Ik heb een heleboel dingen rondom mijn operatie onderschat: de pijn, de vermoeidheid, de lange nasleep. Maar één ding heb ik juist schromelijk overschat: de invloed die het zou hebben op mijn zelfbeeld. Helaas, mijn zelfbeeld is nog steeds niet positief en Scumbag Brain is niet door de chirurg verwijderd. Met hem zit ik nog steeds opgescheept en juist nu lijkt hij harder zijn best te doen de rotzak uit te hangen dan ooit.
Scumbag Brain is net als voetschimmel, je komt er maar niet vanaf. Steeds als je denkt dat je aan de winnende hand bent duikt ie weer op. Scumbag Brain is ook net als die pestkop op school, die niet alleen inhakt op je zwaktes maar ook nog even blijft natrappen als je al op de grond ligt en jezelf niet meer kan verdedigen.
Ik heb het idee dat ik in de waan was dat ik door de operatie ook van Scumbag Brain af zou zijn. Helaas is dat niet zo. Ik heb een boel onzekerheden en nog steeds een negatief zelfbeeld. In zo’n mate dat ik het maar moeilijk vind om complimentjes aan te nemen, laat staan ze te geloven. Het stemmetje van SB fluistert me dan in: “Ze zeggen alleen maar wat je wilt horen, om je beter te doen voelen, niet omdat ze het daadwerkelijk menen.” Ook al weet ik van bepaalde mensen dat ze ook echt menen wat ze zeggen, dan nog overstemd het gefluister de boodschap van buiten. Soms geloof ik ook simpel weg het gefluister en ben ik ervan overtuigd dat ik beter onder de dekens zou blijven.
De laatste weken heeft Scumbag Brain een nieuw trucje gevonden om me te pesten: moodswings. Om die miniemste triggers lopen de de tranen over mijn wangen, terwijl ik een kwartier eerder nog vrolijk was. Die huilbuien zijn dan weer niet van de magnitude dat ik me erna opgelucht voel, nee SB zorgt ervoor dat ze net onder die drempel blijven. Wat uiteindelijk alleen maar oplevert dat ik met een blij masker de schone schijn voor de buitenwereld ophoud.
Momenteel heb ik vakantie en maak ik van de gelegenheid gebruik om het gevecht aan te gaan. Liefst zou ik á la The Red Queen “Off with his head!” gillen. Maar helaas, ik leef niet in wonderland. Evenmin bevindt Scumbag Brain zich in de Seven Kingdoms en kan ik hem niet met een breedzwaard, dolk, wolf of draak te lijf. Mijn gevecht is subtieler dan gezwaai met zwaarden en meer een langdurige oorlog dan een korte knokpartij.
Mijn huidige strategie is vooral richten op de leuke dingen in het leven en genieten van de fijne momenten. Om zo Scumbag Brain gewoon hard in zijn ballen te trappen en mezelf te overtuigen het mogelijk is om van < happy een > happy te maken en het gefluister Scumbag Brain te kunnen overstemmen.
Dat lukt tot nu toe nog niet meer dan redelijk. Mijn idee de operatie als een panacee te zien, wat het duidelijk niet is, heeft ervoor gezorgd dat Scumbag Brain een behoorlijke opmars heeft kunnen maken. Dat terrein moet ik eerst opnieuw terugwinnen voor ik verder kan gaan met mijn persoonlijke veldtocht. Helaas bestaan er in het leven geen save games. Ik heb een wijze les geleerd, op de harde manier.
Jeetje, dat klinkt wel erg. Zou je achteraf gezien wel weer voor de operatie gegaan zijn of niet?
Als je nog eens iets leuks wilt doen om even niet met je gedachten bij andere dingen te zijn, dan weet je me te bereiken.
Met de ervaring die ik nu heb zou ik dezelfde stap zó opnieuw zetten, zonder twijfel. Ik ben er nog steeds heel blij om, dat ik het gedaan heb. Achteraf gezien heb ik wel te hoge verwachtingen gehad over de mentale gevolgen ervan. Daar ben ik nu achter en kan ik mee aan de slag.
Iedereen heeft een scumbag brain maar ik denk dat die van jou extra scumbaggy is.
Je hebt het erover dat je zelfbeeld nog steeds niet positief is, bedoel je dan voornamelijk hoe je over je uiterlijk denkt?
