Weer een blogje met gedachten over de operatie, en factoren die meewegen in de hele afweging die eromheen hangt. Dit keer een thema dat ook raakt aan seksualiteit. Ik vind dat een gewoon deel van het leven en iets wat vaak onderbelicht blijft in transities. Maar mocht je het te veel informatie vinden, sla deze dan gerust over.
In mijn lade met unmentionables vind je alleen maar Tupperware. Alles is vooral functioneel en praktisch. En ook alleen maar dat. Het is als met de plastic opbergdoosjes: ze zijn werkelijk superhandig, maar al het mooie is opgeofferd aan functionaliteit. Mijn ondergoedlade is dus net zo: vol met functioneel, leeg van mooi.
In mooie BH’s heb ik nog steeds niet niet geïnvesteerd. Mijn borsten zijn na ruim een jaar hormonen net aan een cup AA. Veel moois is daar niet voor en omdat ze nog volop in ontwikkeling zijn heb ik er nog niet te veel geld aan uit willen geven. Mijn dagelijkse bh’s is een sportbh’s. Zonder beugels en sluiting, wel comfortabel, praktisch, berekend op groei en met wat vulling. Ik wil graag wel wat mooiers maar m nu een Marlies Dekkers op de groei te kopen vind ik ook maar zowat. Vooralsnog houd ik het bij wat ik heb, in de toekomst zal er wel wat meer moois in mijn la verschijnen.
Qua broekjes ben ik slechter af. Ik heb er eigenlijk geen keus in omdat ik nog wat te verbergen heb. Shoppen in de lingeriewinkels heb ik tot nu toe nog steeds niet gedaan, wat ze daar verkopen zijn nu eenmaal niet berekend op mijn anatomie. Ik heb wel een aantal redelijk comfortabele broekjes die de ongewenste delen behoorlijk weten te verbergen. Maar echt mooi vind ik ze niet leuk of sexy nog veel minder. Het comfort is ook niet meer dan redelijk. Weinig stoffen zijn sterk en rekbaar genoeg om een penis te doen verdwijnen, je komt uit bij heel erg synthetisch. Vooral op warme dagen minder prettig.
Dan nog weten die broekjes niet alles volledig te verbergen. Daar kwam ik achter toen ik onlangs een tof kokerrokje paste bij mijn favoriete kledingwinkel. Soepele stof die alle rondingen (ja, ik heb daar inmiddels de heupen voor :P) perfect uit liet komen. Helaas was er één ronding teveel, zo in het midden vooraan. Juist. Ik baalde, ik voelde me op mijn plek gezet door mijn lichaam, beperkt in mijn doen en laten.
Het volledig onzichtbaar verstoppen van mijn penis ’tucking’ heb ik wel eens geprobeerd. Als je het niet kent: het is een methode om met tape of pleister (ik heb wel eens gehoord van dutape) de boel naar achter te plakken, daar zijn wat verschillende varianten van.De resultaten zijn soms erg overtuigend. Bij mijn eerste en enige poging ben ik afgehaakt bij de eerste stap. Je moet weten ‘To Tuck’ betekent in het engels “To put in a snug spot.” In een knusse plek stoppen. Stap 1, waar ik ben afghaaakt na een halve poging: Duw je ballen een voor een terug in je buikholte.’ Het is niet oncomfortabel, helemaal niet zelfs, het is gewoon ronduit pijnlijk. Ik snap niet hoe sommigen dat hele dagen volhouden.
Als ik dan eens uit ga en wat leuks aan wil, dan baal ik. Wat bovenkleding betreft heb ik weinig te klagen. Behalve dat lange mouwen standaard te kort zijn, daar had ik toen ik nog als jongen leefde ook al last van. Niets nieuws. Maar iets leuks voor eronder, gewoon voor mezelf, of waar er ergens een randje kant te zien is in een decolleté. Daar ontbreekt het me nog aan. Net zoals leuke broekjes. Ik weet dat er websites zijn waar je vrouwelijke lingerie kan kopen die ruimte bied voor een penis. Maar dat staat me tegen. Met die dingen wordt er juist nog meer aandacht gevestigd op de aanwezigheid van dat ding, ook al is dat onder kleding en ben ik de enige die van zijn bestaan weet. Ik vind dat nog veel vervelender dan mezelf gewoon naakt zien.
Voor mijn onjaardag heb ik een eerste stap gezet om van de tupperware af te komen en mijzelf getrakteerd op een mooie vintage-y jarretelgordel. Heel klein beetje uit nood geboren, want ik schijn allergisch te zijn voor de plakranden van hold-ups. Twee nachten slecht slapen van de jeuk is mezelf sexy voelen me niet waard. Want daar gaat het om: mezelf sexy voelen en bovenal mijn lichaam en mijzelf waarderen. Het gebrek aan mooie lingerie vind ik dan ook een gemis. Met sterk het gevoel dat een deel van mijn lichaam me weerhoudt in mijn vrijheid om te voelen wie ik daadwerkelijk ben.
Ik heb echt jarenlang een complex gehad over mijn lijf omdat ik weinig leuks in mijn maat kon vinden. Het gevoel is er redelijk uit, maar het shopprobleem blijft. Je zou zelf lingerie kunnen proberen te maken, maar ik kan me voorstellen dat dat teveel tijd kost. Het is wel een nuttige skill als je ook nog een kleine cupmaat hebt. Qua mouwen zijn er trouwens merken voor langere vrouwen, zoals de Longwear lijn van Miss Etam of Long Tall Sally.
[…] devies en véél, want in mijn hele lade moet opnieuw gevuld worden. Vooral basics voorlopig, de unmentionables komen later wel, als de genezing een eind op weg is. Behalve de onderkleding heb ik nog meer bij […]