Afgelopen vrijdag was ik op één van de film & discussieavonden van Get a Room. Deze avonden gaan over seksualiteit in de breedste zin van het woord en hebben iedere maand een ander thema. Er wordt een documentaire vertoont en er is altijd een relevante gast voor vragen en discussie nadien. Het thema van deze avond: a-seksualiteit, het gebrek aan seksuele aantrekking. De film van de avond: ‘(A)Seksual’

Na een documentaire sprak er een ervaringsdeskundige en was er ruimte voor vragen en discussie. Het viel me direct op dat het concept aseksualiteit nog erg onbekend was onder het publiek. Het is voor de meesten een dusdanige ver van het bed show dat ze zich er gewoon niet in kunnen inleven. Nou is dat met aseksualiteit ook niet vreemd het is een kleine groep (geschat ongeveer 1% van de bevolking) die niet echt opvalt of op de barricades staat voor erkenning. Columnist Dan Savage verwoorde het in de film als “Then you have the asexuals marching for the right not to do anything.” Op de barricades zal ik niet klimmen, maar ik zie reden genoeg om eens wat uit de doeken te doen over aseksualiteit, omdat ik mijzelf ook in die groep schaar.

Even als disclaimer: wat ik nu ga schrijven is mijn visie op en mijn beleving van aseksualiteit. Anderen zullen mijn mening niet noodzakelijkerwijs delen. Aseksualiteit kent een volledig spectrum aan uitingsvormen en variaties, met vijftig grijstinten zal je niet redden het te beschrijven. Het is eigenlijk net als gewone seksualiteit, maar dan zonder de seks. Zoals Alice door de spiegel stapte en in tegengestelde wereld terecht kwam is dat ook met seksualiteit en aseksualiteit. Tegenover ieder variatie van seksualiteit kan je een a-seksuele variant zetten.

Ik beschouw mezelf als aseksueel. Niet dat ik nooit seks gehad heb, maar ik heb altijd een minimaal libido gehad en deed aan seks meer voor mijn partner dan voor mijzelf. Ik vond het knuffelen veel fijner dan de daad zelf, dat laatste was altijd maar een hoop gedoe. Zoals in de wereld veel van a-seksuelen veel wordt verkondigd : Taart is beter dan seks! Dat kan ik beamen, taart is beter dan seks. Voor mij althans. Helemaal nu ik onder invloed van medicatie van het kleine beetje libido wat ik had ben verlost. (Ja, dat is een bewuste woordkeus.) Ik kan geen garanties geven of dat ook zo blijft, het is niet te voorspellen of verder in mijn transitie de seksualiteit weert terugkomt. Ik acht de kans minimaal maar sluit het niet uit.

Wat betekent het nu om aseksueel te zijn? Om te beginnen is er natuurlijk geen behoefte aan seks hebben. Dat is wat anders dan celibatair leven, dan kies je ervoor om geen seks te hebben maar dan bestaat de seksuele aantrekkingskracht nog wel. Bij een aseksueel persoon ontbreekt de behoefte erin simpelweg. Maar dat sluit andere dingen niet uit. Er werd tijdens de discussie na de film gevraagd of aseksuelen dan wel verliefd kunnen worden. Nou, dat kan dus zeker. Het concept van liefde en verlangen naar een partner is mijn echt niet vreemd, maar het uit zich wat anders dan bij hen die wél seksuele behoeften kennen. Zoals ik het zelf die avond omschreef: van mij mag het blijven bij dingen die je ook gewoon op straat zou kunnen doen: knuffelen, handje vasthouden, zoenen, dat soort dingen. Zoenen is voor mij wel zo’n beetje het meest intieme en fijnste wat ik mij kan bedenken, dan is het gewoon genoeg.

Gewone relaties werden ook aangehaald, zowel in de film (inclusief huwelijksvoltrekking) als in de discussie achteraf. Met een beetje de aanname dat aseksuelen geen behoefte zouden hebben aan een relatie. In de film wordt er een voorbeeld geschetst dat sommigen dat ook niet hebben en zich prettiger voelen in een nogal groots opgezette polyamoreuze constructie (er komt een screenshot van langs in de trailer hierboven.) Ik kan me er wel iets bij voorstellen, maar voor mij is dat niets. Ik ben toch wel behoorlijk monogaam ingesteld. Ik wil graag een partner voor mijzelf die ik niet hoef te delen. Maar ik zie de moeilijkheden die dat op gaat leveren, het wordt nogal een klein vijvertje om in te vissen, een constructie met een open relatie sluit ik daarom ook niet bij voorbaat uit.

Hierboven schreef ik al dat aseksualteit bestaat in combinatie met  voorkeuren. Het idee dat blijkbaar leeft is dat aseksuelen, omdat ze toch geen seks willen, geen voorkeur voor een geslacht hebben. Die mensen zijn er zeker, ik denk dat panseksualiteit (geen voorkeur voor een bepaald gender/geslacht) een geaardheid is doe onder aseksuelen vaker voorkomt dan onder seksuelen. Maar genoeg hebben ook gewoon een specifieke voorkeur. Ik zelf geef de voorkeur aan vrouwen, ben dus lesbisch. Ik kan prima een man een knuffel geven, dat doe ik ook regelmatig (in mijn vriendengroep wordt nu eenmaal geknuffeld als begroeting). Maar dat is anders dan knuffelen met een geliefde, er zit een wereld van verschil tussen de twee. Met een geliefde knuffelen is fijner, warmer, intenser, langer en intiemer en dat doe ik dan liever met een vrouw dan met een man.

De belangrijkste zaken rondom (mijn) aseksualiteit heb ik wel belicht. Maar als je nog vragen hebt, je kan ze gerust stellen via het reactievakje hieronder. Voor meer informatie over aseksualiteit in het algemeen kan je terecht bij AVEN: Asexuality Visibility and Education Network, er is ook een Nederlandstalige versie van de informatiepagina’s.