Author: Danielle

Na(am)denken.

Published by Danielle

Deze week is het zoontje van een bevriend stel geboren. De naam van de kleine kent maar één lettergreep, na de onthulling van die ene lettergreep kwam het gesprek over namen. Er werd geopperd dat de meest voorkomende namen tegenwoordig slechts één of twee lettergrepen hebben. Dat drie al een zeldzaamheid is. Ik heb het even nagekeken op een site met populairste babynamen. Bij de jongens staat er in de top 20 één naam met 3 lettergrepen, acht stuks met twee lettergrepen en de overige elf kennen inderdaad maar een enkele lettergreep. Meisjes krijgen er meer, ik tel er ook hier één met drie,  elf met twee, en slechts acht met één lettergreep. Volgens dit volstrekt empirisch onderbouwd, statistisch verantwoord en volledig representatieve onderzoek *kuch*  hebben jongens een roepnaam met 1,5 en meisjes een naam met 1,65 lettergrepen. Toen ik een paar jaar terug voor het eerst moest gaan nadenken over een nieuwe naam was ik er al vrij snel uit, ik houd gewoon dezelfde en neem de vrouwelijke vorm. Makkelijk toch? Voorletters blijven hetzelfde. Het is …

Relatiepauze

Published by Danielle

Deze week was ik te gast op een huwelijksreceptie van een bevriend koppel, echtpaar inmiddels. Ik kwam daar diverse bekende stellen tegen, samenwonend, getrouwd of ook met trouwplannen. Dat zijn van die momenten dat de eenzaamheid even erg voelbaar is. Dat ik daar alleen binnenkom en ook alleen weer vertrek. Ik zag de dingen die ik mis uit mijn afgelopen relatie. Hoezeer ik dat ook mis. Dit is niet de tijd in mijn leven om weer aan een relatie te beginnen. Momenteel ben ik gewoon heel erg met mijzelf bezig. Met alle facetten van mijn persoonlijke ontwikkeling. Met nadenken over wie en wat ik ben en of ik dat ook wil zijn. Dat kost een boel energie en ook tijd. Ondertussen helpt het niet erg mee dat ik sneller moe ben dan voorheen, dankzij de medicatie. Al is dat gewoon een kwestie van wennen, zo erg is het ook weer niet. Die eenzaamheid is er en ook al zou ik ‘m graag doen verdwijnen maar daar is nu gewoon niet het moment voor, het zoeken …

Een puistje!

Published by Danielle

Vanavond zag ik er één in de spiegel, een puistje! Zo’n ouderwetsche met een wit kopje. Niet zo groot en vies als die je soms in Youtube filmpjes ziet.  – Echt ga maar kijken, youtube staat vol met puist- en abcesuitknijpfilmpjes. Het aantal keren dat ze bekeken worden liegen er niet om, hoe smeriger hoe beter lijkt het. – Maar het was een compleet écht puistje daar onderaan mijn kin. Dat deed mij iets beseffen, mijn huid is sinds mijn pubertijd niet bepaald zuiver en vrij van ongeregeldheden geweest. Nu is dat anders, zo anders dat een puistje gewoon opvalt en uitblinkt in eenzaamheid. Ik slik nu bijna een maand mijn medicatie. Ik ben toe aan de laatste strip van mijn eerste partij en heb afgelopen week al mijn herhalingsrecept laten vullen. Dat was nog niet eenvoudig. de apothekersassistente snapte al niet dat er op het receptpapiertje mevrouw stond. Terwijl ze met mijn naam, voorletters en geboortedatum alleen een meneer in het systeem hadden. Of het een probleem was als er op de doosjes ook …

