Author: Danielle

Lekker in mijn vel

Published by Danielle

Had je me een jaar geleden gevraagd of ik óóit een blog zou schrijven met deze titel dan had ik met een resoluut “Nee!” geantwoord. Kan je nagaan hoeveel er voor mij al is veranderd en wat er aan mij aan het veranderen is. Ik zit écht letterlijk beter in mijn vel. Zeker de laatste paar weken, zo sinds mijn weekje vakantie onlangs. Daar zijn een aantal dingen die daar invloed op hebben gehad. Ik ben gesetteld in mijn huisje. Er moeten nog dingen gebeuren en ook nog spullen, vooral mijn boeken, worden overgeheveld van mijn ouders. Maar het voelt al steeds meer als thuis. Ik voel me er prettig en veilig. De eerste onwennigheid van in m’n eentje zijn is er af. De routine van huishoudelijke taken begint er langzaam in te komen. Al vergt dat nog wel wat bijstellen en af en toe wat extra planning. Dan is er nog dat weekje vakantie zelf geweest, een beetje extra rust heeft me goed gedaan. Mijn vakantie deze zomer ben ik vooral bezig geweest met het …

Dag voor depthologisatie van Genderdysforie

Published by Danielle

Vandaag is het de Internationale actiedag voor trans depathologisatie.  Simpel gezegd wordt er actie gevoerd om genderdysforie niet meer te zien als een ziekte maar als een gewone variatie die nu eenmaal bestaat binnen de mensheid. Ik werd getipt door een vriendin over een Iers blog over de de Ierse wettelijke situatie: Recognition Not Pathologisation- how bad could it be?. Als je denkt dat we in Nederland nog ouderwetsch zijn en achter de feiten aan lopen, in Ierland is het nog erger. Even samengevat: om juridisch je geslacht te veranderen moet je in Nederland nog steeds een medische behandeling ondergaan inclusief een gedwongen  sterilisatie. Van dat alles maak je een dossier, dat stuur je naar een advocaat en die gaat ermee naar de rechter. De rechter doet vervolgens inhoudelijk uitspraak of er wel of niet een aantekening in het geboorteregister gemaakt kan worden. In Ierland moet je ook nog eens scheiden indien je getrouwd bent en verschijnen voor een panel wat gaat beoordelen of jij wel bent wie je bent. In de Ierse blogtekst schrijft Aoife O’Riordan …

Aseksueel, taart is beter dan seks

Published by Danielle

Afgelopen vrijdag was ik op één van de film & discussieavonden van Get a Room. Deze avonden gaan over seksualiteit in de breedste zin van het woord en hebben iedere maand een ander thema. Er wordt een documentaire vertoont en er is altijd een relevante gast voor vragen en discussie nadien. Het thema van deze avond: a-seksualiteit, het gebrek aan seksuele aantrekking. De film van de avond: ‘(A)Seksual’ Na een documentaire sprak er een ervaringsdeskundige en was er ruimte voor vragen en discussie. Het viel me direct op dat het concept aseksualiteit nog erg onbekend was onder het publiek. Het is voor de meesten een dusdanige ver van het bed show dat ze zich er gewoon niet in kunnen inleven. Nou is dat met aseksualiteit ook niet vreemd het is een kleine groep (geschat ongeveer 1% van de bevolking) die niet echt opvalt of op de barricades staat voor erkenning. Columnist Dan Savage verwoorde het in de film als “Then you have the asexuals marching for the right not to do anything.” Op de barricades zal ik niet klimmen, …

