All posts filed under: Maatschappij

Get the L out

Published by Danielle

Toen ik de berichten over het verloop van de Londonse Pride mars, die afgelopen zaterdag plaatsvond, las vond ik het tijd voor een lesje geschiedenis van de Pride en Gay Rights beweging. Wat is er in Londen dan gebeurd? Een groepering die zich verzameld onder de noemer Get the L Out (Trigger Warning: haat en transfobie), heeft afgelopen zaterdag de Pride mars in Londen gekaapt. In plaats van Londonse Burgermeester Sadiq Kahn en een delegatie van de NHS, liep er een groep TERFs (Trans Exclusionary Radical Feminists) voorop. De politie en de organisatie van London Pride hebben niet op getreden, naar verluid omdat het warm weer was(?). Zo werd de Londonse Pride een mars van haat die alle connectie met de oorsprong van Pride kwijt is geraakt. The first Pride was a riot Even een geschiedenislesje: De Gay Pride is ontstaan uit de Stonewall rellen, die in 1969 plaatsvonden in New York. De Stonewall Inn was destijds een homokroeg waar een diverse queer gemeenschap zich verzamelde. Na herhaaldelijke invallen door de politie, gepaard met geweld en treiterijen …

#MeToo

Published by Danielle

Op dit moment gaat er op Social Media de hashtag #MeToo rond. Het is een reactie op de grootschalige aanrandingen en verkrachtingspogingen van filmproducent Harvey Weinstein. Tot voor kort toe wist Weinstein door zijn invloedrijke positie in Hollywood zijn slachtoffers de mond te snoeren. Dat wast tot het moment dat The New York Times voor het eerst publiceerde over Weinsteins drie decennia lange carrière als aanrander. Na die publicatie werd een beerput opengetrokken door actrices die ook nare ervaringen met de filmproducent hadden. Sinds afgelopen week staat het internet vol met #metoo waarin vrouwen de momenten delen dat ze zijn aangerand, seksueel geïntimideerd of verkracht. Vaak voorzien van een relaas over hoe ze niet serieus genomen werden en de standaard goedprater ‘boys will be boys’. De reacties die posters van een #metoo krijgen zijn bedroevend: ze zouden het wel hebben uitgelokt, ze waren op de verkeerde plek, hadden ze maar niet… Victim blaming heet dat, de schuld bij het slachtoffer leggen in plaats van bij de dader. De internationale #metoo is eigenlijk hetzelfde als de …

Beste reiziger…

Published by Danielle

Uiteraard is mij een paar keer gevraagd wat ik van de genderneutrale omroepen van de NS vindt. Mijn eerste gedachte, en leedvermaak, waren alle gekrenkte dames en heren die online hun onvrede met deze ontwikkeling uitten. Als ik de commentaren onder de nieuwsberichten en op social media zie valt het mij op dat vooral de groep die graag de woorden als SJW’s, linkschmensch, gutmensch, en policors bezigt ineens zoveel waarde hecht aan correcte aanspreekvormen. Men moet normaal doen en zich maar vooral niet beledigd voelen en gewoon gehoorzamen. Als LGTQIA+ minderheid mag je precies zijn wie je bent in Nederland. Zolang je maar niet opvalt en je precies gedraagt zoals de cis-meerderheid dat het liefste ziet. Mannen die hand in hand lopen zijn aanstootgevend. Vrouwen die zoenen worden behandeld alsof ze een live pornovoorstelling geven. Verbaal en fysiek geweld moeten we als LGBT’er maar normaal vinden en ‘gewoon’ een dikke huid kweken of de gevolgen maar dragen. Het was hetzelfde riedeltje als er eens gewezen wordt op privileges van de meerderheid. Door anderen dezelfde privileges …

