelend over? We kennen elkaar al ons hele leven. Je weet toch dat je me alles kan vertellen.” “Nou Lijf het ligt nogal gevoelig.” “Gevoelig, hoe gevoelig wil je het hebben moet ik Hand in Arm laten knijpen? Dat is pas gevoelig.” “Nee, …

Life is what happens….

Published by Danielle

…while you’re busy making other plans. In het kader van alles wat je wilt zeggen is al eens beter gezegd door iemand anders begin ik met een citaat van Beatle en hippy John Lennon: “Life is what happens while your busy making other plans.”  Het leven overkomt je terwijl je zelf druk bent met het maken van andere plannen. Telkens als ik weer in mijn schulp wil kruipen en mijn leven op pauze wil zetten, wachtend tot mijn transitie klaar is denk ik aan die uitspraak. Ik kan wel gaan zitten wachten en plannen tot ik mijn nieuwe paspoort heb. Maar daar verpruts ik zoveel tijd mee. Ik leef nú al, niet pas over twee jaar. Ik heb vrienden, een sociaal leven en een fulltime baan. Ik ga onderwijl niet achter de geraniums zitten wachten. Ook al heb ik dagen dat ik liever niet buiten kom. Zoals gisteren, dat ik me weer niet mocht scheren vanwege een lasersessie vandaag. Ugh, ik voel me echt vreselijk op zulke dagen. Toch ga ik gewoon door, want life is what …

Emancipatie

Published by Danielle

Afgelopen week wilde ik voor het eerst mijn oven gebruiken. Toen plopte fijn mijn aardlekschakelaar eruit. Ik probeerde het nogmaals en weer die fijne harde droge “pok” uit mijn meterkast. En nog een keer, en nog een keer, en nog een keer. Ik heb het die avond maar even gelaten voor wat het is. Op een later moment nog maar gaan proberen en experimenteren. Toen het probleem soms wel en soms niet optrad heb ik besloten de boel open te schroeven. Hiernaast zie je wat ik aantrof. Nu lijkt het  probleem zich alsnog zelf opgelost te hebben, maar ik moet het nog even aanzien. Dan kan ik straks lekker mijn hommage aan Julia Child gaan doen, Wist je dat we ongeveer even lang zijn? Toen ik zo aan het prutsen was moest ik toch weer eens terugdenken aan de klaagzang van mijn techniekleraar toen hem ter ore kwam dat ik voor de hotelschool had gekozen. Dat was maar “verlies voor de techniek.” Ik ben mijn technisch inzicht nooit kwijtgeraakt. Ik profiteer er ook nog dagelijks …