Ik hoor die vraag nog vaak gesteld worden als het over de Gay Pride gaat: “Moet dat nou?” Men vind het banaal, overdreven en overbodig, want homo’s hebben toch rechten? Mijn antwoord op die vraag: ‘Ja, dat moet!’ Zolang men de vraag blijft stellen of een gaypride nodig is, is die nodig. De vraag stellen is hem beantwoorden.
De Gay Pride, met als publiek hoogtepunt de bootjesparade door de Amsterdamse grachten heeft niet als doel vulgair te zijn. Het heeft als doel dat homo’s, lesbiennes en in steeds toenemende mate biseksuelen, transgenders en queers zichzelf zichtbaar maken. Ze nemen daarmee nog steeds een risico. Een risico op verbaal en fysiek geweld, risico om je baan te verliezen of geen baan te krijgen (ja, dat gebeurt in Nederland nog steeds), het risico om door je familie of gemeenschap verstoten te worden.
Waarom er dan geen hetero pride is, krijg ik dan nog regelmatig als wedervraag. Die hetero pride is er: 365 dagen per jaar. Elke dag kunnen hetero’s hand in hand lopen met hun partner of zoenen op het station zonder dat er ook maar een haan naar kraait.
Ik wordt daarentegen door een homoseksuele kennis gewaarschuwd dat ik met mijn Hema tompoucen t-shirt toch wel ‘een bepaalde boodschap uitdraag’. Hij gaat zelf naar de Canal Parade om te kijken, maar heeft me ook verteld dat hij zelfs onderweg naar de grachten niet de hand van zijn partner niet durft vast te houden. Bang voor reacties.
Behalve transgender ben ik ook lesbisch en heb de beide keren dat ik een date in het openbaar zoende daar reacties op gekregen. Reacties van het soort die ik niet kreeg toen ik nog als jongen leefde en mijn (vrouwelijke)partner zoende. De laatste keer was op de roltrappen van het Utrechtse station aan het Jaarbeursplein. De zoen, een hele beschaafde, werd luidkeels aangemoedigd door gejoel vanaf de andere roltrap.
Tot op heden heb ik nooit veel behoefte gehad om deel te nemen aan de Gay Pride. Maar mijn eigen ervaringen, beide met een beschaafde zoen doet mij er anders over denken. De gebeurtenissen twee maanden geleden in Orlando maken dat gevoel nog sterker. Ik wil naar buiten treden. Ik ben trots op wie ik ben als lesbienne én als transgender.
Tijdens het schrijven aan dit blog kwam de inspiratie me pardoes aanwaaien. De NOS citeert uit een merkonderzoek naar de grootste evenement in Nederland dat de Gay Pride nog steeds niet is ingeburgerd en nog altijd veel weerstand oproept onder de Nederlandse bevolking. Het calvinistische adagium ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!’ wordt daarbij van stal gehaald. Je mag best homo zijn, zolang je het maar niet in het openbaar doet en je vooral wel naar heteroseksuele normen vormt.
Maar ook meer specifiek voor transgenders is de pride nodig. Op het moment dat de Gay Pride in Amsterdam volop aan de gang is en de stad zich opmaakt voor de Canal Parade noemt Amsterdams VVD gemeenteraadslid Daniel van der Ree transissues op Twitter nog even”Onzin.” Je zou vandaag maar op de VVD-boot staan tijdens de parade, wetende dat die vrijheid uit de naam nogal kieskeurig wordt geïnterpreteerd.
Dit jaar moet ik tijdens de Pride evenementen werken, invallen voor mijn collega die extra hard moet dansen in mijn plaats. Maar met dank aan mijn broer die speciaal voor me naar Amsterdam is gegaan om een beetje Gay Pride naar mij te brengen:
Want de Gay Pride is nodig, net zo lang tot iedereen met zijn/haar/hen partner(s) hand in hand over straat kan lopen en deze ook gewoon een afscheidszoen kan geven op het station. Net zo lang tot er niet meer opgekeken wordt van kinderen met twee vaders of twee moeders. Net zo lang tot gemeenteraadsleden transgenders geen onzin meer vinden. En vooral net zo lang tot de vraag ‘Moet dat nou?’ niet meer gesteld wordt.
Leuk stuk.
Ik zag het op Facebook voorbij komen, Rho had het gedeeld.
Ben het helemaal eens met al het bovenstaande, tegelijkertijd weet ik dat er ook onder de LGBT gemeenschap zelf gemengde gevoelens bestaan over de pride, waaronder die van mij – dat de pride te kapitalistisch zou zijn (net zoals alle andere feestdagen tegenwoordig).
Maar ook omdat ik mezelf niet identificeer met heel veel van de exuberantie die tijdens die pride naar boven komt – of waarvan ik denk dat ze naar voren komt, gezien ik de pride eigenlijk alleen maar ken uit de media (niet dat ik de pride specifiek uit de weg ga, maar ik hou niet zo van menigtes). En het is ook die exuberantie waar mensen kritiek op hebben.
Ik zag laatst een artikel waarin stond dat de pride eigenlijk alleen bekend is om haar exuberantie en niet zozeer om de culturele evenementen er om heen. Misschien zou het beter zijn als het die evenementen waren die de boventoon kregen, sociale happenings waar mensen wat van kunnen leren.
Rowan
Het klopt dat de media inderdaad de bijzondere dingen laat zien en dan liefst de ‘leerboot’ in de Canal Parade. Terwijl minstens driekwart van de boten toch vooral netjes en gekleed is. Op het Rotterdamse zomercarnaval (dat inmiddels cultureel erfgoed is) zie je meer naakt en exuberantie. Maar dat zijn vooral bijna naakte vrouwen dus zeurt niemand erover.
De Gay Pride is inderdaad veel meer dan alleen d e botenparade. Het is een week, dit jaar zelfs 2, met sociale en culturele evenementen en feestjes. Maar een lezing of tentoonstelling over lgbt-enancipatieis niet spannend genoeg voor de media, daar laten ze niets van zien.
Misschien moeten we zelf uitdragen wat de pride voor ons betekent.. uiteindelijk kun je niets aan de media overlaten. Sex sells…
Je slaat de spijker op z’n kop! Ik sluit me helemaal bij je aan. Iemand zei laatst dat hij de gay pride niet oké vond, omdat hij bang was dat het traditionele man-met-vrouw zou verdwijnen. Of zo. Dan vraag ik me af waarom een heterorelatie beter zou zijn. Ik merk vaak dat er nog zo’n mentaliteit heerst van: ik vind het oké, maar je bent toch iets minder waard of zo. Erg jammer.
Het lijkt erop dat sommige mensen (die zelf lid zijn van ‘de meerderheid’ op een bepaald gebied) minderheden bedreigend vinden, omdat ze bang zijn dat deze de boel overnemen. Zoals er ook mensen zijn die bang zijn voor ‘islamisering’ (overheersing door de islam?), ondanks dat moslims niet meer dan 5% van de Nederlandse bevolking innemen. De redenering lijkt te zijn: als we de minderheid accepteren, gaat deze groeien en steeds meer eisen stellen en strax komt mijn eigen levenswijze in het gedrang. Dus misschien is die man over wie je het hebt bang dat hij ook homo moet worden. Of zoiets. Dat mensen gehecht zijn aan hun eigen levenswijze, vind ik nog wel te begrijpen, maar verder is het natuurlijk een onlogische gedachtengang. Maar juist door het gebrek aan logica is het denk ik moeilijk om deze te veranderen.