Utrecht Canalpride

Published by Danielle

Uit onvrede met de vercommercialisering van de Amsterdamse Canalpride waardoor het voor kleine organisaties niet meer te doen is om daar mee te varen is er in Utrecht een nieuwe Canalpride ontstaan. Gisteren was de eerste, en ik was erbij. Op een boot. Boot nummer 7 van de Meerminners was een bescheiden bootje, met een iets te bescheiden muziekinstallatie. Met 28 man (m/v/anders) vertegenwoordigden we de niet-monogame kant van seksuele diversiteit. Daarover is nog vooral veel onwetendheid, ik merk dat iedere keer weer als ik het over mijn verschillende love interests heb. “Weten ze de dan van elkaar?” is dan altijd de meest gestelde vraag. Meestal gevolgd door een: “Maar wil je dan niet trouwen?” Over die relationship escalator en hoe ik daarin sta lees je binnenkort meer. Het was best spannend. De Amsterdamse Gaypride is een groots en bekend evenement. Deze Utrechtse editie was niet alleen kleinschalig opgezet, maar vooral minder bekend. Zou er wel publiek op af komen, of moesten we het doen met het winkelend publiek in langs de Oude gracht. Bij het vertekpunt …

Seksueel geweld, de Godwin onder de ad hominems

Published by Danielle

Het was een bewogen weekje in medialandschap: NRC en Volkskrant stonden op tegen het seksisme en de verkrachtingsverheerlijking van GeenStijl. Ondertussen gebruikte het Parool verkrachting als omschrijving voor Elzasser pizza’s die ze niet zo lekker vonden, om nog maar even te laten zien hoe gemakkelijk er over seksueel geweld wordt gedacht.  GeenStijl Het begon met een column in het NRC en mondde uit in dit pamflet dat Volkskrant en NRC publiceerden ondertekend door ruim honderd vrouwelijke journalisten, columnisten en andere opiniemakers. Onder de titel ‘Beste adverteerders op GeenStijl en Dumpert, u betaalt mee aan vrouwenvernedering’ vragen opstellers Loes Reijmer, Esma Linnemann en Rosanne Hertzberger aan adverteerders of ze beseffen dat ze met hun marketingbudgetten geïnstitutionaliseerde vrouwenhaat financieren. Of brands als de Belastingdienst, De Efteling, Defensie en Grolsch dat wel in hun imago vinden passen. Een aantal adverteerders hebben hun advertenties op GeenStijl en Dumpert inmiddels ingetrokken. De redactie en reaguurders van GeenStijl stonden natuurlijk op hun achterste benen door deze vorm van dwangcensuur. Oproepen tot een boycot. Bedreiging van het vrije woord. Inperking van hun vrijheid van meningsuiting. Het is …

Catcalling

Published by Danielle

Het is één van de privileges die ik heb ingeleverd toen ik in transitie ging: verschoond blijven van catcalling. Het nageroepen worden op straat om hoe je eruit ziet. Vanmorgen gebeurde het me op weg naar werk. Toen ik nog als jongen leefde kon ik zo ongeveer alles aantrekken wat ik wilde zonder dat ik er opmerkingen over zou horen op straat. Slecht zittend pak, te strakke of te wijde spijkerbroek, verwassen t-shirts. Zolang het geen Borat-style mankini is kom je als man eigenlijk met alles wel weg. Sinds ik mezelf als vrouw ben gaan presenteren is dat anders. Men verwacht dat ik me vrouwelijk kleed en dat ik make-up gebruik. Dingen die ook wel doe, steeds vaker zelfs, maar alleen als ik daar zin in heb. Want zo ben ik, en zou had ik me ook gedragen als ik gewoon met een beter passend lijf geboren zou zijn. Dan zou ik me ook richting de tomboy kant van het spectrum hebben gepresenteerd. Niet vandaag, vandaag droeg ik één van mijn favoriete jurken. Niet zo figure hugging …

Verkiezingen 2017 – kleur bekennen

Published by Danielle

Op het moment dat ik dit blog schrijf is het grote slotdebat op de NOS nog gaande. Zelf heb ik er niets van gezien omdat ik de twee maandelijkse Gendertalk discussieavond leidde. Ook daar waren de verkiezingen een belangrijk thema: welke partijen zijn een veilige keuze als je LGBTQIA+ (ik zal verder LGBT+ als korte versie gebruiken) een belangrijk thema vindt. Daarin was toch wel een duidelijke trend gaande, ook omdat alle aanwezigen Gayvote de stemwijzer van COC hadden doorgenomen. Aan het begin van de campagneperiode had ik het plan om mijn eigen stemwijzer te maken met de belangrijkste LGBT+ standpunten van de verschillende partijen. Maar toen zag ik dus Gayvote, dat maakte het leven mij een stuk makkelijker. De belangrijkste boodschap die ik met dit blog wil geven: Ga stemmen! en doe dat op een partij met inhoud. Stem alsjeblieft niet op een poppulist om ‘een signaal af te geven’. Een signaal afgeven doe je met een doordachte stem op een partij die een fatsoenlijk programma in elkaar heeft gezet. Ik mag het dan …

