Ik had dit weekeinde een ander blogje in de planning maar dat behoeft even uitstel. Gisterochtend kwam ik in een topic over de wachttijden de link naar het actuele wachttijdendocument dat het Genderteam maandelijks op de site van het VUmc publiceert. Omdat die wachttijden zo lang zijn keek ik er eigenlijk nooit. De vorige keer dat ik er keer was het voor mijn blogje ‘Kopie van het briefje van de dokter‘. Toen had ik net te horen gekregen dat ik in voorbereiding alvast moest beginnen met de permanente ontharing van het operatiegebied. De 12-18 maanden die er toen stond voor de operatie was ergens wel geruststellend, omdat het me ineens wat te snel ging. Maar gisterochtend zag ik dit:
Dat was even schrikken. De knoop over operatie heb ik nog steeds niet definitief doorgehakt. Ik was blij dat ik daar nog wel even bedenktijd voor had vooral om het idee op me te laten inzinken. Met de 12-18 maanden wachttijd die ik in februari zag had ik daar ook ruimschoots tijd voor. Eén van die gestelde voorwaarden is het doorlopen hebben van de reallife fase, voor mij is dat in augustus. Persoonlijke omstandigheden in acht nemend zou dan voorjaar 2015 de eerste mogelijk heid zijn. Nu staat die wachttijd op zes maanden, als dat zo blijft dan is voorjaar 2014 al een optie.
Een heel jaar eerder, daar had ik nog niet op gerekend. De gedachten aan dit document en die flink kortere wachttijd hebben ook de hele dag rondjes door mijn hoofd gerend. Ik had ingecalculeerd nog tot zeker een jaar bedenktijd te hebben, om dan een beslissing te gaan nemen. Het lijkt me nu wijs om mijn denkproces en bewustwording een tandje bij te zetten. Het fysieke proces gaat zo ook ineens een stuk sneller.
Mijn bezwaren tegen de operatie is niet zozeer twijfel of ik het wel wil, het is angst. Gewoon simpel angst. Ik vind het eng en ik ben bang. Ik heb gewoon net iets te vaak verhalen gehoord over de nasleep en hoe vreselijk veel pijn het doet en de complicaties die op kunnen treden. Die pijn is een prijs die ik best bereid ben om te betalen, maar als je dan weer eens hoort dat het dwars door de morfine heen hakt, dan is dat echt niet bemoedigend. Ik heb gister de hele dag een knoop in mijn maag gehad, hopelijk dat het vandaag beter zal gaan en ik het het een beetje los kan laten.
Lijkt me ook doodeng, om zoiets te “moeten” doorstaan O_O Ik heb die operatiefolder die je hier hebt geplaatst toen doorgelezen, holy crap, dat was niet niks O_o
Als je kiest voor de operatie, dan MOET je die ook nu gelijk in dit traject, dus voorjaar 2014, laten doen? Je kunt niet langer wachten als je dat nodig hebt en het een keer doen wanneer je er klaar voor bent?
Volgens mij mag je ook gewoon uitstellen en langer wachten/nadenken en hoef je niet in één keer door met het traject. Ik ga daar in elk geval wel vanuit. Planningsgewijs komt het voorjaar het beste uit, daar wil ik wel rekening mee houden.
Uitstellen kan altijd meis 🙂
Hoop dat je knoop in je maag vandaag wat minder is.
Engel
Geen zorgen, je mag dingen uitstellen als je er gewoon nog niet klaar voor bent. Ik heb ook allerlei operaties jarenlang uitgesteld. Ze zullen je er niet toe dwingen. Sterker nog, het is eerder zo dat jij er heel hard achteraan moet gaan op het moment dat jij het wel wil.