In mijn geval laat ik al jaren mijn uiterlijk niet mijn zelfbeeld beïnvloeden, ik besef dat ik moeders mooiste niet ben maar ik zie dat enkel als een verbeterpunt en ik laat mijn eigenwaarde niet aan mijn uiterlijk afhangen.
Ik kan dan nog wel soms in de put zitten over het feit dat ik niet mooi ben maar ik zal dan niet minder over mezelf denken.
Bij een transitie is het uiterlijk belangrijker en ingewikkelder dan alleen “lelijk” of “mooi”, dus het is bij jouw een andere situatie dan bij cis-vrouwen.
Een cis-vrouw die lelijk is kan zeggen dat ze weinig aan haar uiterlijk wil doen en het gevolg daarvan is dat ze misschien lichtelijk gepest word, als iemand die in de transitie zit en die nog halverwege is zegt dat ze weinig aan haar uiterlijk wilt doen dan kan het gevolg daarvan zijn dat ze op straat in elkaar geslagen word.
Het is super jammer dat je moeite hebt met complimentjes aannemen. Er zijn genoeg mensen die het echt menen.
Natuurlijk zijn er ook mensen die het niet menen, ook al bedoelen ze het goed dan is het nog steeds vervelend. Het belangrijkste is om geen vals gevoel van veiligheid te krijgen door dat soort ongemeende complimentjes en als gevolg daarvan je vrouwelijker te kleden dan dat je op dat moment kunt veroorloven en daarmee het risico op gevaarlijke situatie laat stijgen. Gelukkig ben je slim genoeg om niet in die val te trappen, aan de andere kant zie ik het wel eens op internet dat zo iets gebeurt en wil ik niet dat je in gevaarlijke situaties geraakt.
Troost je, je komt er wel.
Dat de transitie er niet is om problemen te laten verdwijnen wist je al naar mijn weten, dus ik ga je niets nieuws vertellen met de mededeling dat je gewoon moet doorgaan met ademhalen..
Sterkte met dat rottige brain…
ik weet dat het moeilijk is,het heeft even tijd nodig,maar jij komt er heus wel,geloof me maar.
dat brain verdwijnt gewoon als sneeuw voor de zon
Dat is even slikken, zeg! Maar ik vind het ontzettend moedig van je dat je eerlijk naar jezelf (en op je blog) bent over je gevoelens hierin. Sommige transgenders zijn te trots om toe te geven dat het tegenvalt. Vooral als ze vóór de stap met veel poeha over hun eigen onzekerheden heen hebben gejubelt.
In mijn persoonlijke ervaring (http://logvanlisa.blogspot.nl) is een gendertransitie in de eerste plaats een identiteitsontwikkelingsproces. In de breedste zin des woords. Dus de ontwikkeling van je hele identiteit, waar gender een onderdeel van is.
Sommige mensen vinden dat ik veel te lang de tijd heb genomen voor mijn eigen proces. Die zagen het liefste zo snel mogelijk hormoontherapie en zo snel mogelijk een operatie. Al die medische ingrepen en zelf het resocialiseren in een andere genderrol zijn secundair aan het interne proces van zelfrealisatie. Hoe fundamenteel de genderonvrede ook is, als je niet eerst de schade opruimt die dat in je identiteitsontwikkeling heeft gedaan, dan is elke uiterlijke transitie een teleurstelling.
Gelukkig snap jij hoe het werkt. Je bent alleen overvallen door het besef dat je vooraf minder van de identiteitsschade had opgeruimd dan je had gedacht. Ik wens je heel veel sterkte met de volgende stappen.
hallo
hallo
Ook ik ben in behandeling, nu net 1maand in reallifefase. Inmiddels langer dan 1 jaar slik ik reeds hormonen, logopodi gehad, en enige laserbeh. voor gezicht gehad.
Ik schrik van je verhaal, dit staat mij allemaal, ook ongeveer te wachten. .En psychische hulp? nee ,dus?Alleen de maandelijkse gesprekken in amsterdam. Daar mag ik het meedoen. Beter iets dan niets. Maar echte hulp, daT is er dus nergens niet. Helemaal al niet in almelo. Dus voor mij wordt het terug verhuizen naar het westen,
voor dat de operatie geschied.
