Bladerend door mijn blogs stuitte ik op een foto die ik vorig jaar van mijzelf maakte. Het bracht mij op het idee om precies een jaar later dezelfde foto opnieuw te maken voor een goed vergelijk om te laten zien hoeveel verschil een jaar kan maken. De datum, 31 mei heeft is dan ook al weken lang gemarkeerd in mijn agenda.
Op minder dan een half uur na zijn deze foto’s exact een jaar na elkaar gemaakt. Poseren is niet mijn sterkste kant, helemaal niet met een paar kilo camera balancerend op een uitgestrekte arm. Ik heb geprobeerd het origneel zoveel mogelijk te benaderen: met hetzelfde T-shirt en hetzelfde vestje en gestijled haar. In mijn gedachten had ik een iets andere tweede foto en ik zou ‘m over kunnen doen. Maar in dit experiment gaat het mij juist om het exact een jaar later principe. Aangezien ik altijd roep dat een mislukt experiment ook geslaagd is heb ik niet gesjoemeld met nieuwe foto’s maken op een andere dag.
Op de foto links zie je al resultaat van de zes weken cyproteronacetaat, het ontbreken van testorsteron heeft al behoorlijk invloed op mijn huid die behoorlijk zuiverder is geworden. Rechts een jaar later, behalve testosteronblockers heb ik er nu zo’n 9 maanden oestrogeen bij. Opvallend is vooral de haarlijn die terug is gekropen en mijn inham een aardig stuk heeft opgevuld. Ook langs de kaaklijn is er wel wat veranderd.
Helemaal mislukt wil ik het experiment niet noemen. Maar echt tevreden ben ik ook niet. Bewust poseren is verdraaid moeilijk, zeker als je een foto na wil maken en nog wat technische hindernissen hebt. Nou ja, genoeg externe attributies. Hier het bewijs dat ik best leuk op de foto kan. Een foto die ook nog eens alle veranderingen van het afgelopen jaar veel beter tot zijn recht laten komen. Ook al is het een snelle snapshot met de webcam van mijn laptop die ik nog vlug maakte voor ik de deur uitging.
En nu ga ik een afspraak maken met een schoonheidsspecialist. Die wenkbrauwen van me kunnen wel weer bijgewerkt enorm gewied worden. Som’s lijkt het ook echt net onkruid.
Kvin die derde foto toch beter….
Ik ook, daarom heb ik ‘m erbij geplakt ondanks de matige kwaliteit van de camera waar ‘ie mee gemaakt is.
Prachtig experiment.
Maar vooral ook omdat je de derde foto erachteraan gemaakt hebt.
Je bent ‘uit’ de kleding van een jaar geleden ‘gegroeid’. Dat is vooral prachtig om te zien. De ontwikkeling die je hebt doorgemaakt. Van grijs naar kleur. En ook zo mooi dat je bovenlijf op foto drie staat. Je laat je vrouwelijkheid helemaal zien. Mooi hoor!
Hoezo kun je niet poseren? Je kunt niet faken!
Heb je dan weer haargroei gekregen in plekken die daarvoor kaal waren? Of is alleen het dunnere haar verdikt?
Het dunne haar is weer dikker en steviger. Daardoor lijken mijn inhammen een stuk kleiner.