Geruststellend. Dat is wat ik antwoordde aan de collega’s die aan me vroegen hoe het was op die informatieavond. Van te voren had ik me nogal zitten opvreten over de doemscenario’s en bloederige foto’s. Maar dat viel alles mee, de foto’s die ik gezien heb waren alles behalve bloederig. Het verhaal was eerlijk, helder, informatief en vooral geruststellend. Ik heb het gevoel dat de storm in mijn hoofd langzaam afzwakt en ik mijn gedachten weer onder controle krijg. Toch was ik blij met bijstand van een goede vriendin die me in haar spaarzame vrije tijd vergezelde naar de bijeenkomst. Waar ik een paar weken terug nog een beetje vertwijfeld was over wie ik zou vragen om mee te gaan, wie ik met zoiets zou belasten (hulp vragen is niet bepaald mijn sterkste kant), had ik minstens drie vriendinnen die direct aanboden mee te gaan. Behalve dat het gewoon fijn is om zoveel bijstand te hebben was het ook een flinke trap in de ballen van mijn Scumbag Brain. Mijn zelfbeeld behoeft nog wat verbetering en …