Mijn vrije donderdag had ik vandaag weer lekker volgeboekt. Eerst een bezoekje aan het fertiliteitscentrum en daarna door naar een huidkliniek voor een begin van permanente baardverwijdering. Het slechte nieuws is dat ik nóg een paar dagen moet wachten voor ik kan beginnen met mijn medicatie. Het goede nieuws: de eerste lasersessie zit er al op.

Ik had het fijn gevonden als de patiënteninformatiefolder van het fertiliteitscentrum iets duidelijker was geweest. Dat had minder verwachtingen geschept. Vandaag was mijn tweede bezoek aan het fertiliteitscentrum met ook wéér een bezoek aan het masturbatorium. Zo heet dat kamertje echt! (zie mijn post van vorige week voor de foto’s) Aansluitend een gesprekje met de embryoloog over de practische zaken. Belangrijke aandachtspunten voor de toekomst en een contract tekenen met de voorwaarden voor de opslag. De kwaliteit bleek voldoende om ingevroren te worden, echter zien ze graag voldoende kwantiteit voor meerdere bevruchtingspogingen. Standaard daarvoor moet je dus drie keer langs. Liefst zelfs vier keer. De embryloog zei dat die vierde keer goed zou kunnen want “…er zit toch geen spoed achter de medische behandeling.” Daar denk ik zelf toch echt anders over! Na het weekeinde ga ik voor de laatste keer. Dan kan ik écht eindelijk met hormonen gaan beginnen. Klein lichtpuntje: volgens de arts behoort de zorgverzekering deze procedure te vergoeden, het is op voorschrift van een arts bij het Genderteam en zou gezien moeten worden als medisch noodzakelijk.

Aansluitend ben ik naar Utrecht getogen voor een intake bij een huidkliniek. Daar wel even het verschil gemerkt tussen de publieke zorg en privéklinieken. Ik heb nog geen week geleden contact opgenomen voor een afspraak en kon vandaag terecht. Op een dag en tijd dat het mij uitkwam, zomaar bij de eerste poging al! Nu bleef het niet alleen bij een gesprekje, maar ik kon aansluitend al direct op de behandeltafel hoppen voor een eerste sessie.

Laserontharing is geen wondermiddel, wondermiddelen bestaan niet. Voorspelling van de huidtherapeute: 80%-90% vermindering van de baardgroei is haalbaar. Dat is al heel wat. Er is een techniek die effectiever is: electrolyse. Dat vergt veel meer tijd en is ook veel pijnlijker: ieder haarzakje moet afzonderlijk worden aangeprikt met een naaldje om er dan een stroomstoot doorheen te jagen. Dat kost vele behandel uren. Een lasersessie voor baardverwijdering is 20 minuutjes, met de tanden op elkaar, geheel pijnloos is het niet. Volgende keer neem ik een stressballetje mee.  Er kleeft nog een klein nadeel aan: de huid moet zo min mogelijk pigment bevatten voor een goed resultaat. Tussen de behandelingen door moet ik de zon vermijden. Behandelingen liggen zo’n 5 weken uit elkaar en ik zal er toch op zijn allerminste 6 nodig hebben. Deze zomer zal ik er dus als een bleekneusje bijlopen, de factor 50 staat al klaar.