24 uur met Valentijn

Published by Danielle

Uiteraard werd ik afgelopen week van alle kanten geattendeerd op het tv-programma ’24 uur met…’ Waar Wilfried de Jong zich 24 uur lang opsluit en een wekelijks wisselende gast interviewt. Die gast was deze aflevering Valentijn de Hingh. Een model, winnares van de Elle Style award en onderwerp van de documentaire ‘Valentijn’ waarin ze vanaf haar kinderjaren bijna een decennium lang in haar proces gevolgd is. Het proces natuurlijk de verandering van geslacht, ooit is ze als jongen geboren. Valentijn is iemand waar ik best tegenop kijk. Idool is een groot woord, maar een voorbeeld is ze wel. Haar openheid over haar leven, haar voorgeschiedenis en alles waar ze mee worstelt is mede inspiratie geweest voor mij om dit blog te starten. Ze is een voorbeeld dat je als transgender niet hoeft weg te kruipen in een hoekje. Dat je niet je hele voorgeschiedenis, je “vorige leven” zoals sommigen het noemen hoeft uit te wissen en te verbergen. Ze steekt niet onder stoelen of banken dat ze fysiek gezien als jongen geboren is maar is gewoon succesvol in het leven. …

Geboortedagen

Published by Danielle

Vorige week was mijn verjaardag. De verjaring van mijn geboortedag heb ik niet echt gevierd. Behalve de taart op mijn werk dan, maar ieder excuus voor taart is een goed excuus! In het hele circus met familie en alles over de vloer had ik niet zoveel zin. Ik ben momenteel gewoon veel te veel met mijzelf bezig. De medicatie doet inwerken. Ik ben druk met denken en plannen voor mijn nieuwe appartement. Ik heb het druk genoeg in mijn hoofd. Geboortedagen, normaal heb je er maar ééntje die je ieder opvolgend viert. Het is mij al eens gesuggereerd om een tweede geboortedag te vieren. De dag waarop ik de definitieve omschakeling maak. Een raar idee is het niet, ik heb al eerder van transgenders gehoord dat ze een ‘wedergeboorte’ vieren. De dag die ze daarvoor kiezen verschilt, meestal lees ik over de dag van de operatie. Maar voor mij voelt dat niet als de juiste dag. Voor ik dat moment zal bereiken, als ik er al voor kies, dan ben ik al een hele lange tijd en vooral een …

Zomer in aantocht

Published by Danielle

De zomer is in aantocht. Het heeft even geduurd, na een late koude winter een vroege warme lente en daarna weer een lange periode met koude en veel regen. De eerste tekenen van echte lente en zomer zijn al te zien in de weerberichten. De temperaturen gaan voorzichtig wat omhoog en de voorspelde neerslag kans kruipt langzaam naar beneden. Nu heb ik al een legitieme reden om de zon te vermijden, toch kijk ik enigzins met gemengde gevoelens tegen het komende seizoen aan. Direct zonlicht vermijden is niet zo’n probleem, of eigenlijk niet bruin worden. Dat lukt prima met een flesje factor 50 en desnoods een hoedje. Maar ik zal toch kleding aan moeten en ik zit nu in een overgangsperiode. Mijn lichaam is nog vrij mannelijk van vorm. Ik wordt ook nog steeds als zodanig ‘gelezen’ door buitenstaanders. Met dikke winterkleding zijn lichaams contouren, of het gebrek daaraan, nog prima te camoufleren. Met dunnere en strakkere zomerkleding is dat gewoon een stuk lastiger. Flink shoppen is sowieso hard nodig, mijn garderobe is toe aan …

Kalm beekje

Published by Danielle

Inmiddels een weekje bezig met pillen en ik  merk er nog weinig van. Klopt ook wel, de ervaringen die ik heb gelezen spreken ook over twee tot drie weken voordat de eerste effecten can anti-androgenen merkbaar worden. Wel heb ik sinds een paar dagen een enorm rustig en sereen gevoel in mijn hoofd. Ik kan me niet herinneren dat ik me ooit zo kalm heb gevoeld, het beste van dat al: dat gevoel is doorlopend. Ik sta ermee op en ik ga er mee naar bed. Of het nu een placebo-effect is, of gevolg van daadwerkelijk chemische veranderingen in mijn hormoonhuishouding weet ik niet. Dat maakt ook niet zoveel uit. Het is niet zo dat ik geen zorgen, angsten of frustraties meer heb. Die zijn er nog gewoon. Het is alsof de woest kolkende rivier aan gedachten die door mijn hoofd stroomde is verworden tot een rustg, kalm kabbelend beekje. Die rust en stilte is aangenaam. Nu het donderend geraas van het water is verstomd kan ik ook andere geluiden horen. Emoties beginnen langzaamaan veel subtieler door …