Twee portretten

Published by Danielle

Even op de foto gaan, het lijkt zoiets triviaals. Zoveel mensen gaan op de foto. Iedere dag opnieuw maken mensen foto’s van zichzelf, kijk maar naar facebook. Voor mij is op de foto gaan een big issue. In dit blog twee portretten en mijn gedachten erover. Afgelopen zaterdag vierde een goede vriendin het openingsfeestje van haar nieuwe fotostudio. Uiteraard vieren fotografen feestjes met foto’s. Dus behalve gewoon een gezellig feestje was er ook mogelijkheid tot het laten maken van een portret zonder dat je er een hele shoot voor hoefde te boeken. Ik heb nogal een haat-liefde verhouding met fotografie. Ik heb een hele uitgesproken voorkeur voor welke zijde van die gevoelige plaat ik sta, of het nu analoog is of digitaal maakt niet uit. Ik sta aan de achterkant! Ik houd niet van gefotografeerd worden. Ik snap ook echt niet hoe iemand nou oprecht blij kan zijn met een foto van zichzelf. Echt, die gedachte veroorzaakt bij mij kortsluiting. Oude foto’s van mezelf kijk ik ook niet graag terug. Of het nou geposeerde schoolfoto’s zijn …

A trip down memory lane

Published by Danielle

Soms kom ik dingen tegen die me op een trip down memory lane sturen. Vorige week spotte ik een nieuwsberichtje dat Team Europe de RyderCup dit jaar heeft gewonnen. Nu is de Rydercup in Nederland weinig bekend maar in de golfwereld is dit twee jaarlijks toernooi toch wel een groot evenement. Ik moest toen terug denken aan exact tien jaar geleden, toen liep ik ook rond op dat toernooi, editie 2001. Dat rekensommetje klopt trouwens, vanwege 9/11 is het toernooi destijds een jaar uitgesteld. Ik liep toen stage in Engeland en werd door mijn stagehotel uitgezonden naar het hotel waar de Rydercup plaats vond. Die week is een enorme ervaring geweest en heeft erg veel indruk op mij gemaakt. De zwaarste aardbeving die het Verenigd Koninkrijk ooit heeft gekend heeft duidelijk minder indruk op me gemaakt. Ik sliep er rustig doorheen op luttele kilometers van het epicentrum. Dit is slechts een van de ervaringen die ik heb meegemaakt in mijn ‘oude leven’ en die ervaring koester ik. Ook al heb ik die ervaringen opgedaan als jongen. …

Stand houden op de werkvloer

Published by Danielle

Ik heb het gevoel dat veel Transgenders hun baan kwijtraken of niet aan aan een nieuwe baan komen. Niet zozeer vanwege de crisis maar vooral vanwege hun genderdysforie. Dat ze niet (meer) geaccepteerd worden door collega’s bijvoorbeeld. Of door een werkgever die bang is klandizie te verliezen. Voor mij is het ook wel een issue geweest voor mijn coming out, ook al ken ik onder mijn collega’s een flink aantal homoseksuelen. Dus wat acceptatie zou het wel goed moeten zitten. Maar seksuele voorkeur heeft niet een direct gevolg op je voorkomen op de werkvloer. Als het alleen mijn seksuele voorkeur zou zijn, dan had ik echt geen coming out op de werkvloer gedaan. Zoiets zou vanzelf wel eens bekend worden in normale conversaties, daar zou ik me echt niet druk om maken. Als je van geslacht veranderd en daarmee de manier waarop je jezelf presenteert en manifesteert, dat wordt wel opgemerkt. Dan moet je wel gaan uitleggen wat er gaande is. Gelukkig viel die uitleg in goede aarde. Strikt genomen ben ik totaal overgekwalificeerd voor …

Zelfverzekerdheid en stem

Published by Danielle

Vanmorgen bij mijn wekelijkse logopedie sessie een kleine openbaring gehad. De afgelopen weken ben ik aan het oefenen om mijn strottenhoofd opnieuw te leren gebruiken, om in een hogere toonsoort te kunnen spreken. Om een idee te geven hoe moeilijk dat is: probeer maar eens te praten in een toonsoort die niet je eigen is en zonder het gebruik van je borstkas als klankkast, houdt dat de hele dag vol. Ik gaf dus aan dat ik het erg moeilijk vind en dat ik vooral op mijn werk steeds weer het laag in duik. Zelf dacht ik dat dat vooral kwam omdat ik naar meer volume zoek. Daarin werd mijn ongelijk bewezen. Mijn logopediste liet me een paar kleine oefeningetjes doen, om me te laten horen dat die lage toonsoort niet komt door het zoeken naar volume. Integendeel zelfs, als je harder praat gaat de toon automatisch omhoog. Dat lage komt voort uit onzekerheid, waardoor je ineen duikt en minder hard gaat praten. Ze liet me ervaren dat als ik enthousiast ben juist omhoog ga in …