Maar wat goed, dat je “alles al ” gehad hebt, ondanks de teleurstellingen!
nu begint het pas
veel sterkte,
gr. robin stacey
Bij het VUmc zijn ze altijd eerlijk geweest over dat ze geen uitgebreide begeleiding (kunnen) bieden. Een van de adviezen die ze geven is dan ook om een psycholoog in de buurt te zoeken waar je makkelijk en vaker terecht kan. Psychologen zijn er ook gewoon in Almelo, je huisarts kan daar mee helpen. Eventueel hebben ze bij het Genderteam ook nog wel een lijstje met adressen waar je terecht kan.
kreeg net reactie op mijn schrijven… beetje a chterhaald. ik kreeg ongeveer 2 jaar geleden een psycholoog in almelo toegewezen, (brinkman ende ruiter. )
ben er 1x geweest. meneer de psych.vond nl dat ik maar “gewoon” in mannenkleren moest komen. hij gelooft dit nl niet; netzoals alle andere formele instanties, aLhier!!
Op mijn huisarts na. Het is alleen, dankzij hem dat ik zo ver ben.
Je zorgverzekering kan helpen met dit soort dingen. Daar hebben ze vaak een helpdesk voor.
nou ja ….volgens mij leef je in een fantasie wereld of zo…mensen of helpdesken kunnen niet toveren; …het geloof hier in, is er nu eenmaal niet, op een enkeling na…vooral in twente niet…HET blijft..” achtergebleven gebied, onder ontwikkeld met bekrompen met mensen.” op een enkeling na. Ik heb jaren in den haag en amsterdam gewoond…dan merk je dat echt wel , als je na 20 jaar door omstandig heden terug moet. Almelo is een stad met veel werkeloosheid…,vroeger een textiel stad,..dus weinig scholing..logisch dAt het intelligentie hier op een laag pijL staat, mits je een goede achtergrond en opleiding genoten hebt. Nog niet eens gesproken over het levens milleu hier, die ook ver beneden pijl is… ik kom anno 2015 nog steeds mensen tegen die amper kunnen lezen of schrijven….zegt dat niet genoeg..?
laat staan over het onderwerp dat je in een verkeerd lichaaam geboren bent.
Trouwens heb ik dat bij vele mensen niet dat gevoel hoor, als ik regelmatig in het Vu op afspraken kom,..o f in de media…maar dat er meer psychisch wat aan de hand is en ook te “genezen is”
Beste MOI,
Ik lees deze (en je andere) reactie en mij valt op hoe sterk je ageert tegen gevoelens die Fading Gender en Robin in hun kwetsbaarheid durven te delen. De stelligheid waarmee je conclusies trekt over hun persoonlijke zoektochten en over hele bevolkingsgroepen in het oosten van ons land vind ik ongepast. Ik krijg de indruk dat je dit blog gebruikt om je eigen onbewuste frustraties af te reageren. Niet doen! Je kwetst anderen onnodig.
Hey , Ik weet uit ervaring met met zelf én dat van vele zusjes met mij / ons , dat het leven ná óók geen garantie geeft voor een ´normale ´leven . Was er maar een tover pil dat je de brein kreeg van een jong meisje dat nog van alles van haar mamsie leert . Voor mij is het 15 jaar geleden dat ik triomfantelijk het vumc uit stapte de wijde nw wereld in als mijzelf dat ik zo graag wou wilde zijn . Of je zou moet verhuizen en aldaar een nw leven als de persoon dat je in die stad waar niemand je verleden kan was een veel gehoorde uitspraak van weleer , niks is minder waar want je verleden draag je met je mee én 1 verkeerde uitspraak over je verleden én je kan wéér verhuizen . Ik ben iemand die het graag wil vertellen als het zo uitkomt enof iemand negatief mijn groep in een kwaad dag licht zet ben ik een pitbull . Natuurlijk is dat dom want mensen die niet willen kunnen en zullen snappen wat Hét in houd moet je nooit !!! aanbeginnen om een positievere houding aan te meten . Kortom je kan je Transformeren van man vrouw máár je zal altijd een jongen blijven met een vrouwen brein . Deal with ´t
Nou ja, als je denkt dat je altijd een jongen zal blijven, met een vrouwenbrein.”klopt er iets niet”,,, ik zou er dan niet eens aan beginnen…en al helemaal geen operatie…dan is er psychisch iets anders aan de hand…ik heb dat gevoel al van mijn geboorte af,..dat ik geen jongen was/ben .gelukkig maar..nogmaals …ik zou iets anders ondernemen…maar zeker geen transitie behandeling…sorry.
