All posts tagged: Verhuizing

Afremmen

Ik moet even pas op de plaats maken. De afgelopen weken ben ik druk geweest, te druk heeft mijn lichaam me laten weten in niet zo subtiele hints. Hoe graag ik zo snel mogelijk verder wil, het zal even wat rustiger aan gaan voorlopig. ‘Het’ is niet mijn transitie, dat ligt nog op schema. Althans dat hoop ik. Deze week is er weer zo’n berucht genderteamoverleg waarin besloten wordt of ik verder mag met de volgende stap. De psycholoog waarmee ik het voortgangsgesprek had een paar weken terug zou een positief advies geven in het team. Normaal gesproken worden die adviezen gewoon overgenomen door het team en voorzover ik weet zou de internist ook geen bezwaren moeten hebben. Ik ben gezond en in lichamelijk in goede conditie, dus ik ga niet uit dat ze nog wat raars in mijn bloedwaarden vinden. Ik zou daar vrijdag over gebeld moeten worden en de afspraak met de internist om dat recept daadwerkelijk voor te schrijven staat al weken in de agenda. Maar toch ben ik er nerveus over. …

IJsbreker

Zoals je twee weken terug hebt kunnen lezen ben ik bezig met het inrichten van mijn nieuwe woning. Nu mijn klusvakantie weer voorbij is en ik weer gewoon aan het werk ben, pak ik ook mijn blogregelmaat weer op.  Het leuke is dat het hele blok net is opgeleverd en ook al mijn nieuwe buren nog druk aan het klussen, schilderen, behangen en inrichten zijn. Gister kwam ik per toeval op het station een van mijn onderburen tegen die me herkende. Het gesprek kwam dus al snel op hoe ver we al waren en hoe we bepaalde dingen hadden aangepakt en meer van dat al. Het gesprek resulteerde in een wederzijdse uitnodiging om bij elkaar te komen kijken. Mijn nieuwe woning gaan betrekken wil ik doen in mijn nieuwe, ware gedaante. Dat is ook een van de redenen waarom ik er bij de psych vorige week op aangestuurd heb om nu, en niet over drie maanden, pas te beginnen met hormonen en de volgende stap: de RLE. Dat valt dan mooi samen met mijn verhuizing: …

Hoi, ik ben transseksueel!

Niet verwacht, maar vandaag toch mijn gebruikelijke zondagblogje, ingegeven door de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Ik ben dus druk bezig in mijn nieuwe woning. Dan gebeurt het dus dat je je buren tegen het lijf loopt die ook aan het klussen zijn (complex is afgelopen week opgeleverd).  Gesprekken in het portiek alom, maar vooral: “Ben jij de bovenbuurman?”  Ik houd me dan maar een beetje op de vlakte met voorstellen, de twee keer dat het voorgekomen is. Om me nu voor te stellen met: “Hoi, ja ik ben je bovenbuur. Nu nog man maar straks vrouw.” vind ik ook weer zoiets raars. Dan loop ik ergens tegen aan dat vast meer mensen met een ingrijpende medische aandoening tegen aanlopen: Dat men je gaat zien als het geen wat je onder de leden hebt. Dan ben je ineens de autist, de kankerpatiënt, de verlamde. – Overigens is er in de franse film Intouchables mooi in beeld gebracht wat het verschil is tussen iemand als mens of als ziekte zien. Aanrader! – Dat klopt niet, ik bén niet …

Geboortekaartje

Over drie weken moet ik weer naar het genderteam in het VUmc. Zoals ik al zei in mijn van de hak op de tak post eerder deze week, ben ik gebeld dat er weer drie afspraken voor mij in de agenda waren gezet. Gelukkig wel allemaal op de zelfde dag en redelijk kort achter elkaar. Die dag valt natuurlijk wel precies in de periode die ik had uitgetrokken voor mijn aanstaande verhuizing. Wat dat betreft is het een verloren dag. Ik weet uit ervaring dat die bezoekjes aan het VU aardig wat energie kosten. Wat heb ik dan allemaal te doen, dat er drie afspraken op dezelfde dag zijn ingeboekt? Allereerst is er een voortgangsgesprek met een psycholoog. De afgelopen 2 maanden heb ik anti-androgenen genomen. Behalve wat lichamelijke uitwerkingen heeft dat spul ook psychische effecten. Al vallen die bij mij erg mee. Ik heb van de bijwerkingen enkel last van een beetje vermoeidheid. De andere uitwerkingen zijn positief en de impotentie deert me echt helemaal niks. Ik vind het ergens zelfs een verademing en …

Verhuisplannen

Over een maand krijg ik de sleutel van mijn nieuwe appartementje. Vers gerenoveerd dus zonder vervelende nalatenschappen van vorige bewoners. Zoals die baby-diarreebruine muur, waar vijf (!) lagen extra dekkende verf overheen moesten om het toonbaar te maken, in mijn vorige woning. Het wordt de eerste keer dat ik een woning zonder enige beperkingen, buiten de bouwkundige dan, kan inrichten. Ik hoef alleen maar rekening te houden met mijn eigen smaak en wensen. Dat geeft vrijheid, maar ook wel keuzestress. Om die stress te beperken koop ik zoveel mogelijk bij de Ikea, dan blijft het nog een beetje overzichtelijk. Ik heb al heel wat gebrainstormd over mijn toekomstige inrichting. Hoofdzakelijk de planning van mijn keuken, daar heeft al veel meer tijd en energie ingezeten als alle andere ruimten bij elkaar. Het is maar waar je prioriteiten liggen. Nu het allemaal dichterbij komt toch ook maar eens gaan nadenken over de rest van het interieur. Gelukkig heb ik daar in grote lijnen al een plan voor. Ik houd van rust, ik kan een hele dag thuis zijn, bezig met …