Les 1: Hardop lezen

Published by Danielle

Mijn lichaam verandert langzaam en dat gaat bijna vanzelf. Het enige wat ik daar echt voor hoef te doen is tweemaaldaags twee pilletjes slikken, de rest gaat dan vanzelf. Helaas gaat mijn stem niet anders klinken, dat vergt oefening en het resultaat kent harde grenzen. Die grens heb ik gelukkig nog niet bereikt. Ik ben dus begonnen met logopedie, om mijn stem een vrouwelijker klank te geven. Dat is erg moeilijk. Gewoon de oefeningen in het geheel al en vooral om het vol te gaan houden in het dagelijks leven. In mijn FAQ heb ik al uitgelegd dat toonhoogte niet de enige factor is die bepaalt of een stem mannelijk of vrouwelijk wordt bevonden, intonatie en stemgebruik spelen daar ook een grote rol in. Die laatste twee, en nog wat andere factoren zijn goed te beïnvloeden. Toch beginnen we bij de toonhoogte. Ik heb gelukkig nog ruimte in mijn stembereik om nog iets omhoog te gaan. Dat is nog best moeilijk want vooral in de top van mijn bereik is het nu nog niet zuiver en …

Ups en downs

Published by Danielle

Ik heb zo mijn  ups en downs en die laten zich heel erg typisch kenmerken. Tijdens de ups voel ik mij goed, kan ik alles hebben en vind ik moeilijkheden slechts uitdagingen. De downs staan vooral in het teken van onzekerheid en extreme zelfbewustheid over mijn lichaam. Momenteel heb ik dus zo’n down. Ik weet ook wel hoe het komt hoor. Er zijn in mijn privéleven wat dingen gebeurd en gaande die ik mij nogal aantrek. Ik wordt daar sip van en dat heeft weer weerslag op mijn algehele stemming en gevoel. Wat ik vooral vervelend vind is de onzekerheid die met zo’n downer gepaard gaat. Ik voel me dan extreem bewust over álle kleine dingetjes aan mijn lichaam die me niet zinnen, ook dingen die niemand ziet en waar alleen ik weet van heb. Dan vliegt al mijn zelfverzekerdheid zo het raam uit. Soms is die onzekerheid zó erg dat ik zelfs begin te twijfelen of ik wel het goede pad ben ingeslagen. Gelukkig hoef ik dan maar heel even te denken aan het alternatief …

De dag na de verkiezingen

Published by Danielle

“Herinner je jouw eigen puberteit nog? Het voelt bij mij precies zo.” Het is bijna een stopwoordje voor me geworden. In elk geval is dat het standaard antwoord als iemand vraagt hoe het voelt en of ik er al wat van merk. Althans als het een vrouw is die het vraagt. Ik weet nog niet hoe ik het aan een man zou uitleggen anders dan AUW!! Want het doet pijn, steeds meer en steeds heftiger, het wordt met de dag erger. D’r hoeft maar een zuchtje wind langs te komen en ik moet die stekende pijn even verbijten. Een koel briesje heeft nog nooit zo’n pijn gedaan. Ik was al wel voorbereid op het feit dat het gevoelig zou zijn, zelfs een beetje pijnlijk. Ik maakte al grapjes over het al dan niet een goed idee zijn om een hard matras te kopen. Maar ik had meer het gevoel van duwen op een blauwe plek verwacht, een beetje beurs. Niet scherpe duidelijk afgebakende pijntjes en extreme gevoeligheid. Wat betreft dat matras; ik slaap inmiddels niet …