Het heeft even geduurd, maar sinds vandaag is het officieel. Bijna vijf jaar nadat ik voor het eerst contact opnam met het Genderteam zat ik vandaag bij de burgerlijke stand van de gemeente waar mijn vader dertig jaar geleden ook was om aangifte te doen van mijn geboorte. Mijn voornamen en geslacht zijn aangepast op mijn geboorte akte.

De ambtenaar was vooraf al in het archief gedoken om daar een groot in zwart leer gebonden boek te halen. Het lag klaar toen ik binnenkwam: Geboorten deel 1. Het boek bevatte mijn originele geboorteakte. Het heeft toch wel wat om dat zo te zien. De manier waarop dat vroeger ging is toch anders dan nu. Een gedrukt formulier waar de velden zijn ingevuld met typemachine. Met van die karakteristieke ronde schreefletters. Dat imperfecte in de uitlijning op de regel, de variatie in hoe zwart de letters zijn. Karakter die de moderne laserprinters toch niet hebben.

De wijziging zelf had niet veel om het lijf, een paar muisklikken, wat letters intikken in de velden voor mijn voornamen, nog wat muisklikken en het was gedaan. Op officieel aktepapier kreeg ik een netjes geprinte versie van het Aangifteformulier wijziging geslacht en voornamen. Alle ingevulde informatie netjes uitgelijnd en overal in even zwart en hetzelfde lettertype. Enkel de met de hand gezette stempel met het gemeentewapen doet nog terugdenken aan de manier waarop mijn mijn geboorteakte zelf ooit opgesteld is.

Ik heb nog wat gepraat met de ambtenaar, die het duidelijk leuk vond om mijn aangifte op te nemen en de wijzigingen door te voeren. Ik nam felicitaties in ontvangst en verliet het spreekkamertje. Mijn armen in een veelzeggende juichstand en onderweg naar een goede banketbakker voor koffie en taart om het te vieren. De handeling was kort en eenvoudig. Het gevoel van overwinning is groot. 

Buiten viel mijn oog op een citaat op de gevel, boven het gemeentewapen: “Ondanks alles strijdt het ideële tegen het materiële.” Het blijkt ooit gesproken door een uitspraak van een groot kunstenaar met wie ik mijn geboorteplaats deel: Piet Mondriaan. Ik vind het wel passen bij wat ik de afgelopen jaren heb doorgemaakt. Mijn transitie is ook een strijd van een idee tegen de materie. Het gender dat ik ervaar kan ik op geen enkele manier objectief meetbaar aantonen. Dit terwijl mijn geboortegeslacht wél aantoonbaar is. In deze strijd heeft het idee gewonnen van de materie.

De wijzigingen zijn nu officieel en de staat erkent nu mijn nieuwe geslacht. Het zal nog even duren voordat alle documenten zijn aangepast. De gegevens moeten nu worden doorgestuurd naar de gemeente waar ik woon, zodat daar de Basisregistratie Personen (BRP, de opvolger van de GBA) kan worden bijgewerkt en ik een nieuw paspoort kan aanvragen met mijn nieuwe voornamen en geslacht. Daarmee kan ik dan alle inschrijvingen gaan wijzigen en mijn diploma’s laten vernieuwen.