Het gonsde al een tijdje rond in de online trans-scene: Hij is een Zij, het nieuwe programma van Arie Boomsma over transgenders, uitgezonden op de KRO. Dinsdag was de eerste aflevering, ik twijfelde vooraf of ik het zou gaan kijken. Mijn genderdysforie bepaalt dagelijks mijn leven en is in mijn gedachten altijd aanwezig. Soms voelt het alsof mijn leven alleen maar om mijn transitie draait. Om dan ook nog zo’n documentaire/interviewreeks te kijken had ik niet heel veel zin in, maar ik heb toch gekeken.

In dit programma Hij is een Zij volgt Arie Boomsma een aantal vooral jonge transgenders in hun transitie. De verwachtingen waren een beetje gemengd, na het laatste transgerelateerde programma dat Arie presenteerde, Debat op Twee, waren de meningen over hem nogal verdeeld. Ik vond toen al dat hij het als presentator best goed deed. Na de eerste aflevering van Hij is een Zij vind ik dat hij het uitstekend deed. Ik ken niet veel van zijn eerdere programma’s, maar ik vind Arie als interviewer het goed doen persoon. Hij is kalm, stelt goede vragen, komt meelevend over en heeft een prettige stem om te horen.

Belangrijker dan de persoon van de interviewer is de manier hoe de geïnterviewden in beeld worden gebracht. Bij iedere aankondiging van een programma over transgenders is men bang dat het een hoog freakshow gehalte zal hebben, het is een soort collectieve angst. Vind ik vrij ongegrond, ja er zijn tv-programma’s die transen op nogal negatief neer zetten, maar er zijn genoeg programma’s geweest die het onderwerp transgender wel op een integere manier neerzetten en bijdragen aan een brede acceptatie in de maatschappij. Hij is een Zij is er een van.

Wat ik vooral prettig vond is het afbeelden van de transitie als een lang en zwaar proces. Dat is het namelijk, vaak wordt er heel erg gefocust op die ene operatie. Terwijl dat maar een klein deel van het proces is, voor velen een belangrijk deel, maar toch slechts een deel. De gevolgen van een hormoonbehandeling vallen de buitenwereld veel meer op en dragen veel meer bij aan de maatschappelijke en sociale transitie. Operaties zijn veel meer het persoonlijke onderdeel. In Hij is een Zij wordt er ook wel aandacht aan besteed maar ligt er geen nadruk op.

Waar wél nadruk op ligt is de persoonlijke strijd die je doorgaat. Ook al ben je nog zo overtuigt van je gender. Je moet nog altijd een aantal maatschappelijke en persoonlijke barrières door. Dat kan veel moeite en tijd kosten. Ook is al een paar keer naar voren gekomen dat transgender zijn geen keus is wat je zo maar even doet. Het overkomt je, de oorzaak onbekend. Het enige wat je kunt is je er zo goed mogelijk naar richten.

Hij is een Zij is een goed programma. Het brengt transgenders op een integere manier in beeld en besteed aandacht aan de dingen die er echt toe doen. Ook al is het verhaal van iedereen anders, het was voor mij toch vooral heel veel herkenning. Volgende week kijk ik weer en ik vind het een aanrader voor anderen om te kijken. Juist voor hen die niet met genderdysforie kampen geeft het een inzicht in ‘ons’ leven. Heb je de uitzending gemist? Terug kijken kan hier.