All posts tagged: genderdysforie

Dapper?

Published by Danielle

Vanavond is de derde aflevering van Arie Boomsma’s documentaire ‘Hij is een Zij’ op tv. Over dat programma heb ik al veel goede reacties gekregen van vrienden, collega’s en familie. En ik heb er niet eens aan meegewerkt. Maar zoals ik twee weken terug ook al schreef vind ik het zelf ook een heel sterk programma. De heftigheid van een transitie en de impact die het op iemand heeft wordt goed en integer in beeld gebracht. Het is ook echt een aanrader om te kijken. “Als het een keus was, dan zou ik ‘m niet maken.” De reactie die ik veel krijg, ook al in het verleden is dat mensen mij dapper vinden, of moedig, of knap dat ik het aandurf om de transitie in te gaan. Maar ik vind mijzelf helemaal niet zo dapper. Ik zal het uitleggen. ‘Dapper’ impliceert dat er een keus is en een alternatief om het niet te doen. Een ridder kan ervoor kiezen om de queeste naar de schone deerne aan een volgende over te laten, ridders genoeg. Anders …

Zorgverzekeringen

Published by Danielle

Het is zover, de eerste spotjes die me proberen over te halen om over te stappen op een andere zorgverzekering zijn weer op de radio. Maar als ik de verhalen om me heen hoor denk ik niet dat zorgverzekeraars me graag als klant zien komen. Nu moet ik zeggen dat ik met mijn eigen zorgverzekeraar nooit moeite heb om mijn declaraties vergoed te krijgen, bij andere bedrijven is dat lastiger. Namen noemen ga ik hier niet noemen. Mocht je als werknemer van een verzekeraar, ministerie of zorgautoriteit je aangesproken worden, dan mag je de hand in eigen boezem steken. Wat declaraties betreft ben je als transgender niet eens bijzonder duur voor een zorgverzekeraar. Ik gebruik voor zo’n 50 euro aan medicijnen in de maand. (Ofwel ik betaal 7 maanden per jaar mijn medicatie zelf, uit mijn eigen risico). De bezoekjes aan de huidtherapeut zijn zo’n 150 euro per keer en die hebben een maximum. Dan heb ik nog de kosten die direct door het VUmc gedeclareerd worden. Zoals de driemaandelijkse controles bij de endocrinoloog en …

Een jaar out

Published by Danielle

Internationale Vrouwendag afgelopen vrijdag markeerde de dag dat ik precies een jaar daarvoor publiekelijk uit de kast kwam. Met een eenvoudig facebook berichtje en daarin de link naar de Open Brief op dit blog bracht ik mijn ‘dingetje’ in de openbaarheid. Mensen in mijn zeer nabije omgeving waren al op de hoogte, maar mijn wijdere sociale kringen nog niet. Met dit berichtje heb ik even de effectiviteit van het sociale netwerken op de proef gesteld. Ik kan wel stellen dat die netwerken prima hun taak hebben vervuld. Een week na mijn coming out heb ik er al over gepost: over de bergen positieve reacties die ik kreeg. Via facebook, via e-mail, in persoon, alle reacties waren postitief. Ergens was ik best wel bang voor negatieve reacties. Ik had ervaringen gehoord over mensen die verstoten werden door hun familie, hun baan verloren, vrienden kwijt raakten. Internet is een zegen, maar soms kan je er beter niet komen. Net zoals je niet wat symptomen van een kwaaltje dat je hebt moet intikken in Google: je gaat altijd …

Humor, herkenning én een boodschap

Published by Danielle

Via twitter kwam ik een fragment tegen uit het Belgische TV-programma Villa Vanthilt, een late-night talk show door Marcel Vanthilt op het Belgische net één. Het is een interview met Fran Bambust over het boek wat ze schreef. In een paar minuten zag en hoorde ik een heleboel herkenning, humor en een boodschap. Enfin, kijk het eerst maar even: Frans boodschap: Er zijn te weinig probleemvrije transen met gezicht. Ze noemt zelf dat de transen die in de media komen meestal één van de vier P’s zijn: Pathetisch geval, Psycho of Prostituee zijn. (De vierde P mag je zelf terughoren in het filmpje.) Omgekeerd: er zijn nauwelijks transen in de media met een positieve uitstraling. Als ik in gesprek ben met iemand over mijn genderdysforie dan komt al snel “Kelly, je weet wel… die van big brother” ter sprake. Niet bepaald het rolmodel wat ik in gedachten had. Ik ben wat dat betreft ook blij dat Valentijn de Hingh regelmatig opduikt in de media. De publieke coming-out van Lana Wachowski (die samen met broer Andy …

