Afgelopen week wilde ik voor het eerst mijn oven gebruiken. Toen plopte fijn mijn aardlekschakelaar eruit. Ik probeerde het nogmaals en weer die fijne harde droge “pok” uit mijn meterkast. En nog een keer, en nog een keer, en nog een keer. Ik heb het die avond maar even gelaten voor wat het is. Op een later moment nog maar gaan proberen en experimenteren. Toen het probleem soms wel en soms niet optrad heb ik besloten de boel open te schroeven. Hiernaast zie je wat ik aantrof. Nu lijkt het  probleem zich alsnog zelf opgelost te hebben, maar ik moet het nog even aanzien. Dan kan ik straks lekker mijn hommage aan Julia Child gaan doen, Wist je dat we ongeveer even lang zijn? Toen ik zo aan het prutsen was moest ik toch weer eens terugdenken aan de klaagzang van mijn techniekleraar toen hem ter ore kwam dat ik voor de hotelschool had gekozen. Dat was maar “verlies voor de techniek.” Ik ben mijn technisch inzicht nooit kwijtgeraakt. Ik profiteer er ook nog dagelijks …