All posts tagged: stealth

Praten over het verleden

Published by Danielle

Ik vind het best moeilijk om te praten over mijn verleden. Vooral over mijzelf uit die verleden tijd praten is lastig. Ik merk dat ik ga struikelen over hoe ik mijzelf aanduid. “Toen ik nog als jongen leefde…” is politiek correcter dan “Toen ik nog man was.” Nu hoor ik gelijk het trans* (let op dat sterretje, dat moet ,dat is een wildcard om inclusive te doen) activisme boos worden: “Je bent nooit een man geweest! Je was van binnen altijd al wie je bent! Alleen de buitkant klopte nog niet!” Hoop politiek correct geblabla. ’t Beestje moet een naam hebben en zolang dat respectvol en niet kwetsend is vind ik het prima. Ik heb in mijn leven mijn stinkende best gedaan te leven als jongen. Dat ging mij behoorlijk goed af, zo goed zelfs dat ik het zelf geloofde en het best wel lastig is geweest omdat af te schudden. Zoals ik al eerder heb verteld: ik ambieer niet om volledig stealth te gaan en te breken met mijn verleden. Dus dat verleden is er …

Passabiliteit

Published by Danielle

Het is een woord, een concept, waar ik voordat ik aan mijn transitie begon veel over nadacht en me zorgen om maakte: passabiliteit Eigenlijk heb ik er sinds ik aan de medicatie zit er niet meer bewust over nagedacht. Maar onbewust beïnvloed het bijna alles wat ik doe. Het lijkt soms een doel op zich te worden, dat passabel zijn, in plaats van een middel om mijn doel, mijzelf uiten als wie ik ben, te bereiken. Het is weer zo’n stukje trans-jargon wat ik even zal uitleggen. Passabiliteit komt vanuit het engels, het betekent in dit opzicht zoveel als: voldoende of doorgaan als. Met passabel zijn wordt er bedoeld dat men je aanziet voor het gender dat je bent. Dat de lichamelijke kenmerken zover zijn veranderd dat het geboortegeslacht niet meer opvalt en men je leest als hoe je je voelt. Daar sluit de term ‘stealth’ bij aan. Stealth gaat nog een stapje verder dan passabel. Bij stealth ziet men je geboortegeslacht en alle bijkomende kenmerken niet meer en houdt je ook je trans-zijn verborgen. Sommigen gaan daar ver …

A trip down memory lane

Published by Danielle

Soms kom ik dingen tegen die me op een trip down memory lane sturen. Vorige week spotte ik een nieuwsberichtje dat Team Europe de RyderCup dit jaar heeft gewonnen. Nu is de Rydercup in Nederland weinig bekend maar in de golfwereld is dit twee jaarlijks toernooi toch wel een groot evenement. Ik moest toen terug denken aan exact tien jaar geleden, toen liep ik ook rond op dat toernooi, editie 2001. Dat rekensommetje klopt trouwens, vanwege 9/11 is het toernooi destijds een jaar uitgesteld. Ik liep toen stage in Engeland en werd door mijn stagehotel uitgezonden naar het hotel waar de Rydercup plaats vond. Die week is een enorme ervaring geweest en heeft erg veel indruk op mij gemaakt. De zwaarste aardbeving die het Verenigd Koninkrijk ooit heeft gekend heeft duidelijk minder indruk op me gemaakt. Ik sliep er rustig doorheen op luttele kilometers van het epicentrum. Dit is slechts een van de ervaringen die ik heb meegemaakt in mijn ‘oude leven’ en die ervaring koester ik. Ook al heb ik die ervaringen opgedaan als jongen. …

Humor, herkenning én een boodschap

Published by Danielle

Via twitter kwam ik een fragment tegen uit het Belgische TV-programma Villa Vanthilt, een late-night talk show door Marcel Vanthilt op het Belgische net één. Het is een interview met Fran Bambust over het boek wat ze schreef. In een paar minuten zag en hoorde ik een heleboel herkenning, humor en een boodschap. Enfin, kijk het eerst maar even: Frans boodschap: Er zijn te weinig probleemvrije transen met gezicht. Ze noemt zelf dat de transen die in de media komen meestal één van de vier P’s zijn: Pathetisch geval, Psycho of Prostituee zijn. (De vierde P mag je zelf terughoren in het filmpje.) Omgekeerd: er zijn nauwelijks transen in de media met een positieve uitstraling. Als ik in gesprek ben met iemand over mijn genderdysforie dan komt al snel “Kelly, je weet wel… die van big brother” ter sprake. Niet bepaald het rolmodel wat ik in gedachten had. Ik ben wat dat betreft ook blij dat Valentijn de Hingh regelmatig opduikt in de media. De publieke coming-out van Lana Wachowski (die samen met broer Andy …

Naamvragen

Published by Danielle

Opvallend dat ik toch vaak dezelfde vraag krijg van mensen: “Hoe ga je heten?” Blijkbaar is dat toch niet zo voor de handliggend als ik zelf dacht. Ik heb van mijn ouders een naam, twee eigenlijk, gekregen die wel mannelijk is maar ook een heel gangbare vrouwelijke versie kent. Om het helemaal makkelijk te maken is de verkorte versie en het verkleinwoord voor allebei hetzelfde. Dus ik wil die gewoon gaan gebruiken, ik doe het ook al wel her en der. De aangepaste versie van mijn huidige naam gebruiken heeft nog meer voordelen: voor mijn ouders en familie bijvoorbeeld. Die hoeven me feitelijk niet anders te noemen dan ze al 28 jaar doen. Mijn voorletters blijven hetzelfde, ook handig voor officiële post enzo. Ik snap ergens wel waarom men deze vraag stelt. Ik hoor veel van transen dat ze na de transitie “stealth” gaan leven. Niet meer willen opvallen en vooral willen breken met hun verleden. Hoe minder mensen weten van hun geboortegeslacht, hoe beter lijkt het. Maar ik heb niet de intentie zo’n breuk …