Dé vraag

Published by Danielle

Het is dé vraag. De ultieme vraag. De vraag die alle andere vragen overbodig maakt. Maar het is niet de vraag of je trek hebt in een drankje. Afgelopen week was het weer zover, iemand die nog niet van de hoed en de rand wist vroeg naar wat dingen over mijn transitie. Ik heb haar leren kennen ná mijn coming-out en ze vroeg naar wat dingen.  Dan komt toch weer de vraag die iedereen schijnt bezig te houden, of althans alle cis-mensen (cis betekent niet-trans) die ik tegenkom. Het is verreweg de meest gestelde vraag als het om mijn transitie gaat. Of ik me ook “ga laten opereren?” Met opereren doelen ze dan op de geslachtsaanpassende operatie. Ik snap niet zo goed wat nu die grote obsessie is die mensen met mijn genitaliën hebben, ik vraag aan anderen ook niet of hun binnenste schaamlippen ook echt kleiner zijn dan de buitenste of aan mannen of ze links- of rechtsdragend zijn en eventueel besneden. Maar aan transgenders lijkt het normaal om te vragen naar hun geslachtsorganen. …

Twee doosjes en een dilemma

Published by Danielle

Twee doosjes met kleine witte tabletjes. Ze zien er zo onbenullig uit. Dat tweemaal daags zo’n klein pilletje zoveel verschil kan maken. Met het slikken ervan moet ik nog even wachten. Ik heb nog een fijn dilemma om komend weekend over na te denken: Wil ik ooit nog kinderen?  Het bezoek aan de endocrinoloog van vandaag stelde weinig voor. Korte anamnese: “Rook je? Ben je ergens allergisch voor? Heb je ergens last van? Gebruik je nog andere medicijnen? Zijn er tromboseklachten in de famillie?” Even op de weegschaal, bloedruk meten, naar mijn hart en ademhaling luisteren. Vervolgens nog even de bloedwaarden doorgenomen van het bloed dat ik een paar weken terug heb achtergelaten. Hormoon- en stollingswaarden zijn normaal en mijn lever en nieren werken uitstekend.  Fysiek stelde het dus allemaal weinig voor. Daarna nog wat uitleg gehad over de medicatie. Wat de gevolgen en bijwerkingen van zijn. Het gesprek werd vervolgd met een verklaring. Een soort contract dat ik heb moeten ondertekenen waarin te kennen geef wat voor gevolgen de medicatie zullen gaan hebben. Dat ik goed heb …

Ik wil dit niet!

Published by Danielle

Soms krijg ik wel eens het gevoel dat ‘men’ denkt dat ik dit allemaal maar voor mijn lol doe. Juist, ik vind het gewoon heel gezellig zo’n maandelijks praatuurtje bij de psycholoog. Die keuzes die voor de rest van mijn leven onomkeerbare lichamelijke gevolgen hebben, och dat doet iedereen toch. De hele werking van je endocrine systeem door de war gooien, peanuts! Je hele sociale leven op de kop zetten en compliceren is geen probleem. Voor jezelf drempels op de arbeidsmarkt opwerpen, maakt niet uit!  Al die drempels en onzekerheden over de meest basale dingen in je leven overwinnen dat doen we toch allemaal? Ik doe dit echt niet vrijwillig of omdat ik het leuk vindt. Mijn XX chromosoom, dat mijn fysieke geslacht bepaald, heeft gewoon een pootje te weinig meegekregen ergens in een celdeling. Nou ja, poep gebeurd, “When life gives you lemons, you make lemonade.” En meer van die cliché’s Gelukkig is de medische wereld er inmiddels van overtuigd dat het onethisch is om iemands persoonlijkheid volledig te onderdrukken. In plaats daarvan wordt …