De paden op, de lanen in! Ik ben aardig bezig om stappen vooruit te zetten, toevallig in dezelfde week als de Nijmeegse Vierdaagse.
Om te beginnen ben ik na tweeënhalve week vakantie weer aan het werk gegaan. Voortbordurend op het goede nieuws dat ik kreeg van de psycholoog vorige week ben ik ook gewoon zélf mijn nieuwe naam gaan gebruiken als ik de telefoon opneem en om mails te ondertekenen. Beetje onwennig de eerste dag nog, maar het voelt gewoon goed. Dat een aantal collega’s al ook consequent zijn omgeschakeld vind ik heel erg fijn. Ik denk dat daar na mijn vakantie mee beginnen wel een juist moment voor is geweest.
Afgelopen dinsdag heb ik dus dat andere goede nieuws van klinisch logopedist en de KNO-arts gekregen. Ik moet dan nog wel een afspraak gaan maken bij een logopediste in de buurt. Snel doen en in gang zetten. Hoe eerder, hoe beter. Dat ik na, of mischien al vóór, mijn verhuizing terecht kan. Al zal er vast nog wel een vakantie overheen gaan verwacht ik zo en die verhuizing zal ook snel genoeg zijn, mijn huis schiet aardig op.
Ondertussen heb ik mijn geboortekaartjes plan ook in gang gezet. Ik heb een ontwerpster opdracht gegeven wat te ontwerpen. De standaard kaartjes voldoen écht niet voor mijn situatie, buiten dat ik het aanbod van de geboortekaartjeswebsites die ik gezien echt vind ontbreken aan smaak. Wat het dan wel gaat worden, houd ik nog even voor mij. Het zal vlug genoeg in brievenbussen door het land gaan verschijnen.
Tenslotte vanmorgen nog een sessie bij het lasercentrum gehad. Dat ik me daar twee dagen voor niet mag scheren vind ik altijd maar niks. ook al groeit er steeds minder aan baardhaar. Ik vind het nog altijd teveel en voel me ongemakkelijk met stoppels. Om maar eens goed huis te houden is dat laserapparaat een standje of wat omhoog gegaan. Dat heb ik wel even gevoeld. De lichtpulsen zelf kwamen al flink harder aan en naderhand ook napijn gehad. Ik weet gelijk weer waarom ik geen zonaanbidder ben, het voelt exact hetzelfde als door de zon verbrand zijn. Het gloeit nu nog steeds.
Dit voorwaartse momentum wil ik vasthouden. Het gaat wat snel, maar het voelt goed en ik vind dat je je gevoel moet volgen. Ook als het gaat om behoefte voelen aan wat extra after-sun.
Voor het eerst je openhartige blog eens bekeken en dit is helemaal gaaf!! Maar ik schrok wel van je berichten over je akelige ervaringen met ontharing. Je hoeft namelijk echt niet met stoppeltjes rond te lopen, hoor! Het tegendeel is eerder het geval. Bij een laser moet je normaal gesproken juist wèl (en bij voorkeur zelfs zo diep mogelijk weg-) scheren. Doe je dat niet, dan veroorzaakt die laserbehandeling onnodig veel pijn omdat de warmte onvoldoende naar de wortel wordt geleid en in plaats daarvan over de huid wordt verspreid; bovendien is de straling dientengevolge veel en veel minder effectief. Eigenlijk is het dan voornamelijk een flinke verspilling van energie. Bij electrisch ontharen (d.m.v. electrolyse, diathermie of de blend-methode) moeten er inderdaad wel haartjes blijven staan, maar dat is beslist een compleet totaal ander proces. Vraag maar aan je huidtherapeut. Kijk anders ook eens op de site van Korpos, daarop kun je zo’n beetje alles vinden wat in de praktijk nuttig is als achtergrondinfo voor je laserontharing.