Al een tijd geleden kreeg ik van mijn zorgverzekering een brief over de vergoedingen voor de laserontharing van mijn gezicht. Ik had niet enkel mijn 10 toegestane behandelingen gehad, ik had er meer gekregen. Zelf heb ik de tel niet nauwkeurig bijgehouden. Ik diende de rekening in en kreeg mijn declaratie uitbetaald, of ik kreeg een brief dat ze het bedrag dat ik had voorgeschoten werd verrekend met mijn eigen risico. Vaak dat laatste, die laserbehandelingen waren meestal in het vroege voorjaar.

Maar na de 13e declaratie kwam er commentaar uit verzekeringsland. De 13e zou uit coulance worden vergoed. (Lees: van mijn eigen risico afgetrokken.) maar voor meer vergoedingen moest er toch echt een nieuwe beoordeling van een medisch specialist komen. Al kan ik van het tarief voor een consult bij de endocrinoloog een of twee behandelingen bij de huidtherapeut financieren. Dat is verzekeringswiskunde, ze willen nóg een briefje van de dokter.

Ik dook nu dus weer het medische en bureaucratische circus in. Als je hier al wat langer meeleest weet je vast dat een afspraak boeken bij het genderteam niet zomaar gedaan is. Het kan niet per mail, en de tijden dat je kan bellen zijn beperkt. Als je dan contact hebt gelegd dan ben je afhankelijk van de beschikbaarheid van de arts die je moet hebben. In mijn geval een arts die maar één dag per week beschikbaar is, eerste plekje op de agenda was acht weken later.

Die acht weken later was vanmorgen, een consult van 10 minuten. Veel had het niet om het lijf, precies zoals ik al verwachtte: paar vraagjes, even kijken naar mijn kin en wat formulieren invullen.  Eigenlijk had ik een stukje baardgroei drie dagen niet mogen scheren voor de beoordeling. Dat waren ze me bij het maken van de afspraak vergeten te vertellen. Gelukkig *kuch* was er genoeg haargroei zichtbaar om een aanbeveling voor 10 extra laserbehandelingen uit te schrijven. Ik vermoed dat ik met minder toe kan gezien het verschil dat ik nu al zie, maar we nemen het ruim.

Van dat alles gaat er nu eerst een brief naar mijn zorgverzekering, die moeten de aanvraag beoordelen. Dan krijg ik hopelijk vlug bericht dat mijn huidtherapeut binnenkort weer stormtrooper-die-wel-kan-richten mag spelen met haar laserkanon. Het is dus even afwachten of mijn verzekering écht vind dat ik zelf kan bepalen wat goed voor me is.

Mijn haaruitval kwam ook nog ter sprake, ik zat nu toch bij de specialist. Daar werd ik niet echt veel wijzer van. Alle behandelingen die kaalheid tegen gaan zijn gericht op bestrijden van testosteron, en de gevolgen daarvan. Een poosje terug schreef ik daar ook al wat meer over. Maar mijn testosteronspiegels zijn zo laag als ze moeten zijn. Als het echt nodig zou zijn dan was een lage dosis androcur een mogelijkheid zijn. Dat gaan we dus niet doen, die intrigant blijft buiten de deur. Aan de gevolgen, en vooral de bijwerkingen, van androcur heb ik mijn laatste vier blogs gewijd. Als ik mijn haar echt dreig te verliezen, dan ga ik op zoek naar andere oplossingen.