Het was weer een driemaandelijkse check-up bij het Genderteam. Eén dag met twee afspraken en vier wachtkamers. Bij de arts niets bijzonders, behalve dat ik nog op de hoge dosis cyproteron-acetaat (de testosteron blokker) blijf. Waar ik nog 100 mg per dag slik, is het nieuwe standaard regime waarmee ze beginnen 50 mg per dag. Ik heb een tijdje 50mg geslikt, maar toen zelfs collega’s opmerkten dat mijn baardschaduw zichtbaarder werd heb ik de dosis weer verhoogd. Verder nog op de weegschaal (ik ben minder aangekomen dan ik dacht) en bloeddruk meten (zoals altijd aan de hoge kant). Ik vind die automatische bloeddrukmeters maar niets. In alle bezoeken bij het VUmc is er tot nu toe maar één arts geweest die ambachtelijk met stethoscoop en handblaasbalgje mijn bloeddruk mat. Een kwartier later stond ik weer buiten met recepten voor de komende drie maanden.

Het gesprek bij de psycholoog was exemplarisch voor hoe mijn gedachten momenteel zijn: van de hak op de tak en totale chaos. Mijn psychologe had duidelijk moeite om het gesprek een bepaalde richting op te sturen. We hebben het vooral gehad over operaties en mijn angsten en andere factoren die spelen in mijn afweging. Ik heb vooral heel veel behoefte aan goede voorlichting. De dingen die je leest op het internet zijn sterk gekleurd door de persoonlijke ervaring. Daarnaast is de situatie van anderen vooral niet die van mij.

Na mijn vorige bezoek aan het genderteam wist ik al dat ik door zou kunnen gaan naar de volgende fase van het traject. Ik maakte ergens op een forum de opmerking dat ik me nu maar eens moest gaan inlezen in de materie. Er werd me gelijk toegebeten waarom ik dat niet al lang gedaan heb. Wat ik al die tijd op wachtlijsten en tijdens diagnose dan allemaal gedaan had, werd me gevraagd. Ook toen al wist ik het nodige over de operatie, de methoden die gebruikt worden en wat er allemaal bij komt kijken. Maar dat is algemene informatie, de standaard patiënteninformatiebrochure bijvoorbeeld. Dat is niet concreet op mij van toepassing.

Voor die concrete informatie die specifiek op mij van toepassing is, daar is het nu tijd voor. Komende maandag is er de informatieavond over de operatie. Ik hoop daar een boel informatie te kunnen halen en me aan de hand daarvan te kunnen voorbereiden op een gesprek met de chirurg. Want ook dat kreeg ik vandaag mee: een afspraak met de plastisch chirurg. Over een maand een eerste consult, vooral bedoelt om meer informatie te vergaren om uiteindelijk een goede afweging te kunnen maken.

Speciaal voor dit doel heb ik een nieuw notitieboekje gekocht, een fijne paarse Moleskine. Eentje voor aantekeningen en gedachten en eigenlijk alles wat er met de SRS samenhangt. SRS is een afkorting die vaker langs gaat komen op dit blog. Het is een handige afkorting voor de Engelse term voor de geslachtsaanpassende operatie: Sexual Reassignment Surgery. Vaak genoeg zal ik spreken over dé operatie, als ik het daar over heb dan zal ik daarmee dus die geslachtsaanpassende operatie bedoelen. Aankomende maandag zal ik vast het nodige aan aantekeningen maken. Dat zullen de nodige gaan zijn, ik voorzie een half hoorcollege. Mijn notities overnemen of het paarse notitieboekje inzien is op eigen risico. 😉