ik ben dus ook die robin…
ten eerste ageer ik niet tegen het transgender zijn
ten twee bepaald niemand wat ik niet of wel mag schrijven
ten derde trek ik geen conclusies over hun zoektochten maar zijn mijn eigen ervaringen..en meningen over hoe het in nederland gesteld is betreft dit gebeuren, dus ik weet niet wat je bedoelt met hele bevolkings groepen..ik ben 57 jaar. en weet echt wel waar ik over praat. we leven nu eenmaal in een schijnheilig achterbaks land vooral in twente,trouwens ook had ik me uitgelaten dat er natuurlijk uitzonderingen zijn/
En als laatste wat jij gekwetst noemt ,..vertaal ik dus als zich geconfronteerd voelen met een theorie die ik heb, die toch een waarheid bevat. Anders zou men zich niet gekwetst voelen, zoals jij het dan bewoordt.
Ik spreek puur over realiteit..eigen ervaring..en natuurlijk k zal ik ook mijn frustratries hebben.
Maar dat lijkt me ook niet zo raar, als je mijn andere reacties gelezen hebt. En zeg nou eerlijk..van de hoevelen kun je het totaal niet zien …dat men zich omgebouwd heeft van man naar vrouw..Toevallig heeft mijn nichtje onlangs een relatie met een vrouw die vroeger man was…als iemand mij het niet had verteld..had ik het echt niet gezien.
Of kom je toevallig ook uit twente…misschien heb jij toevallig meer contacten om je heen die er 100% ingeloven,
Ik blijf bij mijn standpunten..en als mensen of iemand zich gekwetst voelt…heeft diegene dus een probleem, .en zegt mij dus dat ik er niet naast zit..ik leef gewoon in de realiteit
daarbij vind ik wel dat je snel een verkeerde oordeel stelt over mij. je kent me totaal niet, .of je leest niet goed wat er staat.. Misschien kom ik ook oordelend over…maar ik spreek alleen maar mijn ervaring uit..en zaal een uitgesproken mening blijven hebben over wat ik vind: : transgenderschap zal nooit en tenimmer geaccepteerd worden …zeker niet in almelo..o fin twente dat is mijn ervaring tot nu toe (na 3 jaar) ook bij het ziekenfonds…artsen psychologen , hulpverleners . rechters..woningstichtingen etc etc..
Mijn logopodiste heeft na 1 jaar zelfs nog twijfels..over dit, dat het bestaat dat je in een verkeerd lichaam geboren bent.terwijl ik onlangs een aardig vrouwelijk stem heb gekregen. (bij mij zie je ook geen adamsappel)
Gisteren kwam ik zelfs nog daarover in een situatie..waar in een telefoniste maar niet kon bevatten dat ik eerst die man was met andere voorletters en nu een vrouw met andere voorletters,Ze bleef maar vragen…”waar mijn man dan was”. En ik herhaal ..ik heb dus bij sommigen mensen zeker mijn twijfels of er niet een ander psych. probleem is..daar blijf ik bij.
Nogmaals als mensen zich gekwetst voelen hebben ze toch echt een probleem…ik heb het puur over mijn ervaring en over de echte realiteit, en ageer puur tegen de maatschappij aan .
En ja het kan dat mensen zich geconfronteerd voelen….maar nogmaals..dan hebben zij een probleem .het betekend..dat er dus toch iets waars in zit is. Anders zou men ( of jij?) niet gekwetst voelen.