Deadnaming

Published by Danielle

Onlangs kreeg ik van mijn ouders een vondst die mijn moeder had gedaan bij het opruimen. Het zilveren armbandje met mijn naam dat ik als kind zijnde droeg. Mijn oude naam, van vroeger, toen ik nog een jongetje was. Mensen die me in de afgelopen jaren hebben leren kennen vragen me er wel eens naar: hoe ik vroeger heette. Best raar eigenlijk die interesse naar iets wat voor hen niet relevant is. Dat iemand vraagt naar hoe ik aan mijn huidige voornaam ben gekomen vind ik veel interessanter: niet iedereen krijgt de kans zelf een voornaam en roepnaam te bedenken. Ik herinner me nog de aangifte van mijn nieuwe naam bij de gemeente: De ambtenaar backspacede het voornaamveld leeg, draaide het scherm nog iets verder naar me toe en keek me met een grote grijns aan. “Wat mag ik voor je invullen?” Als je me vraagt hoe ik aan mijn huidige naam kom, dan zal ik je ook gewoon vertellen dat het gebaseerd is op de naam die ik met mijn geboorte meekreeg. Ik vindt …

Somatische zorgstandaard Transgenderzorg

Published by Danielle

Regelmatig hoor ik online de klaagzangen van mijn lotgenoten over de lange wachttijden, de stugge houding van het VUmc en de weerbarstigheid van zorgverzekeraars.Toen er deze zomer een oproep verscheen voor mensen die deel willen uitmaken van de focusgroep voor de werkgroep voor het opstellen van een somatische zorgstandaard voor transgenderzorg heb ik me aangemeld. Ik wil graag iets terugdoen voor de maatschappij en mijn lotgenoten nu ik door mijn transitie heen ben. De werkgroep somatische zorgstandaard transgenderzorg is opgericht op initiatief van de Nederlandse Zorgautoriteit om de eenvoudige reden dat er geen standaarden zijn aan de hand waarvan gehandhaafd kan worden. Ook de NZa kreeg de nodige signalen dat het niet goed ging met de transgenderzorg in Nederland, de patiëntenstop van het VUmc in 2014 was een van de bekende druppels. Maar zolang de NZa niets heeft om op terug te vallen kunnen ze ook niet handhaven. Daarom de roep om een nationale zorgstandaard. De eigenlijke werkgroep bestaat uit vertegenwoordigers van alle medische disciplines die zich bezighouden met transgenderzorg. Daarbij zijn onder andere chirurgie, endicrinologie …

Ben ik mijn plek wel waard?

Published by Danielle

De reacties onder nieuwsberichten over transgender gerelateerde onderwerpen, ik probeer ze niet te lezen. Maar soms, soms is mijn nieuwsgierigheid sterker dan goed voor me is. Zoals ook afgelopen week onder een nieuwsbericht over Chelsea Manning, die in hongerstaking is geweest om medische transitie af te dwingen. Even in het kort wat context: Chelsea Manning is een klokkenluider die via Wikileaks een groot aantal militaire documenten naar buiten bracht. Daarvoor heeft ze terecht gestaan voor landverraad en zit ze in de gevangens. Daar heeft ze recht op medische bijstand bij haar transitie. Dat is haar onthouden, ze is ervoor naar de rechter gestapt en die rechter stelde haar in het gelijk. Vervolgens is de medische zorg haar alsnog geweigerd waarna ze in hongerstaking ging. Onder dat nieuwsbericht een aantal reacties, waaronder deze twee: “Doe dat maar als hij uit de bak komt” “Op eigen kosten” Ik zou graag zeggen dat dit me koud laat. Dat ik weet dat dit toetsenbordhelden zijn die bij wijze van hobby dit soort teksten onder nieuwsberichten plaatst. Ik stel me zo …