In iets meer dan een week tijd heb ik weer een volledig rondje langs de medici en paramedici die ik bezoek in verband met mijn transitie. Het begon bij de endocrinoloog van  het genderteam, de huidtherapeute voor het verwijderen van mijn baardhaar, logopediste en om het af te maken een voortgangsgesprek met de psycholoog bij het VU. Met recht een rondje te noemen dus.

Bij de endocrinoloog was er nieuws, maar dat had ik al verwacht te gaan krijgen. Een goed half jaar geleden is mijn botdichtheid gemeten, die bleek erg laag te zijn. Zodanig laag dat de arts het nodig vond om het vitamine D niveau te meten in mijn bloed. Vitamine D is nodig om calcium op te nemen uit voedesel. Het zit veel in vis en het lichaam maakt het zelf ook aan onder invloed van UV-B straling, zonlicht dus. De uitslag van die bloedtesten  kreeg ik vorige week. Zoals al was te verwachten was de hoeveelheid vitamine D in mijn bloed veel te laag. Behalve herhaalrecepten voor de hormonen kreeg ik dit keer ook een recept mee voor een vitamine D supplement in een flinke dosis. Nu dacht ik dat mijn andere pillen klein zijn, deze zijn nauwelijks zichtbaar. Ik heb er voor het vergelijk eentje tussen mijn andere pillen en een stuiver gelegd.

Androcur – Progynova – Devaron

Ik slik die miniscule kruimels nu een week en merk duidelijk effect. Niet dat mijn botten sterker voelen, want de opbouw daarvan duurt maanden tot zelfs jaren en je voelt daar toch niets van. Het voelt alsof ik al een week dagelijks in de zon zit. Ik heb rondgezocht op internet en er zijn inderdaad aanwijzingen dat vitamine D ook van invloed is op stemming en in verband wordt gebracht winterdepressie. Ik heb altijd ontkent dat ik last heb van dat soort winterdipjes en roep dan dat ik last heb van lentevrolijk. Want dat merk iedere lente wel weer. Als de dagen langer worden gaat mijn stemming er ook wat vooruit. Nu ik die voedingsupplementen slik voel ik datzelfde, maar dan in veelvoud. Misschien verbeeld ik het me of is het gewoon een placebo-effect, maar ik heb lente in een potje.

Het bezoek aan de psycholoog was best een beetje spannend. Naar ik begreep heeft het genderteam extra geld gekregen om de achterstanden en lange wachtlijsten weg te werken. De wachttijd voor diagnose was tot voor kort nog zo’n 18 maanden, dat schijnt nu nog ‘slechts’ 8 maanden te zijn. Daardoor zijn er wat verschuivingen in het team en heb ik een andere psycholoog toegewezen gekregen. Dat is toch wennen en opnieuw kennis maken, afwachten of het een beetje klikt. Maar alles goed en wel, sowieso zie ik nu toch maar eens in de drie maanden een psycholoog om de voortgang bij te houden.

Er is ook voortgang! Het afgelopen half jaar is er niet heel veel bijzonders gebeurd, ik slikte braaf mijn pillen en zag en voelde mijn lichaam veranderen. Dat ging langzaam maar gestaag. Vooral mensen die ik niet vaak zie merken de verschillen op. Het ging rustig vooruit dus, zonder echte bijzonderheden. De laatste datum op mijn tijdlijn is November, binnenkort kan ik daar weer een datum aan toe gaan voegen. Nog meer permanent ontharen, nu in het operatiegebied.

Het genderteam heeft extra fondsen gekregen nu de zorgverzekeraars en de politiek eindelijk hebben ingezien dat wachttijden van 18 maanden van aanmelding tot diagnose toch wel erg veel is. Ook voor de operatieve ingrepen zijn er meer operatiekamers beschikbaar. Ik hoop dat dit structureel opgepakt gaat worden. In elk geval nu de wachtlijsten krimpen wordt er meer vaart gezet achter dingen die de voortgang in de weg kunnen staan. Voor dat ik de geslachtsveranderende operatie zou kunnen doen moet het haar in het operatiegebied permanent verwijderd worden. Ik zal even kort uitleggen waarom dat nodig is. De volgende uitleg is wat plastisch, je bent gewaarschuwd.

Bij een vaginoplastiek wordt er zoveel mogelijk  huid van de geslachtsdelen gerecycled om een neo-vagina te creëren. Van de scrotum huid worden na het verwijderden van de teelballen de grote schaamlippen gemaakt. De penishuid word gebruikt voor het vormen van de schede (het inwendige deel) en soms ook kleine schaamlippen. Van een deel van de eikel en zenuwen wordt een clitoris gevormd. Er zijn wat variaties op de toegepaste methoden, onder andere afhankelijk van de hoeveelheid huid die er voorhanden is, maar dit is in grote lijnen hoe het werkt. Kort gezegd word de penis binnenstebuiten naar binnen geduwd. Om te voorkomen dat er inwendig haar groeit, dat kan zorgen voor ontstekingen en andere narigheid, moet het haar dat groeit de gebruikte huid worden verwijderd.

Dat verwijderen gaat net zoals het haar in gezicht en hals ook met een laser. Dat weglaseren van mijn baardgroei is redelijk pijnlijk. Gelukkig is de pijn slechts van korte duur en prima te verdragen. Hoe dat met het ontharen in genitaal gebied gaat zijn durf ik niet te zeggen. Als het vergelijkbaar is met een brazillian dan is het prima te verdragen. Als het net zo pijnlijk is als het harsen van haar op de buik of borst, dan wordt het tandjes op elaar. Net zoals met mijn baardhaar neemt dat een aantal behandelingen die steeds een week of zes tussentijd nodig hebben. Op tijd beginnen is dus het devies. Volgende week verwacht ik de machtiging van het VUmc te ontvangen, zodat het ook financieel afgewikkeld kan worden, daarna kan ik een afspraak gaan maken.