Vanmorgen bij mijn wekelijkse logopedie sessie een kleine openbaring gehad. De afgelopen weken ben ik aan het oefenen om mijn strottenhoofd opnieuw te leren gebruiken, om in een hogere toonsoort te kunnen spreken. Om een idee te geven hoe moeilijk dat is: probeer maar eens te praten in een toonsoort die niet je eigen is en zonder het gebruik van je borstkas als klankkast, houdt dat de hele dag vol. Ik gaf dus aan dat ik het erg moeilijk vind en dat ik vooral op mijn werk steeds weer het laag in duik. Zelf dacht ik dat dat vooral kwam omdat ik naar meer volume zoek. Daarin werd mijn ongelijk bewezen.

Mijn logopediste liet me een paar kleine oefeningetjes doen, om me te laten horen dat die lage toonsoort niet komt door het zoeken naar volume. Integendeel zelfs, als je harder praat gaat de toon automatisch omhoog. Dat lage komt voort uit onzekerheid, waardoor je ineen duikt en minder hard gaat praten. Ze liet me ervaren dat als ik enthousiast ben juist omhoog ga in toonsoort en het ook beter weet vast te houden. Dat was wel een enorme eye-opener. Haar advies: zorg dat je jezelf goed voelt en zelfverzekerd, ook over je uiterlijk. Besteed aandacht aan kleding, accessoires en make-up. Veel zelfvertrouwen en enthousiasme helpen mijn stem te krijgen waar ik ‘m hebben wil. Mede omdat zelfverzekerd zijn ook je houding verbeterd en daarmee een beter uitgangspunt voor bewuster stemgebruik.

Die extra aandacht aan kleding, dat wilde ik eigenlijk vanmiddag gaan regelen. Ik heb nood aan kleding voor de koude seizoenen, ik heb daar amper wat voor. Maar dat ene kwaaltje wat ik al mijn hele heb heeft roet in het eten gegooid: eczeem. De jeuk was vandaag zo ondragelijk dat ik niet meer helder kon denken en in plaats van kleding kopen, ik met niet meer dan een middeltje tegen de jeugd jeuk naar huis ben gegaan. Vechtend tegen de tranen, maar dat was tevergeefs. Ik ben wat jeuk betreft wel wat gewend, maar zó heftig heb ik het nog nooit meegemaakt. Dat kleding kopen schuif ik maar even vooruit.