All posts tagged: toekomst

Ooit, als ik later groot ben

Afgelopen week vulde ik een vragenlijst in over niet-conventionele relaties. Niet gek dat ik daar naar gevraagd wordt met mijn non-monogame platonische relatieconstructie. Tussen die vragen stond ook nog een vraag over hoe ik over de toekomst denk. Toen besefte ik me dat ik de afgelopen jaren heel erg in het nu heb geleefd. Ik heb zelfs kunnen stellen dat voor mij alles na volgende week ‘ver weg is’ en alles na volgende maand ‘ooit, als ik later groot ben’. De afgelopen jaren heeft mijn leven heel erg in het teken gestaan van mijn transitie. Elke keer leefde ik naar een volgende stap toe. Van de intake naar de diagnose, van de diagnose naar de real-life fase en van de real-life fase naar chirurgische ingrepen. Een heel duidelijk uitgestippeld plan voor wat ik daarna met mijn leven zou willen heb ik nooit gehad. Verder dan een vage richting komt het bij mij niet. Nou praat ik vaak John Lennon na met zijn “Life is what happens whilst you’re busy making other plans.” Maar nu ga …

Twee doosjes en een dilemma

Twee doosjes met kleine witte tabletjes. Ze zien er zo onbenullig uit. Dat tweemaal daags zo’n klein pilletje zoveel verschil kan maken. Met het slikken ervan moet ik nog even wachten. Ik heb nog een fijn dilemma om komend weekend over na te denken: Wil ik ooit nog kinderen?  Het bezoek aan de endocrinoloog van vandaag stelde weinig voor. Korte anamnese: “Rook je? Ben je ergens allergisch voor? Heb je ergens last van? Gebruik je nog andere medicijnen? Zijn er tromboseklachten in de famillie?” Even op de weegschaal, bloedruk meten, naar mijn hart en ademhaling luisteren. Vervolgens nog even de bloedwaarden doorgenomen van het bloed dat ik een paar weken terug heb achtergelaten. Hormoon- en stollingswaarden zijn normaal en mijn lever en nieren werken uitstekend.  Fysiek stelde het dus allemaal weinig voor. Daarna nog wat uitleg gehad over de medicatie. Wat de gevolgen en bijwerkingen van zijn. Het gesprek werd vervolgd met een verklaring. Een soort contract dat ik heb moeten ondertekenen waarin te kennen geef wat voor gevolgen de medicatie zullen gaan hebben. Dat ik goed heb …

Stickertje

Zeven buisjes bloed armer heb ik vanmiddag het VUmc verlaten. Eigenlijk hebben ze maar vijf buisjes bloed nodig, onder het mom van “je weet nooit waar het goed voor is” tappen ze er twee extra af. Mijn lever en nieren worden gecontroleerd op goede werking, calcium om te zien hoe mijn skelet ervoor staat en de hormoonwaarden om een basis te hebben voor het vervolg. Gewoon even algeheel doorgelicht dus. Het gesprek met mijn psychologe dat ik vandaag had was van afsluitende aard. Afsluiting van de diagnostische fase. Volgende week gaat mijn dossier mee in het overleg van het gehele genderteam. Dan wordt er bepaald welk kleurtje mijn stoplicht gaat krijgen. Rood: Ik hoor er niet thuis, ik heb iets anders onder de psychische leden. Oranje: Ze willen nog wat meer van mij weten. Groen: de volgende afspraak is bij de endocrinoloog (internist met hormoonspecialisatie) voor een concreet behandelplan. Gezien de signalen die ik vandaag kreeg ga ik uit van dat laatste. Voor de komende periode heb ik de volgende tijdlijn. Het begint bij de …

Niet zoveel gestelde vragen

Op mijn Coming out FAQ kreeg ik wat intelligente vragen als reactie. Best wel diepgaande van een haast filosofische aard, met een vleugje feministische ondertoon. Om die vragen in mijn FAQ erbij te plakken vind ik niet recht doen aan de gedachte erachter. Het zijn ook niet bepaald voor de hand liggende oppervlakkige vragen die de meesten hebben als ik vertel waar ik mee bezig ben. Daarom een apart blogje met de niet zoveel gestelde vragen. Met dank aan The Smitten Immigrant voor haar intellectuele prikkels! Het was nog wel best pittig om te beantwoorden. Ben je van plan jezelf bewust op een niet-fysieke manier vorm te geven als vrouw? (ik doel dan bijvoorbeeld op het omgaan met maatschappelijke pressie en sociale contacten enzo). Absoluut! Sterker nog, ik ben daar al voorzichtig mee begonnen. Ik doe minder moeite om een meer mannelijk imago uit te stralen. Ik ben steeds opener over interesses die door de maatschappij als typisch vrouwelijk worden bestempeld. Bijvoorbeeld media consumptie in de vorm van TV-programma’s en lectuur. Mijn hobby’s, breien bijvoorbeeld, ook al is breien hernieuwd hip …

Coming out, stappen vooruit

Dus…. Vandaag weer een bezoekje gebracht aan de psychologe in het VUmc. Er staan concrete stappen op het program. De diagnostische fase die ik daar doorloop is bijna afgerond. Er zijn nog een paar kleine onderdelen die afgerond moeten worden en nog één grote: De coming out op mijn werk. In de familie zijn de meesten wel op de hoogte. In mijn vriendenkring ook wel en die oud klasgenoten op mijn facebook die ik toch nooit zie die merken het vanzelf wel eens. Ga ik me niet te druk over maken. Maar op mijn werk, dat is eng. Dat is moeilijk. Dat zijn mensen met wie ik vijf dagen per week opgescheept zit. Daar zit ook iemand bij die iedere maand geld op mijn bankrekening stort en dat salaris noemt. Ik heb dan ook geen idee hoe mijn werkgever op dit alles gaat reageren. Ik heb er nog eventjes voor, twee maanden om precies te zijn. Als ik half januari weer bij het genderteam ben moet het gedaan zijn. Dan kan mijn dossier die maand mee met …