All posts tagged: facebook

Een jaar out

Internationale Vrouwendag afgelopen vrijdag markeerde de dag dat ik precies een jaar daarvoor publiekelijk uit de kast kwam. Met een eenvoudig facebook berichtje en daarin de link naar de Open Brief op dit blog bracht ik mijn ‘dingetje’ in de openbaarheid. Mensen in mijn zeer nabije omgeving waren al op de hoogte, maar mijn wijdere sociale kringen nog niet. Met dit berichtje heb ik even de effectiviteit van het sociale netwerken op de proef gesteld. Ik kan wel stellen dat die netwerken prima hun taak hebben vervuld. Een week na mijn coming out heb ik er al over gepost: over de bergen positieve reacties die ik kreeg. Via facebook, via e-mail, in persoon, alle reacties waren postitief. Ergens was ik best wel bang voor negatieve reacties. Ik had ervaringen gehoord over mensen die verstoten werden door hun familie, hun baan verloren, vrienden kwijt raakten. Internet is een zegen, maar soms kan je er beter niet komen. Net zoals je niet wat symptomen van een kwaaltje dat je hebt moet intikken in Google: je gaat altijd …

Twee portretten

Even op de foto gaan, het lijkt zoiets triviaals. Zoveel mensen gaan op de foto. Iedere dag opnieuw maken mensen foto’s van zichzelf, kijk maar naar facebook. Voor mij is op de foto gaan een big issue. In dit blog twee portretten en mijn gedachten erover. Afgelopen zaterdag vierde een goede vriendin het openingsfeestje van haar nieuwe fotostudio. Uiteraard vieren fotografen feestjes met foto’s. Dus behalve gewoon een gezellig feestje was er ook mogelijkheid tot het laten maken van een portret zonder dat je er een hele shoot voor hoefde te boeken. Ik heb nogal een haat-liefde verhouding met fotografie. Ik heb een hele uitgesproken voorkeur voor welke zijde van die gevoelige plaat ik sta, of het nu analoog is of digitaal maakt niet uit. Ik sta aan de achterkant! Ik houd niet van gefotografeerd worden. Ik snap ook echt niet hoe iemand nou oprecht blij kan zijn met een foto van zichzelf. Echt, die gedachte veroorzaakt bij mij kortsluiting. Oude foto’s van mezelf kijk ik ook niet graag terug. Of het nou geposeerde schoolfoto’s zijn …

Vreemde eend in de bijt

Je kent ze vast wel die reünieprogramma’s op de televisie. Klasgenoten van Koos Postema was een bekende en er zijn nog spin-offs van gemaakt. Rob Kamphues heeft er nog eentje gepresenteerd. Je zet een oude schoolklas weer in, een in de studio gebouwd, klaslokaal en gaat ze interviewen over vroeger en nu. Er wordt een beeld geschetst van de ontwikkeling die iemand door heeft gemaakt. Het sulletje van vroeger die nu succesvol zakenman is, dat soort dingen. Eigenlijk altijd is er wel één bijzonder persoon in de klas, iemand die iets bijzonders heeft gedaan in zijn leven. Die een medaille wint op de olympische spelen, die astronaut is geworden, geëmigreerd naar een onderzoeksstation op Antarctica, de minister-president. Iemand die niet het geijkte pad van huisje, boompje, beestje heeft bewandeld (of wel en nu het gezicht van een supermarkt reclame is). Of een transseksueel. Waar alle klasgenoten een opleiding zijn gaan doen, een baan gevonden of een eigen bedrijf hebben gestart. Verliefd, verloofd en getrouwd zijn. Kinderen hebben gekregen. Er is altijd een vreemde eend in de …

Reacties buiten de kast

Een week geleden heb ik besloten om all-out te gaan en gewoon een link naar dit blog, of eigenlijk mijn open brief, op facebook te zetten. Sinds dat moment beschouw ik alles als algemeen bekend. Ik ga niet mijn mond meer houden tegenover anderen en ik ga er ook geen probleem van maken als iemand het verder verteld. Alles is toch makkelijk na te lezen op een openbare website, ik strooi zelfs visitekaartjes met het adres erop rond. Het staat op internet dús het is waar. Dat uit de kast komen, is één van de beste dingen die ik ooit heb gedaan. Gewoon niet meer vragen hoeven ontwijken. Niet meer opmerkingen hoeven inslikken. Dat is zo’n enorm bevrijdend gevoel. Ik kan het iedereen aanraden! 😉 Tegelijkertijd moet ik ook opmerken dat het achteraf gezien echt enorm meegevallen is, en ik het eigenlijk gewoon veel eerder had moeten doen. (Thank You Captain Hindsight!) Geen enkel onvertogen woord heb ik gehoord. Geen negatieve reactie of wat dan ook. Iedereen die heeft gereageerd was positief. Ik zit nog …