Ik dacht vandaag voor een half uurtje in het ziekenhuis te zijn. Babbeltje bij de plastisch chirurg, kans om wat vragen te stellen, even kijken en weer naar huis. Maar dat werd toch iets anders dan verwacht. Het half uurtje werd tweeënhalf uur met twee medisch specialismen en bezoekje aan het lab. Ik heb veel informatie over me heen gekregen en heb genoeg om over te denken. Als ik een fortress of solitude zou hebben, dan zou ik me daar terug trekken. Maar ik moet het doen met mijn huiskamer, aan mijn eettafel een fijn denkplekje ingericht:

Het consult bij de afdeling bij plastische chirurgie was verhelderend. Overigens niet met de chirurg zelf, maar met de Physician Assistant en een gezellige co-assistente. Het gesprek begon met een anamnese en de gebruikelijke vragen naar medicatie, roken, alcohol, allergieën en gezondheid. Daarna het fysieke onderzoek: controle of mijn teelballen wel waren ingedaald (ik hoefde niet eens op mijn hand te blazen), het meten van de lengte en zien hoe het was gesteld met de haargroei. Ik had verwacht dat er beugels op die onderzoekstafel zouden zitten. Van die steunen om je benen in te leggen. Ik had daar de afgelopen tijd al wat vage visioenen over. Maar de onderzoekstafel had geen beugels. Gewoon het gebruikelijke kunstleer en papier.

Fysiek is alles in orde. Er is genoeg huidmateriaal om een gewone penisinversie uit te voeren. Dat gaat ongeveer zo: De huid van de penis en perineum wordt dan gebruikt om de vagina te creëren met grote schaamlippen gemaakt van de scrotumhuid en en kleine schaamlippen van de voorhuid. Een deel van de eikel, wordt omgevormd tot clitoris en de zenuwbundel die er aan vast zit opgevouwen. Mocht de chirurg toch extra huid nodig hebben voor de vaginaholte kan er nog wat overtollige scrotumhuid gebruikt worden.

De gehele procedure is me nog een keer uitgelegd, inclusief tekeningen en foto’s. Ook is er gewezen op de risico’s en mogelijke complicaties, bijvoorbeeld een asymmetrisch resultaat. Het gesprek kwam zo op de perfecte designer-vagina die soms wordt verwacht. Ik vind dat onrealistisch om te verwachten. Daarnaast: welke vrouw heeft er nu een perfecte vagina waar ze echt niets op aan te merken heeft? Overigens, grote afwijkingen worden wel gewoon gecorrigeerd.

Ik heb nog gevraagd of ik mijn teelballen in een potje op sterk water mee naar huis mocht nemen. Het was de eerste keer dat de Physician Assistant, die vraag kreeg. Maar helaas, dat zal niet gaan. Het weefsel gaan naar de patholoog-anatoom om onderzocht te worden op afwijkingen. Daarna zullen ze vernietigd worden als medisch afval.

In het gesprek heb ik aangegeven dat ik nog angst heb voor de narcose zelf. Daarop werd gelijk op de mogelijkheid om bij de anesthesioloog langs te gaan gewezen. De afdeling anesthesiologie heeft een inloopspreekuur en daar kon ik gelijk terecht. Nou ja, een bekertje koffie (die best te doen is in het VUmc), een flinke vragenlijst en een minuut of twintig wachten verder. De anesthesiologe wist mijn angsten goeddeels weg te nemen. Overigens met wederom een anamnese en wéér verbazing over mijn Granny Smith-allergie, dat schijnt toch echt bijzonder te zijn.

Als afsluiter kreeg ik nog een formulier van de transfusiedienst om bloed te laten prikken zodat mijn bloedgroep bepaald kan worden. Een voorzorgsmaatregel, mocht er tijdens de operatie een transfusie nodig zijn. Om veiligheidsredenen moet mijn bloedgroep minstens tweemaal worden vastgesteld.

Ik heb vandaag een heleboel informatie gekregen. Ik ben ook gerustgesteld waar dat nodig was. Mijn angst voor narcose is gesust. De revalidatie is korter dan verwacht. Tenminste tot het moment dat ik weer redelijk zelfstandig kan leven, dat wordt gezien op een paar weken. Binnen twee maanden weer fulltime aan het werk zijn is niet ongehoord. Wel wordt aangeraden om zeker in het begin wat hulp te hebben bij de huishoudelijke taken. Zaken als lopen en traplopen is niet een probleem, tillen daarentegen wel.

Stof tot nadenken heb ik weer genoeg. Van mijn psychologe heb ik een go voor de operatie, de endocrinoloog is go, de plastisch chirurg is go en ook de anesthesioloog is go. De uiteindelijke beslissing van de Go/No-Go Poll voor de operatie ligt nu bij mijzelf. Ik heb het gevoel dat ik wel de nodige informatie heb om de afweging te kunnen nemen. Ik ga de komende periode alles laten bezinken en erover nadenken.