Tweemaal daags na de maaltijd

Published by Danielle

Na een derde en laatste bezoek aan de fertiliteitskliniek ben ik eindelijk aan de hormonen begonnen! Een moment waar ik inmiddels al jaren op wacht en waar ik ook lang naar uitkeek. Al zo’n drie weken had ik die tabletjes in huis klaarliggen. Ook al weet ik zeker dat ik géén kinderen wil, kon ik die keus nog niet definitief maken (van deze medicatie wordt je onvruchtbaar) en dus moest ik nog wachten tot er genoeg genetisch materiaal was verzameld. Nu dat veilig rondzwemt in een badje met vloeibare stikstof is er niets meer wat me tegenhoudt om te beginnen met de pillen. Ik deed dat niet, zoals een vriendin het uitdrukte; “Met drumroffel, slingers en confetti?” maar met een broodje rosbief van de Hema en een glas water. De tabletjes dienen na de maaltijd ingenomen te worden, vandaar. Wat kunnen jullie nu verwachten? De meeste veranderingen zal ik zelf gaan merken. De lichamelijke verandering veroorzaakt door anti-androgenen (anti mannelijke hormonen) alleen zijn niet heel groot, het is vooral een fundering waarop de oestrogenen verder kunnen bouwen. Lichaamshaar …

Factor 50

Published by Danielle

Mijn vrije donderdag had ik vandaag weer lekker volgeboekt. Eerst een bezoekje aan het fertiliteitscentrum en daarna door naar een huidkliniek voor een begin van permanente baardverwijdering. Het slechte nieuws is dat ik nóg een paar dagen moet wachten voor ik kan beginnen met mijn medicatie. Het goede nieuws: de eerste lasersessie zit er al op. Ik had het fijn gevonden als de patiënteninformatiefolder van het fertiliteitscentrum iets duidelijker was geweest. Dat had minder verwachtingen geschept. Vandaag was mijn tweede bezoek aan het fertiliteitscentrum met ook wéér een bezoek aan het masturbatorium. Zo heet dat kamertje echt! (zie mijn post van vorige week voor de foto’s) Aansluitend een gesprekje met de embryoloog over de practische zaken. Belangrijke aandachtspunten voor de toekomst en een contract tekenen met de voorwaarden voor de opslag. De kwaliteit bleek voldoende om ingevroren te worden, echter zien ze graag voldoende kwantiteit voor meerdere bevruchtingspogingen. Standaard daarvoor moet je dus drie keer langs. Liefst zelfs vier keer. De embryloog zei dat die vierde keer goed zou kunnen want “…er zit toch geen spoed achter de medische …

Kamertje

Published by Danielle

Ik begon gistermiddag al met schrijven aan deze blogpost maar twijfelde of ik ‘m wel moest publiceren, dat doe ik nu alsnog. Ik vind seks en voortplanting een normaal en behoorlijk essentieel onderdeel van het leven. Als je dat iets vind wat achter gesloten deuren in het donker plaats moet vinden, of als je wat preuts bent op dat gebied sla je deze blogpost beter over. Voor mij is het een thema wat mij momenteel heel erg bezighoudt. Je bent gewaarschuwd! Ik ben er erg zeker van, dat ik nooit (eigen) kinderen zou willen. Echter de stap om die deur nu al definitief dicht te gooien vind ik te groot. Ik heb na veel wikken en wegen over mijn dilemma waar ik eerder over schreef er voor gekozen om sperma in te laten vriezen. De kosten die er tegenover staan zijn nog wel te overzien. Het valt buiten de verzekering omdat mijn “geslachtsaanpassende behandeling” mij blijkbaar niet onbedoeld onvruchtbaar maakt.  Ik betaal het uit eigen zak. Maar, zoals het iemand mij het wist te brengen: zie het als een …