Kennen jullie Bonsai Kitten nog? Jaren geleden, volgens mij nog vóór Google is er een enorme rel over geweest: Een website waar je katten kon kopen die als kitten in een glazen waren gestopt om ze in rare vormen te laten groeien. Men was er zó verbolgen over, er werd niet eens opgemerkt dat de site verstoken was van iedere vorm van contactinformatie. Geen adres, geen telefoon zelfs geen e-mailadres. Het was een grote hoax. Laatst moest ik er zittend op de rand van mijn bed weer aan terug denken toen ik naar beneden keek: ik heb bonsai boobies.

Een paar weken geleden ben ik terug gekomen op mijn kweken of vullen besluit dat ik ongeveer een jaar geleden nam. Ik heb mij destijds voorgenomen om mijn borsten te laten groeien onder invloed van medicatie: de ‘kweken’ optie. Opvullen van bh’s met protheses, kipfilets of andere zaken heb ik destijds links laten liggen. Het groeien ging me te gestaag en pokon helpt helaas niet. Naar mijn idee werd ik vaker gemeneerd dan ik prettig vind en bedacht me dat in de passabileitsafweging (in mijn blog van vorige week heb ikdat uitgelegd) de aanwezigheid van duidelijk herkenbare borsten best wel eens zou kunnen helpen. Ik besloot het te testen, mijn twittervolgers hebben vast wel wat tweets gezien over een ‘sociaal experiment’.

Op internet kwam ik een alleraardigst webwinkeltje tegen dat specialiseert in kleine cupmaten. Volgens de maattabellen heb ik net aan een AA en dat valt nogal in het niet bij mijn postuur, dus ik koos voor exemplaren voorzien van inserts.  Het alleraardigste webwinkeltje verpakt de spulletjes in paars vloeipapier. Dan heb je meteen al een streepje voor bij mij, het zijn van die kleine dingetjes die het leven leuker maken.

Tijd om de proef op de som te nemen. Het was nog net koud genoeg voor warme winterkleding, daaronder viel het niet zo op dat mijn boezem wat groter was dan een dag eerder. Het scherpe kantje van de overgang was er gelukkig vanaf. Het was wel meteen succesvol. Ik werd direct significant vaker gemevrouwd en het meneren nam direct af.    Ook al weegt schuimrubber niet zoveel, het legt nogal wat gewicht in de schaal als het om de passabiliteitsafweging gaat. Het grotere volume zorgde ervoor dat ik instant passabeler ben. Ik voel me er een stuk zelfverzekerder door. Waar mijn eerdere afweging kweken of vullen was, is het motto nu: fake it ’till you make it.

De bh’s hebben nog een bij-effect: ze veranderen de vorm van mijn borsten. Toen ze nog in het wild groeiden hadden ze een duidelijke neiging tot schijn afhangen en ovaal zijn. De bh’s die ik draag geeft een rondere en veel mooiere vorm, ook als ik ze niet draag. Bonsai boobies, ik heb ze. Ik laat ze gewoon in een voorgedefinieerde vorm groeien. Net zoals de kittens. Net zoals echte bonsai boompjes, die niet alleen klein worden gehouden maar ook in bijzondere vormen worden gemanipuleerd.

Mijn ‘sociaal experiment’ heeft me wel doen nadenken over de toekomst. Als mijn borsten de afmetingen en vorm blijven hebben zoals nu dan overweeg ik een vergroting. Zover is het nog niet. Het duurt zeker twee jaar voor de hormonen hun maximale werking bereikt hebben, daar wacht ik nog op en dan moet ik nog gaan sparen. Want tegen het advies van het College voor Zorgverzekeringen in heeft de minister eigenhandig bepaald dat operaties aan secundaire geslachtskenmerken niet vergoed worden. Daar is wat voor te zeggen, want als je als vrouw met kleine borsten geboren bent moet je het ook zelf betalen. Maar het is wel meten met twee maten: mijn baardgroei (ook een secundair geslachtskenmerk) laat ik op kosten van de verzekering weglaseren en transmannen krijgen de mastectomie gewoon vergoed. De politiek is er ook gewoon niet over uit, afgelopen jaar nog is er een motie in de tweede kamer geweest om een fonds op te richten voor het vergoeden van operaties  aan secundaire geslachtskenmerken bij transseksualiteit. We spreken dan over een bedrag van € 250.000 op een begroting van zo’n € 60 miljard, ofwel 0,0004% van de zorgbegroting. Helaas heeft die motie het niet gehaald. Nou ja wie weet wat de toekomst nog brengt, en ik heb het er best voor over om zelf te betalen.

Die mogelijkheid dat ik een vergroting neem heeft nog een ander gevolg: “No tattoo for you!” Ik heb al lang de wens een tatoeage te laten zetten, ik heb ook een idee wat ik wil. Maar dat komt precies langs het probleemgebied bij mijn borsten. De huid daar kan best wat uitgerekt worden, en met een beetje pech zou een chirurg nog de scalpel door het ontwerp halen ook. Ik heb het een tattoo-artiest gevraagd en hij raadde het af om nu al die tatoeage te laten zetten. De kans dat het uitrekken van de huid de afbeelding beïnvloed is zeker aanwezig. Ik wacht nog wel even. Ik wil graag een tattoo en heb al jaren een concept mijn hoofd dat ik wil, maar ik zal niet een tattoo nemen op het tattoo nemen.

Oh ja, om die vraag maar meteen te pareren: ongeveer de helft is echt. 😉