Daarbij dit is 1 van de weinige sites waar je je gevoelens kunt delen , als je (ècht) in een verkeerd llchaam geboren bent. Waar ik eindelijk mijn verhaal kwijt kan waar ik allemaal tegenaan loop en ervaar toch? …niet dus
“bepaald niemand wat ik niet of wel mag schrijven”
En:
“Daarbij dit is 1 van de weinige sites waar je je gevoelens kunt delen , als je (ècht) in een verkeerd llchaam geboren bent. Waar ik eindelijk mijn verhaal kwijt kan ”
Dit is mijn persoonlijke blog. Dat betekent dat IK hier bepaal wie er wat mag schrijven en dat ik bepaal of iets wel of niet zichtbaar wordt. Het is niet zomaar een plek waar jij je verhaal kwijt kan, daar mag je een eigen blog voor beginnen, of je heil zoeken op Facebook of een forum, of een van de andere kanalen die er voor zijn. Ik ben een eigenlijk een beetje klaar met je klaagzangen. Als je inhoudelijks niets toe te voegen hebt dan je eigen zure mening, dan heb ik liever dat je hier niet meer reageert, zoek daar je eigen kanaal voor.
Oh, en deze opmerking: “als je (ècht) in een verkeerd llchaam”. Die accepteer ik hier dus niet. Niemand kan voor een ander bepalen hoe ‘echt’ hun gevoelens zijn, dat is jij inclusief. Ik heb een broertje dood aan trannier-than-thou-types, waar jij er blijkbaar eentje van bent.
ik bedoelde jouw niet..maar ,men…..en al helemaal jouw niet, “of je echt in een verkeerd lichaam geboren.bent ” dat zie je toch direct aan je foto’s
ik wist niet dat het een blog was die je zelf opricht..en mensen dan hun dingen mogen schrijven..en blijkbaar (nogmaals ik sprak in het algemeen en had 1 x over jouw .maar ik dacht dus dat ik reageerde op iemands haar reactie en niet speciaal op jouw..maar logisch dat je je dan ook aangesproken voelt
ik .ben ook nog maar een leek hoor. en al helemaal met internet
. ik ben al zo lang op zoek naar contact . En .hier waar ik woon . nu weet ik gewoon dat k het moet hebben van mensen via sites of internet ..het is verschrikkelijk als je alles maar alleen moet doen…helaas pakt het nu helemaal verkeerd uit.. natuurlijk heb ik frustraties..dat merk je toch duidelijk aan mijn mails.
maar het was helemaal niet mijn bedoeling om jouw te kwetsen of wie of wat maar ook, of over lijken te gaan….
Na 3 jaar alleen moeten knokken wordt je beetje wanhopig….ik dus
verschrikkelijk .wat er nu gebeurd…spijt me echt …dat ik gewoon niet door had..dat ik zo moedeloos ben geworden .en ..onbedoelend mensen… nu kwetst
en dan nog ..te bedenken dat ik juist al zo lang op zoek ben naar mensen met ervaring.
nu heeft het toch mijn tol gekost,
ik had je zoveel willen vragen, omdat je de operatie al achter de rug hebt.
Je had niet door dat alle artikelen hier in de ik-vorm zijn geschreven en het in bijna alle gevallen over mij en mijn ervaringen gaat? Het is je niet opgevallen dat onder de titel van mijn blog volg mijn transitie staat? Je hebt de Open Brief niet gelezen, of Over Fading Gender? Je verwachtte met je enorm botte opmerkingen hier en onder mijn post over Leelah Alcorn niemand te kwetsen?
gelukkig maar…als ik mijn mening geef over iemand die zich haar leven beneemt…noem jij bot? nou ja……wie is er nu hier bot en bekrompen het is puur de realiteit dat zoiets gebeurd
had ik toch gelijk…dat jij er van buiten wel zo uit ziet..maar van binnen totaal niet vrouwelijk bent, maar gevoelloos
zat dus op het verkeerde adres..want lezen kan je echt niet…
Jij meent te kunnen oordelen hoe echt iemands genderdysforie is. Je noemt een uiterste wanhoopsdaad het beste wat iemand heeft kunnen doen. Dat vind ik bot, niet zo’n beetje ook.
Verder ga ik niet meer op je in en verzoek ik je niet meer hier te reageren. Ik heb niets tegen kritische vragen of opmerkingen, maar heb geen zin om me uit te laten schelden door iemand met trannier-than-thou attitude.
[…] Twee jaar geleden, in de herstelperiode na mijn operatie heb ik daar ook al over geschreven in Overschat. Als ik dat nu zo teruglees heb ik duidelijk een paar enorme stappen voorwaarts gemaakt in mijn […]